66 Verenigd Koninkrijk
biedt veel kansen op
een fijne toekomst.
Maar daar moetje
wel hard voor werken
14 BUITENLAND
Migratie wordt hét thema
in de komende maanden
Sociale voorzieningen
lokken massa's
migranten naar
Groot-Brittannië.
Buurten in Londen
veranderen drastisch.
LONDEN - Stockwell is een arme Lon-
dense wijk. Hier komen de migranten
terecht die gouden bergen verwach
ten. Maar het leven is hard. „Engeland
kan deze stroom niet absorberen",
klinkt het. Het karakter van de wijk is
flink veranderd.
De beelden zijn bekend. Grote groe
pen Afrikaanse migranten bivakkeren
in het Franse Calais, wachtend op een
kans zich in een vrachtwagen te ver
stoppen. Dat ze al in de EU zijn, vol
doet niet. Hun droombestemming
ligt aan de andere zijde van het Ka
naal. Londen, om precies te zijn.
De Britse hoofdstad is een magneet
binnen het Verenigd Koninkrijk, dat
door zijn toegankelijke sociale zeker
heidsstelsel veel migranten lokt. Niet
alleen illegalen. Oost- en Zuid-Euro
peanen maken massaal gebruik van
hun recht om zich in Groot-Brittan-
nië te vestigen. Velen komen terecht
in arme wijken als Stockwell.
Per ondergrondse reis je in amper
tien minuten van hartje Londen naar
dit multiculturele 'Little Portugal', zo
als Stockwell ook wordt genoemd, ten
zuiden van de rivier Thames. De wijk
is kleurrijk qua inwoners, grauw qua
bebouwing. Veel huizen, een enkele
flat en een paar winkeltjes bepalen
het straatbeeld. Maar het blote oog
ziet niet alles. Net als veel andere Lon-
dense buitenwijken kampt Stockwell
met hardnekkige criminaliteit, veroor
zaakt door rivaliserende jeugdbendes.
Die komen na zonsondergang in actie
en verdedigen hun zelfuitgeroepen
territoria met extreem geweld.
In maart 2on was Stockwell wereld
nieuws. De 5-jarige Thusha Kamales-
waran werd neergeschoten in een
winkeltje en raakte verlamd. Onbe
doeld het slachtoffer van een afreke
ning tussen twee bendes. Het meisje
stond letterlijk in de vuurlinie. De on
derwereld zag even het daglicht.
„Dat gebeurt gelukkig niet vaak", zegt
Hans van den Berk (51). Samen met
zijn vrouw, de lerares Marie-Louise
Verdonk (52), kwam de geboren Eind-
hovenaar in 1996 naar Londen, na
eerst anderhalfjaar te hebben ge
werkt op het Engelse platteland. Het
vergrijzende dorpje Wedmore bood
de jonge arts weinig uitdaging. Lon
den lonkte.
Hans vond een baan in Beckett House
Practice, de openbare dokterspraktijk
van Stockwell. „Veiligheid was geen is
sue bij mijn keuze voor deze prak
tijk", zegt de huisarts. „Al die verschil
lende wijken, het zei me niets." Bang
is hij niet, op zijn hoede wel. Niet te
veel opvallen, lijkt het devies in
Zuid-Londen. Hans en Marie-Louise
leiden er een bescheiden bestaan.
Breuken in de Britse samenleving
werden aan hen pijnlijk duidelijk tij
dens rellen in augustus 2011, die vol
gend op de dood van een 29-jarig ben
delid, neergeschoten door de politie.
Stockwell werd gespaard, maar de
naastgelegen wijk Brixton stond in
brand. Mary O'Connor (48), receptio
niste van Beckett House Practice,
heeft geen goed woord over voor de
ravage die werd aangericht. „Als je
wilt protesteren, ga je geen winkels
plunderen", zegt ze. Mary, geboren in
Zuid-Londen, is verbitterd over de
wijze waarop haar thuis is veranderd.
„De gemeenschap was vroeger heel
hecht." Britten en buitenlanders sa
men. Nu zouden jongeren als haar
dochter niet meer in aanmerking ko-
men voor een huurwoning, omdat die
huizen vooral naar migranten gaan.
Mary: „De ziel is uit onze wijk."
