Bloed en geslachte dieren zijn niet eng Derdeklassers van het Zwin College in Oostburg doen een maatschappelijke stage. Dyamo Graff (14) leert wilgen knotten bij natuurbeschermings vereniging 't Duumpje. OO0O 66 Ik vind wilgen knotten niet eng, want ik klom vroeger ook altijd al in bomen <XXX><XxX>0<XX>00<><><C><X><><XXXXXXX><>0<>0<>000<XX><X>0<><>C>0<XXXX><X><X>C>C><>0<XX><> Ik werk bij slagerij Limou- sinhoeve in Hoek. Ik werk voornamelijk achterin de winkel. Mijn taken zijn af wassen, het snijden van vlees en dingen klaarzetten voor de winkel. Ik vind het helemaal niet eng om bloed of geslachte dieren te zien. Ik weet het niet excact, maar ik verdien tussen de 3 en 5 euro per uur. De mensen die er werken zijn heel gezellig en dat maakt het werk ook leuk om te doen. De zaak is van mijn vader en soms mag ik ook in de winkel klanten helpen. Dan krijg ik uitleg over hoe de kassa werkt en mijn moe der kijkt dan mee hoe ik het doe. Vier tot vijf uur en ik werk alleen op zaterdag. Ik zou denk ik niet in een winkel willen staan. Ik denk dat ik later wel de ho reca in wil. Het liefst in een restaurant of hotel, dat lijkt me heel leuk om te doen. een tijdje is hij al bezig met de dikke re takken. Dat valt best tegen, want al les wordt met de hand gedaan. Hij zucht, zijn zaag zit muurvast. Vra gend kijkt hij naar Roger die te hulp schiet en op de ladder klimt. Roger laat zien hoe hij de dikkere takken het beste afzaagt: door van onderen een beginnetje te maken, een valkerf. Dya- mo zaagt verder en niet veel later be gint de tak te breken. Hij houdt hem vast, omdat er nog iemand in de buurt staat. „Ik zou maar even opzij gaan", zegt Dyamo met een bezorgde blik. Met luid gekraak en een doffe plof valt de tak in het gras. Een van de vrijwilligers haalt de twijgjes eraf, die de jongens straks nog zullen gebrui ken. De dikke takken worden als brandhout gebruikt. Na een welverdiende pauze is Dyamo weer opgewarmd en laat Roger zien hoe je een houtril maakt. Dit is een natuurlijke afscheiding gemaakt van de twijgjes die van de knotwilgen af gezaagd zijn. Wilde dieren zoals fazan ten gebruiken dit als schuilplaats. „Dat wist ik niet", zegt Dyamo. De in formatiemap die hij heeft gekregen, moet hij nog doorlezen. Ook maakt hij nog een verslag van zijn maat schappelijke stage. Of hij later iets met de natuur wil doen, weet hij nog niet. „We kunnen in ieder geval nog genoeg jonge leden gebruiken", spoort Roger hem aan. Met een grondboor maakt Dyamo ga ten voor houten palen die de houtril gaan vormen. De palen slaat hij ver volgens in de grond met een grote, zware hamer. De twijgjes leggen de andere vrijwilli gers ertussen. „Het lijkt makkelijker dan het is", con stateert Roger. Dat moet Dyamo toe geven, maar koud heeft hij het inmid dels niet meer. yamo wordt afgezet met de auto en loopt het erf van de boerderij op. Roger Blaakman wacht hem op. „Was het vroeg vanmorgen Dyamo?", vraagt hij opge wekt. Roger is vrijwilliger bij West-Zeeuws-Vlaamse natuurbe schermingsvereniging 't Duumpje. Hij begeleidt vandaag Dyamo en Ma- rijn Cammaert (14) van het Zwin Col lege in Oostburg. Ze gaan wilgen knotten op een boerderij in de polder rondom Oostburg. Dyamo knikt, het is best vroeg om op zaterdag te beginnen om kwart voor negen. Dyamo zit in de derde klas van vmbo basis en had zich opgegeven voor deze maatschappelijke stage. „Ge woon, omdat het me leuk lijkt", zegt hij. In totaal werkt hij 24 uur mee bij 't Duumpje. „Het is wel koud", bib bert hij. „En ik heb nog wel twee truien over elkaar aan." Zijn capu chon houdt hij op en aan zijn voeten draagt hij stevige kaplaarzen, want ste vig schoeisel was een vereiste. Het ge reedschap wordt in de schuur bij el kaar gezocht: een pistoolzaag, een kap mes en de jongens krijgen handschoe nen. Roger zet een ladder tegen een van de knotwilgen en Dyamo mag erop. De andere vrijwilligers zijn al bezig, want er staan zo'n zeventien wilgen op het erf die allemaal geknot moeten zijn tegen het eind van de dag. „Doe maar op je gemak, dit is een hobby en niets moet", stelt Roger de jongens ge rust. „Want dit is best gevaarlijk werk." Het klimmen vindt Dyamo niet eng, binnen een paar tellen zit hij in de boom. Ze beginnen de kleinere bin- nentakken weg te zagen, terwijl Ro ger meekijkt of alles goed gaat. „Ik klom vroeger ook altijd in bomen", vertelt Dyamo. En hij zit op thai kick boksen, dus met die spieren zit het ook wel goed. Ondertussen geeft Ro ger uitleg. „Als je knotwilgen laat groeien, worden de takken te dik en scheurt de bast open." Daarom ge beurt het knotten om de vier tot zes jaar. Dyamo werkt flink door en na In bomen klimmen en leren over de natuur Naam: Annica Mol (14) Woonplaats: Hoek School: Zeldenrust- Steelantcollege in Terneuzen Wat voor bijbaantje heb je? Wat verdien je? Wat vind je van het werk? Hoeveel uur per week doe je dit werk? Zou je dit werk later ook willen doen? Dyamo Graff (14) heeft het na een tijdje knotten niet koud meer. door Sophie Stockman

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2015 | | pagina 121