Je suis Corinne
66 Fouten kunnen
je motiveren
om het de
volgende dag
goed te doen
4 GEZOND
DENKWIJZER
René Diekstra
Afgelopen woensdagoch
tend omstreeks elf uur
reed ik met mijn vrouw
Parijs uit. Vlakbij Lille
hoorden we via de autoradio over
het bloedbad op de redactie van
Charlie Hebdo. Dat riep een ver
warrend gevoel op. Van nabijheid
van dreiging, we kwamen im
mers net uit Parijs en zelfs uit het
naastgelegen arrondissement. En
van opluchting. De dreiging en al
le maatregelen die in Parijs geno
men werden, lagen gelukkig ver
achter ons.
Geluk, aldus de Griekse wijsgeer
Aristoteles, is wanneer de pijl de
man naast je treft. Die uitspraak
past op twee manieren op de
vrouw die letterlijk de deur naar
het bloedbad openzette: Corinne
Rey, tekenares bij Charlie Hebdo.
Het is rond twaalf uur als Corin
ne met haar dochtertje, dat ze net
daarvoor heeft opgehaald, bij het
redactiekantoor aankomt.
Daar stappen twee zwaarbewa
pende mannen met bivakmutsen
op haar af en blaffen haar toe de
toegangscode in het elektroni
sche deurslot in te tikken. Heftig
geschrokken doet ze dat, waarna
de mannen de redactieruimtes
binnengaan en om zich heen be
ginnen te schieten. Zelf duikt ze
met haar dochtertje weg onder
een bureau. Naar later blijkt,
heeft Corinne geluk. De kogels
treffen haar collega's, maar niet
haar en haar dochter je.
Toch zal het voor altijd een diep
zwart omrand geluk zijn. Want
hoe moet je verder leven met het
besef dat jij degene bent geweest
die de deur naar het drama heeft
geopend? En welk antwoord heb
je op de vraag van jezelf en - stil
zwijgend of niet - van nabestaan
den van je collega's waarom je
dat hebt gedaan?
Natuurlijk wist Corinne dat heel
Charlie Hebdo op een dodenlijst
stond en dat er daarom constant
politiebewaking was. Als dan
gemaskerde mannen met zware
wapens je opdragen de deur naar
de redactielokalen van het slot te
halen, besef je natuurlijk dat gaat
gebeuren waarvoor steeds wordt
gevreesd.
Waarom dan toch de deur ontslui
ten? Is het angst? Maar angst waar
voor? Voor wat er gaat gebeuren
als je weigert? Dat ze dan je doch
ter of jou iets aan zullen doen?
Maar stel dat de terroristen jullie
neerschieten. Dan is iedereen in
het gebouw toch onmiddellijk ge
alarmeerd? Bovendien hebben de
terroristen dan nog altijd geen
toegang tot het redactielokaal en
is er dus voor velen kans op een
veilig heenkomen.
Kortom, als Corinne Rey anders
had gehandeld, had ze daarmee
mogelijk het leven van een aantal
van haar collega's gered. Zij het
waarschijnlijk ten koste van haar
dochter en/of haarzelf.
Toch, de keuze die ze in een split-
second moest maken, is er een
waarvan ieder van ons mag ho
pen die zelf nooit te hoeven ma
ken. Bij zo'n keuze is ieder alter
natief verkeerd en staat gelijk aan
ontredderend ongeluk.
Daarom zeg ik: je suis Corinne.
Is de uit Noorwegen overge
waaide Helweek-hype een
goede goede kickstart van
het nieuwe jaar? Onze verslag
geefster probeerde het uit. „Ik
ben zo moe."
Middenin een droom
hoor ik een weerzin
wekkend geluid. Het
zwelt aan en stopt niet
tot het me uit het
diepst van mijn slaap
heeft getrokken. Na
een halfblinde worsteling met mijn tele
foon krijg ik de herrie tot bedaren. Het is
het nieuwe geluid dat ik voor mijn wekker
heb ingesteld. Wat de avond ervoor nog
een vriendelijk deuntje leek, gaat om 5 uur
's ochtends door merg en been. Na een
paar seconden weet ik waarom mijn wek
ker op dit tijdstip staat: mijn persoonlijke
helweek is officieel van start gegaan.
Eind 2014 kwam het boek Helweek - 7 da
gen die je leven veranderen van de Noor Erik
Bertrand Larssen uit in Nederland. Larssen
heeft een indrukwekkende carrière in het
Noorse leger achter de rug en is uitge
groeid tot een beroemde mental coach in
dat land. Hier is helweek nu al uitgegroeid
tot een regelrechte hype.