Hans ervaart dagelijks hoe de migra-
tiegolf de zorg onder druk zet. Voor
zieningen als huisartsenzorg worden
gefinancierd uit belastinggeld. Alle in
woners van het Verenigd Koninkrijk
kunnen zonder te betalen naar de dok
ter, ook legale migranten. Illegale
vreemdelingen niet, tenzij ze zich
met vervalste papieren bij een prak
tijk weten te registreren. De Britse
overheid wil daarom dat artsen de ver
blijfsstatus van patiënten streng con
troleren. Iets dat Hans weigert. „Wij
zijn geen immigratiepolitie".
Het onderwijs heeft het ook niet mak
kelijk. Openbare scholen worden over
spoeld door migrantenkinderen; hun
leerlingenaantal groeit sneller dan het
beschikbare budget.
Zoals in het Saint Francis Xavier Col
lege ('SFX') in Clapham, even ten zui
den van Stockwell, waar de Neder
landse Marie-Louise Verdonk lesgeeft.
SFX staat het water aan de lippen. De
school is zeer multi-cultureel, 90 pro
cent van de leerlingen is van buiten
landse afkomst. De akelige thuissitua
tie van veel scholieren vreet aan Ver
donk. Migrantengezinnen bezwijken
onder de stress van het moeizame be
staan. Hun kinderen vallen tussen de
wal en het schip, zijn vatbaar voor cri
minaliteit. De Nederlandse wil alle
leerlingen helpen, maar daar is geen
geld voor. „Engeland kan deze onge
controleerde migratiestroom niet ab
sorberen", zegt ze.
Haar collega Beata Zaborski (60) weet
er alles van. Ze heeft een dagtaak aan
de gevolgen van massamigratie: illega
le vreemdelingen die proberen hun
kroost op school in te schrijven en le
gale migranten die zo nu en dan van
identiteit wisselen, om studietoela
gen te bemachtigen. Zaborski is zelf
migrant, maar kritisch. „Het Verenigd
Koninkrijk biedt veel kans op een fij
ne toekomst. Maar daar moet je wel
hard voor werken." Migranten die wil
len leven van uitkeringen, storen
haar. Marie-Louise Verdonk knikt in
stemmend. Ze is dol op Londen, gunt
het iedereen om naar haar stad te ko
men. Maar over de immigratie conclu
deert ze: „Er moet wel iets verande
ren. De huidige Europese regelgeving
is heel negatief voor dit land."
Groot-Brittannië staat aan
het begin van een histo
risch jaar. Op 7 mei 2015
gaan de Britten naar de
stembus voor parlements
verkiezingen die de toe
komst van hun land bin
nen de EU bepalen. Het be
langrijkste onderwerp
van debat: migratie.
Volgens recentelijk gepu
bliceerde cijfers stond het
netto migratiesaldo in juli
2014 op 260.000 personen,
bijna 20 procent meer dan
de 2x2.000 over heel 20x3.
Vorig jaar werden maande
lijks 3000 illegalen gearres
teerd tijdens hun poging
om naar Brits grondge
bied te komen, een ver
viervoudiging in drie jaar.
Van de Britse sociale huur
woningen wordt 9 pro
cent verhuurd aan buiten
landers, het merendeel
Oost-Europeanen. Dat be
nauwt de Britten. Sluime
rende onvrede over migra
tie leidde tot de monster
zege van het rechtse
UKIP, de United Kingdom
Independence Party, tij
dens de Europese verkie
zingen op 22 mei 20x4. De
eurosceptici kregen 30 pro
cent van de stemmen en
werden in één klap de
grootste Britse partij in
het Europees Parlement.
In een poging UKIP de
wind uit de zeilen te ne
men, wijzigde de Britse
premier Cameron zijn
koers.
Cameron wil heronder
handeling over het EU-lid-
maatschap en streeft naar
versobering van voorzie
ningen voor arbeidsmi
granten: die zouden min
stens vier jaar moeten
werken voordat ze recht
hebben op een uitkering.
Het plan leidde tot erger
nis in de rest van Europa.
Duitsland en Frankrijk
zijn fel gekant tegen maat
regelen die het vrije ver
keer van personen belem
meren; Polen en Tsjechië
voelen zich gediscrimi
neerd. Zonder onderhan
delingen lijkt Camerons
plan gedoemd te misluk
ken. De kans op vertrek
uit de Europese Unie
groeit fors.
Migratie doet ziel verdwij nen
uit arme wijken in Londen
door Lotte Martini
Beata Zaborski
I Hans van den Berk en Marie-Louise Verdonk werken als
huisarts en lerares in de Londense wijk Stockwell. foto Alex
MacNaughton
Information
