Reisschema
18 REIZEN
ALTIJD ONDERWEG
Derk Bolt
Ik bereid nooit zo heel veel
voor, als ik op reis ga. We zien
wel. De plaats waar het begint,
ligt vast; waar ik uitkom, is on
gewis. Comfort en smakelijk eten
zijn mooi meegenomen, maar niet
van het allergrootste belang. Er is
eigenlijk maar één ding dat telt en
waarover je regelmatig enige zor
gen hebt: je eigen veiligheid.
Is er kans op ontvoering, mis
schien een overval? Zijn er drugs
boeven actief? Drijft armoe de
mensen tot diefstal en bedrog? Het
is vaak lastig in te schatten. Het in
ternet geeft soms nuttige informa
tie, maar je weet nooit wie het
heeft geschreven. Een angsthaas of
juist zo'n stoere ijzervreter?
Er is een lijst van gevaarlijkste
steden van de wereld. In veel daar
van ben ik geweest: Rio, Lagos, Car
acas, Cali, Medellin en San Pedro
Sula, om maar eens een paar van
de gevaarlijkste te noemen. Iets
vreselijks is er toen nooit gebeurd.
Nou ja, een keer een pistool op
mijn hoofd, een mes voor de neus
en regelmatig wat gejoel en ge
schreeuw. Maar alles toch nog bin
nen acceptabele grenzen. Garan
ties voor een veilig verblijf daar
kan ik echter niet geven. Wie echt
veilig wil zijn, kiest voor Legoland.
Ook leuk.
Voor de reis naar Pa-
poea-Nieuw- Guinea had ik eigen
lijk helemaal niet stilgestaan bij ge
vaar. Wel van malariamuggen en
vulkaanuitbarstingen en heel in de
verte misschien de romantische
vrees voor een koppensneller.
Maar verder leek het mij betrekke
lijk vredig. De paar dagen die ik
moest wachten in hoofdstad Port
Moresby zou ik dan ook gebruiken
om te flaneren langs het water en
visjes te eten in de haven.
Als ik in het hotel te kennen
geef van plan te zijn richting het
centrum van deze stad te vertrek
ken, kijkt de receptionist mij ver
bijsterd aan. Hij slikt een keer en
zegt dan dat het niet kan. Wat ik
wil, is levensgevaarlijk. Ik ver
moed dat de man mij voor een reis-
watje houdt dat in vele sloten tege
lijk loopt, dus ik dring aan. Hoofd
schuddend en met een blik van
'Die zien we nooit meer terug'
word ik toevertrouwd aan een
chauffeur. In de twintig minuten
die de trip naar het centrum
duurt, weet deze man een zodanig
beeld te schetsen van misdadig
Port Moresby, dat ik de aandrang
daar eens een kijkje te nemen in
hoog tempo verlies. Moord en
doodslag, roofpartijen, ontvoering,
geweld. Nee, gezellig klinkt het
niet.
Om me niet te laten kennen,
stap ik toch met opgeheven hoofd
uit zodra we in het troosteloze
colofon
hartje van de stad zijn aangeko
men. Het is niet veel soeps. Van fla
neren geen sprake en een haventje
is ook al nergens te bekennen. Een
kwartiertje later vraag ik een taxi
chauffeur me terug te rijden. Dat
blijkt niet zo eenvoudig. Binnen
een paar seconden staan twee poli
tiemannen bij ons. Zij willen mijn
paspoort zien, vragen waar ik lo
geer en richten vervolgens hun
aandacht op de chauffeur. Diens
doopceel wordt gelicht, alle gege
vens worden genoteerd. Het kente
ken van zijn auto komt op de foto
en de man moet beloven zich te
melden bij de politie, zodra hij mij
heeft afgeleverd. Zo veel voorzorgs
maatregelen heb ik nog nooit er
gens getroffen zien worden bij het
nemen van een taxi. Het moet hier
wel heel erg 'niet pluis' zijn. Aan
het achteruitkijkspiegeltje hangt
een vreemd poppetje. Dat be
schermt tegen overvallen, denkt
onze chauffeur. Elke taxi heeft er
een.
Als ik die avond heb gegeten in
een shopping mail, de enige veili
ge plek van de stad, volgt opnieuw
het ritueel met de taxi. De chauf
feur wordt gefileerd, maar passeert
de veiligheidstest. Eenmaal onder
weg blijkt overigens dat de agen
ten niet hebben gemerkt dat de
man starnakel bezopen is. Detail.
Fucking asshole,
krijg ik te horen.
De koolzwarte ogen
om me heen staan in
vuur en vlam
Later op de avond ga ik ook nog
even naar een 'veilige' uitgaansgele
genheid in een hotel verderop. Ge
zellig is het er zeker. Totdat ik
rond middernacht de laatste blan
ke in de tent blijk te zijn. Ineens
richt zich een woede tegen mij die
zomaar uit de lucht komt vallen.
Fucking asshole, krijg ik te horen.
De koolzwarte ogen om me heen
staan in vuur en vlam. Wegwezen!
Later begrijp ik dat het vooral
komt, omdat men elke blanke voor
een Australiër houdt. En Austra
liërs worden hier enorm gehaat
vanwege het roven van 's lands
kostbare bodemschatten. Tja, je
moet het maar net weten.
Dus als u van plan bent Port Mo
resby in het reisschema van deze
zomer op te nemen, kan ik advise
ren dit niet te doen. Of u moet
meteen van de daken schreeuwen
geen Australiër te zijn. Het kan je
zomaar het leven redden.
U bent gewaarschuwd.
WAAR EN WAT
coördinatie en eindredactie
Jan van Mullem
vormgeving
Birgitta Hermans, Anke Arts en Ruud Willems
reageren?
reizen@depersdienst.nl
advertentieverkoop
Wegener Media - Nationale Verkoop
verkoop.dagbladen@wegener.nl
foto's Travelhome
Kijk eens op nkc.nl, de site van de
Nederlandse Kampeerauto Club
(NKC), Europa's grootste club van
camperliefhebbers. Hier vind je in
formatie over onder meer wetge
ving, huren, reistips, techniek en
routes.
De site campercontact.nl geeft
een overzicht van de grote hoe
veelheid camperplaatsen in Neder
land en de rest van Europa.
Op anwb.nl/kamperen vind je info
over soorten campers, rijden in
een camper en testen.
Campergidsen: Facile-en-Route, Cam-
pergids Europa en Michelins Met de
camper door Europa.
Interessant: een lidmaatschap op
France Passion. Daarmee kun je
gratis overnachten op privéterrei-
nen van Franse wijnboeren, voor
kampeerauto's die geheel selfsup
porting zijn. Lidmaatschap kost
29 euro per jaar.
Zie facilemedia.nl/fp.html.
Een overzicht van camperstallings
per provincie op camperverze-
kerd.nl/camperstalling-stal-
ling-camper.
