Middelburger Frank Pentury was in 1970 het brein achter de bezetting van de Indonesische ambassadeurswoning in Wassenaar. Ter herinnering aan de vorig jaar overleden Molukse activist stelden zijn broer Jim en drie neven een boek over hem samen. ZEELAND 29 In de zomer van 1970 is hij even wereldnieuws. Franklin Julius Pentury (2946-2023) uit Middelburg blijkt de bedenker en één van de bezetters van de residentiewoning van de Indo nesische ambassadeur in Was senaar. Franklin Julius, Frank of Fran- ky voor familie en vrienden, is dan 23 jaar en rechtenstudent. Hij heeft zich binnen de Molukse jongerengemeen- schap van die tijd ontwikkeld tot de 'fi losoof, de man die de strijd voor een onafhankelijke Molukse staat theore tisch kan onderbouwen. 'Het Molukse volk zal lijden, maar het zal overwin nen', is het devies dat hij onder zijn re volutionaire pamflet schrijft. Frank is één van de 33 Molukkers die de wo ning op 31 augustus 1970 bezetten. Bij die actie komt één agent, die de wo ning bewaakt, om het leven. De Middelburgse student krijgt ander halfjaar gevangenisstraf opgelegd. Na zijn vrijlating dooft het revolutionaire vuur snel. Hij gaat in Amsterdam wo nen, zijn studie maakt hij niet af, hij vindt geen vaste baan. Aanvankelijk onderhoudt hij nog wel contacten met de familie in Zeeland. Maar de latere ja ren zondert hij zich meer en meer af. Op 25 juni 2013 krijgt de familie het be richt: Franklin Julius Pentury is overle den. Zijn tien jaar jongere broer Jim Pentu ry (1956) is op dat moment op Ambon. Hij is daar actief voor de Stichting Mo- bilae Maluku Foundation, die zich in zet voor de oprichting van een voetbal- school op de Molukken. Jim: „Ik was in Ambon-stad en kreeg te horen dat mijn oudste broer was overleden. Dat heeft me enorm aangegrepen, ja, ik had het er erg moeilijk mee. Na de uit vaartdienst en de begrafenis had ik heel sterk het gevoel: er moet wat ge beuren, hij mag niet in de anonimiteit heengaan." In eerste instantie dacht Jim aan de uitgave van het pamflet, dat zijn broer in 2970 over de Molukse vrijheidsstrijd schreef. Maar daarmee zou vooral het gedachtegoed en niet de man zelf voor het voetlicht komen. Daarom nam Jim het initiatief voor een boek, waarin mensen 'van toen en nu' hun verhaal over de overleden re volutionair vertellen. Hij vond zijn zoon Eldridge (2973) en neven Joram Lawalata (1979) en Alfaro Pentury (2987) - mannen van de derde genera tie Molukkers - bereid om Rudy de Queljoe, Sam Pormes en andere be trokkenen te interviewen. De levensloop van Frank Pentury ziet er in aanloop naar de Wassenaar-actie niet opvallend anders uit dan van leef tijdgenoten. Hij wordt op Sumatra ge boren, waar zijn vader Thomas Pentu ry predikant en sergeant is in het KNIL - het Koninklijk Neder- landsch-Indisch Leger. In 1951 verhuist het gezin 'op dienstbevel' naar Neder land en komt eerst in Koudekerke te recht, daarna in Aardenburg. Zijn zus Evi herinnert zich dat Frank op Friese doorlopers op de sloten rond het kamp schaatste. In 2959 verhuist het ge zin naar het kamp Nadorst in Middel burg. Daar haalt de jonge Pentury zijn diploma hbs-b. Vader Thomas is trots. Net voor zijn zoon in 2965 medicijnen gaat studeren in Utrecht, overlijdt hij. Frank verwerkt dat verlies in stilte. Na een jaar Utrecht besluit hij rechten te gaan studeren in Groningen. In de weekends blijft hij thuiskomen, waar zijn acht jongere broers en zussen hem als een strenge broer ervaren. Bung Frank noemen ze hem, de bena ming voor oudere broer in Molukse ge zinnen. „Hij houdt van regels en disci pline en hecht aan orde en netheid", schrijven de samenstellers in hun boek. Dat bung Frank revolutionaire ideeën ontwikkelt over het ideaal van een Vrije Republiek der Zuid-Molukken (RMS), wordt nu en dan duidelijk. Jim herinnert zich dat hij als jongetje een Amerikaanse vlag op zijn slaapkamer had gehangen. Die moest hij van zijn broer verwijderen. In zijn kakikleding gaat Frank qua uiterlijk steeds meer lij ken op de Argentijnse revolutionair Ché Guevara. Jim vertelt in het boek: „Frank kwam op een gegeven mo ment in het weekend thuis met een ba ret op zijn hoofd. Net als Ché Guevara. Hij