Sluit buitenkranen op tijd af tegen de vorst Blok: 35 miljoen voor fonds huizeneigenaren -sa a 2 WONEN Voorkom bevriezing en daar mee lekkages, overlast en hoge kosten. Evides Water bedrijf adviseert om - nog voor het gaat vriezen - buitenkranen af te sluiten en af te tappen en de watermeter te isoleren. Let op in ruimtes die onver warmd of weinig geïsoleerd zijn, of die zijn voorzien van een ven- tilatierooster dat rechtstreeks in contact staat met de buitenlucht. De watermeter bevindt zich meestal in de meterkast in de gang, in een kelder of waterme- terput. Controleer of er in deze ruimtes sprake is van vorst. Let daarbij op eventuele luchtroos ters, want door een koude tocht kan de watermeter en soms ook de hoofdkraan bevriezen. Voor kom dit door isolatiemateriaal - zoals een oude wollen deken of noppenfolie - aan te brengen. Bij een ventilatierooster helpt het om buiten een dakpan of te gel te plaatsen schuin voor het rooster. Zo kan nog steeds ont luchting plaatsvinden, want dat is van belang voor onder meer de gasaansluiting die zich vaak in dezelfde ruimte bevindt. Het kabinet gaat Verenigingen van Eigenaren (VvE's) verder sti muleren om aan energiebespa ring te doen. Minister Stef Blok (Wonen) maakt 35 miljoen euro vrij voor een speciaal fonds dat ga rant staat voor leningen van VvE's om energiebesparende maatregelen te nemen. De VvE's betalen dan minder rente aan de bank. Blok heeft dat deze week bekend gemaakt op het jaarcongres van koepelorganisatie VvE-Belang. Daarbij zijn 10.000 van de 125.000 VvE's aangesloten. Die beheren sa men ruim 1,2 miljoen appartemen ten. Blok wil dat huiseigenaren meer doen aan energiebesparing en tegelijk wil hij verloedering te gengaan door VvE's te dwingen jaarlijks geld opzij te zetten voor onderhoud. Dat wordt waarschijn lijk een percentage van de her bouwwaarde van het pand. Het zou gaan om enkele tientjes per maand. Blok maakt zich zorgen over de VvE's. Ongeveer een der de van de verenigingen functio neert niet of nauwelijks wat ten koste gaan van het onderhoud van de appartementen. Met lekker weer reden Roger en Anita Pisters 'even' van Maastricht naar Vlissingen om te genieten van de zee. Dat was dan ook hun belangrijkste eis bij het zoeken naar een woning in Zeeland: het water moest vlakbij zijn. Het werd Colijnsplaat, waar ze aan de Oost-Havenstraat een kleine rijtjeswoning kochten uit het begin van de twintigste eeuw. De afgelopen tien jaar hebben ze vooral heel veel ge klust. „We hebben zes jaar in de rotzooi gezeten." Ze zullen er niet veel zijn in Neder land: gezinnen die tuindeuren hebben met kogelwerend glas. „Afkomstig uit een discotheek in Nijmegen", lacht Roger. „Ik heb ze gekocht via het internet." Dat betekende wel dat hij ze zelf moest ophalen in de Gelderse stad. Het was een hele toer om de zware deuren in Colijns plaat te krijgen en vervolgens was het de vraag of de muren het gewicht zouden kunnen dra gen. Dit is slechts een van de verhalen die het huis van Roger, Anita en hun drie kinderen her bergt. Het maakt niet uit wat je aanwijst, elk meubelstuk en elk accessoire in huize Pisters heeft een bijzonder verhaal. Misschien komt dat doordat een groot deel van de inboedel uit tweedehands spullen bestaat. Die hebben al een heel leven achter zich. Roger: „We houden van designspullen, maar vinden het niet nodig om daar veel geld aan uit te geven. Ik heb er een sport van gemaakt om dure dingen voor een habbekrats te kopen." Hij pakt een rode broodtrommel van de kast. „Een Wesco Single Breadboy. Een mooi ding, en extra leuk als je hem voor heel wat minder dan de nieuwprijs kunt kopen." Anita is meer de creatieve geest in huis. Zij be kleedt stoelen, metselt muren en pimpt kasten. „Ik heb er het geduld niet voor om naar tweede hands spullen te zoeken. Als er een nieuw meu belstuk moet komen, zeg ik tegen Roger: ik zoek een kastje, het moet er ongeveer zo uit zien en die maten mag het hebben." In huis is regelmatig plaats voor vintage meubels, want Roger en Anita houden van verandering. Toen de witte u-vormige hoekbank kwam - een tweedehandsje van slechts een jaar oud uit de Goese polder - stak de beige muur daar maar flets bij af, vond Anita. En dus sausde ze hem grijs, waardoor de bank nu een echte eye catcher is in de zitkamer. Op zich niet verwonderlijk dat van de woning zoals Roger en Anita die in 2005 kochten, niet veel hetzelfde is gebleven. De originele tegel vloer in de gang hebben ze intact gelaten, net als de houten vloeren in de zitkamer en op de bovenverdieping. Verder is bijna alles ver bouwd. „Toen we het kochten, was het een en al ouwe sannie", vertelt Roger. „En met weinig ruimte beneden en twee slaapkamers boven veel te klein voor een gezin met drie kinderen", vult Anita aan. De eerste jaren was het behel pen. Roger had meerdere werkgevers en geen vast contract, waardoor ze moesten praten als Brugman om een hypotheek te krijgen. Net vol doende voor de aanschaf van het huis, maar de verbouwing moesten ze financieren uit eigen middelen. Met elke euro die over was, werd weer een stukje aangepakt. Eerst beneden, toen boven. „Als ik de foto's terugzie, vraag ik me af hoe ik het heb volgehouden", zegt Anita hoofd schuddend. „Wanneer het geld op was, lag alles soms middenin een klus stil en moesten we een paar weken heel primitief leven." Toch hebben ze geen moment spijt gehad. Ani ta: „Het klinkt misschien gek, maar het went. Ik was al creatief en het vele klussen heeft me alleen nog maar creatiever gemaakt." Als het aan Roger en Anita ligt, blijft er altijd ruimte voor verandering in huis. „Waarom zouden we nee zeggen wanneer er onverwacht iets leuks op ons pad komt? Dat impulsieve geeft ons le ven én ons huis kleur." Maar wat als alles af is? „Dan begin ik gewoon weer van voor af aan. Of ergens anders", mij mert Anita. Roger knijpt zachtjes in haar knie. „Als we de loterij winnen, zijn we zo weg hier. Dan kopen we een boerderijtje met een weide erbij zodat we onze twee paarden aan huis kun nen stallen. Grond huren voor de kippen en de moestuin hoeft dan ook niet meer. Heerlijk lijkt ons dat." „En vergeet het microvarkentje niet", zegt Anita. „Daar heb ik mijn zinnen op gezet. En meestal krijg ik mijn zin. Isoleer de watermeter. 'Elk stukje huis heeft zijn eigen verhaal' door Ellen Jobse In het huis is regelmatig plaats voor vintage meubelen.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 27