De ontgroeningsweek van het Noorse
leger, waaraan Larssen tweemaal meedeed,
wordt helweek genoemd. In zijn boek geeft
hij een op het alledaagse leven aangepaste
versie. Net als in de legerversie is helweek
in het gewone leven een methode om te
zien welk potentieel in je schuilt. Maar in
plaats van door de modder kruipen en 's
nachts gewekt worden door een brullende
sergeant, draait het in de huis-, tuin- en
keukenversie om meer toepasbare regels:
sta dagelijks op om 5.00 uur en ga slapen
om 22.00 uur. Wees extreem gefocust en
plichtsgetrouw. Ga weloverwogen om met
je verschillende rollen, zoals die van part
ner, collega of vriend(in). Wees de hele
week positief, oplossingsgericht en daad
krachtig. Neem kwalitatieve rust, besteed
extra aandacht aan je uiterlijk en laat alle
privéaangelegenheden wachten tot de
avond. Gebruik geen social media onder
werktijd en beperk gesprekken met colle
ga's tot een minimum. Sport eenmaal per
dag, eet gezond en laat de televisie uit.
Volgens Larssen werkt opstaan op een on
christelijk tijdstip karaktervormend. Het in
stellen van een nieuwe beltoon is een dage
lijkse reminder om na te denken over de
vraag: waar verheug ik me vandaag op?
Voor mij is dat snel duidelijk: ik verheug
me op minstens drie uur slaap extra.
Belangrijk zijn ook de weken vóór hel
week, dan bepaal je je persoonlijke doelen.
Dat is waardevol: het is namelijk onzin te
beweren dat er geen ruimte is voor verbete
ring. Mijn tv is allang de deur uit, ik sport
veel en eet gezond. Leuk en aardig, maar ik
zit óók te veel op social media, kom altijd
te laat en kan enorm laks zijn.
Mijn helweek staat gepland wanneer mijn
vriend, ouders en vrienden in het buiten
land zitten. Dat is niet ideaal, merk ik al op
maandag. Ik ben nu geen partner, dochter
of vriendin, maar vooral zzp'er. Wat in
houdt dat ik non-stop moet werken.
Bovendien open ik geregeld gedachteloos
mijn Instagram-account. Positief denken
kost moeite. Waarom doe ik dit in vredes
naam?, schiet daarentegen vaker door mijn
hoofd. Sporten wordt een uitdaging: ik ben
doodop van het vroege opstaan en de lange
werkdagen. Op woensdag zie ik m'n broer.
„Je ziet er tien jaar ouder uit", grinnikt hij.
Ik heb mijn grauwe hoofd ook al opge
merkt. En ik heb het chronisch koud. Maar
ik merk ook veel positiefs. Helweek werkt
als een reset, waarin ik mijn slechte eigen
schappen uitschakel. Ik stel niets uit, ben
trots op mijn strakke planning en mijn
werk gaat als een tierelier.
Een echte hel wordt het van donderdag op
vrijdag. Deze nacht moet je wakker blijven
en doorwerken. Volgens Larssen dé manier
om te ontdekken waartoe je in staat bent.
Maar ik ben zo moe. Om drie uur 's nachts
veranderen de letters op het beeldscherm
in wazige vlekken. Ondanks twee truien
en een vest ril ik van de kou. Om drie uur
's nachts ga ik eventjes op de bank zitten.
Ineens schrik ik wakker. Ongemerkt ben ik
in slaap geduveld. Het is zeven uur 's och
tends en over een uur interview ik Larssen
himself. Ik schaam me diep als hij op het
Skype-scherm verschijnt. Dat blijkt onno
dig. De opvallend nuchtere Noor stelt me
gerust. „Fouten maken is een onderdeel
van de weg naar je doelen toe", vertelt hij.
„Het moet je motiveren om het de volgen
de dag goed te doen."
Mijn gebrek aan motivatie blijkt ook nor
maal. „De beste soldaat wil tienduizend
keer stoppen", stelt hij gerust. Zeven dagen
helweek is volgens hem de kickstart van
grote veranderingen.
„Op lange termijn zijn kleine veranderin
gen groot. Dit moet de beste week van je le
ven worden, waardoor je over de engste of
vervelendste dingen denkt: dit was eigen
lijk niet zo moeilijk. Zie het als project om
een gelukkiger en beter mens te worden.
Het helpt als je een helweek met vrienden
plant: je zit in hetzelfde schuitje en moti
veert elkaar op moeilijke momenten. En be
denk: de volgende helweek wordt makkelij
ker."
Voor ik zoiets overweeg, moet ik eerst nog
het weekend doorkomen. Larssens woor
den motiveren, maar zaterdag krijg ik
griep. 'Logisch, na zo'n week', sms'en vrien
den. Dat is misschien zo, maar ik heb me
zelf beter leren kennen en zie - op de
nacht doorhalen na - de kracht van hel
week. En de absolute weelde van uitslapen.
René Diekstra is professor in de
psychologie.
Een he se week
door Cintha Rood
Erik Bertrand Larssen, coach
reageren?
gezondheid@depersdienst.nl