gaf me de opdracht een poster van Guevara tegen het raam te hangen. Ik vroeg eerst of hij wilde uitleggen wie Ché Guevara was en heb het vervol gens gedaan." Het zijn de jaren dat een grote groep Molukse jongeren in Nederland radica liseert. De brandstichting in de Indo nesische ambassade in Den Haag in 2966 is het begin van een reeks geweld dadige acties. De bezetting van de In donesische ambassadeurswoning in 1970, waar Frank Pentury een hoofdrol speelt, is het tweede hoofdstuk in het actieverhaal. In 2975 volgt de treinka ping bij Wijster, in 1977 de treinka ping bij De Punt en gelijktijdig de gij zeling van een lagere school in Bovens- milde. In 2978 is de gijzeling in het pro vinciehuis van Assen de laatste ge welddadige actie. Bij vrijwel alle gijze lingen en kapingen vallen dodelijke slachtoffers. De acties liggen tot op de dag van vandaag gevoelig, zoals dit jaar bleek uit het omstreden rapport over het militaire optreden bij de beëindiging van de kaping bij De Punt. Dat de naam Frank Pentury promi- nent in deze geschiedenis van de Mo lukse radicalisering thuishoort, is voor de samenstellers van het boek reden om hem uitdrukkelijk niet als een 'held' neer te zetten. Ze begrijpen dat dat bij een Nederlands publiek gevoe lig ligt. Jim werkt op de reproductieka mer van de Hogeschool Zeeland. Als hij terugblikt zegt hij: „Ik zie in Frank vooral de man met de ideeën en revo lutionaire opvattingen. Hij was zijn tijd ver vooruit. Zelf streefde hij nooit naar een heldenstatus. Toen de Rode Jeugd in Gouda hem ooit vroeg een fo to van hemzelf te sturen voor een pos ter, weigerde hij. Ik sta honderd pro cent achter de actie zoals die toen in Wassenaar is uitgevoerd. Het is jam mer dat de ontwikkeling van de linkse beweging daarna is gestopt." Zijn zoon Eldridge werkt op de inter netredactie van de PZC. Die zegt over zijn oom Frank: „Voor mij is hij een bijzondere man en een bijzondere oom. Door dit boek ben ik veel meer over hem en zijn plaats in de geschie denis te weten gekomen. Die kennis wil ik doorgeven aan mijn dochter en drie zoons. In 2008 was ik met voetbal club Jong Ambon uitgenodigd in de ambassadeurswoning in Den Haag. Ik heb daar toen in de tuin gestaan en dacht: wat is er toen in het hoofd van mijn oom omgegaan? Bovendien, met dit boek laten we zien dat de familie Pentury behalve met voetbal ook met dit stukje geschiedenis te maken heeft." Neef Joram Lawalata - zijn moeder is een zus van Jim Pentury - heeft rech ten gestudeerd. Hij vertelt: „De foto met de vuist omhoog heb ik als poster op mijn kamer hangen. Nu weet ik door het boek de achtergronden. Die actie maakt deel uit van ons Molukse verleden. Niet om te verheerlijken, maar om niet te vergeten. Ik heb in mijn opvoeding Molukse waarden en normen meegekregen. Daarom ben ik meer gesloten dan de meeste Neder landers, die veel sneller zeggen wat ze denken. Noem mij maar een geïnte greerde Molukker, geboren in Neder land met veel Molukse invloeden." Jim Pentury heeft het ideaal van een vrije Molukse Republiek lang gekoes terd. Dat doet hij nog steeds. „Alleen", zegt hij, „heb ik mijn koers sinds de oorlog op Ambon in de jaren 1999 - 2000 verlegd. Moslims stonden toen te genover christenen. Mijn idee is nu veel meer dat er over de verwezenlij king van het ideaal van de RMS op de Molukken moet worden beslist, en niet in Nederland. Met de voetbal- school, waaraan ik in nauwe samen werking met de KNVB al zes jaar werk, hoop ik daar aan een betere sa menleving op Ambon mee te bouwen. Nelson Mandela zei dat sport gemeen schappen verwezenlijkt. Daar is mijn hoop op gevestigd." DONDERDAG 11 DECEMBER 2014 Eerbetoon aan een Molukse vrijheidsstrijder door Jan van Damme I De samenstellers van het boek over Frank Pentury in het voormalige Molukse woonoord Koudekerke (vlnr): Joram Lawalata, Alfaro Pentury, Jim Pentury en Eldridge Pentury. foto Lex de Meester Franklin Julius Pentury, ter herinnering 1946-2013 - Eigen uitgave, samenstelling Jim Pentury, Eldridge Pentury, Joram Lawa lata, Alfaro Pentury; 56 pagina's, via e-mail te bestellen: boek.fjpentury@gmail.com

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 78