I
I
I
1
Dubai International is een
van de snelst groeiende
luchthavens ter wereld én
misschien wel de meest
ambitieuze. Op dit mo
ment verstouwt het inter
nationale knooppunt al
180.000 passagiers per dag (dik 65 miljoen
per jaar). In 2020 moeten er jaarlijks 95
miljoen passagiers soepel door de aan
komst- en vertrekhallen worden geleid.
Althans, dat was het plan. Zoals het er nu
naar uitziet wordt die mijlpaal al in 2018
bereikt.
De bouw van terminal drie, met een vloer
oppervlakte van 160 voetbalvelden de
grootste luchthaventerminal ter wereld,
was de rode draad in het eerste seizoen
van Ultimate airport Dubai. „Ik vroeg me
wel af of we daar nog overheen konden",
zegt Ed Sayer, bij National Geographic
Channel verantwoordelijk voor de serie.
„Maar gelukkig had de opknapbeurt van
de landingsbanen die daarna in de plan
ning stond, alles in zich voor nog meer
spannende televisie."
De megaklus moet in zes weken moet
worden geklaard: klokje rond met een le
ger van vijfduizend werkmannen, terwijl
de luchthaven gewoon open blijft. John
Taylor, chef van de buitenwerkzaamhe
den, geeft in een busje een rondleiding
over het luchthaventerrein. Zijn stressbe
stendigheid werd bij de opnames van de
realityserie aardig op de proef gesteld. „Ik
had nu niet alleen een aannemer met zijn
ploeg, maar ook een filmploeg die ik vei
lig van de ene naar de andere kant van de
taxibanen moest zien te krijgen. Ik geef
het je te doen als er elke anderhalve mi
nuut een vliegtuig landt of opstijgt."
Het busje rijdt langs de privéterminal van
de sjeik van Dubai en zijn familie. „Ik
mag voor de verbouwing overal aanko
men, behalve aan dit gebouw", lacht Tay
lor, terwijl hij even wacht tot een enorme
A380 van de nationale luchtvaartmaat-
Groot, groter,
grootst, luidt het
credo in Dubai. De
luchthaven is daar
geen uitzondering
op. Landingsbanen
opknappen met
vijfduizend man,
terwijl de vliegtui
gen komen en
gaan. Het is er de
gewoonste zaak
van de wereld.
schappij Emirates voorbij is getaxied.
Ultimate Airport Dubai laat alle facetten
van de luchthaven met 90.000 werkne
mers zien. Van de lopende band waar de
vliegtuigmaaltijden worden geassem
bleerd tot het controlecentrum van Emira
tes, waar op een enorme wereldkaart vol
bewegende stipjes alle vliegtuigen live
worden gevolgd. „Bij de start van het eer
ste seizoen waren ze nog wel bang om als
een stel idioten te worden neergezet",
lacht Sayer. „Maar voor de tweede serie
gingen de deuren wijd open. We moch
ten overal meekijken, tot in de hyperge
voelige verkeerstoren."
Toch ga je onvermijdelijk dingen missen,
ook al loop je met vier tot vijf cameraploe
gen rond, erkent hij. „Dat is altijd een gro
te frustratie bij dit soort televisie. Geluk
kig hebben ze bij de douane een aardig
helder beeld van welke vluchten de groot
ste problemen opleveren. Als het vlieg
tuig uit Tadzjikistan aankomt, kunnen we
de camera's alvast in de beste positie par
keren."
Elke aflevering moet precies de juiste mix
van verhalen bevatten om alle kijkers te
vreden te houden. „Natuurlijk filmen we
bij de douane, met name mannelijke kij
kers zijn dol op drugssmokkelaars die in
de kraag worden gegrepen. Maar we beste
den ook aandacht aan het dagelijks leven
op de luchthaven. Passagiers die hun
vlucht dreigen te missen, dat zijn weer ty
pisch verhalen waar vrouwelijke kijkers
van smullen."
Een van de sterren in die afdeling is Mei
Sabharwal, al tien jaar manager airport ser
vices. Op torenhoge stiletto's zoeft ze
door de terminals om op doortastende
wijze problemen met passagiers op te los
sen. Dankzij het succes van de serie die in
170 landen en in 45 talen wordt uitgezon
den, wordt ze inmiddels regelmatig her
kend. „Al hangt het er wel vanaf hoe ik
mijn haar heb. Als ik werk, zit het meestal
strak naar achteren, met los haar herkent
bijna niemand me." Ze krijgt de meest
vreemde verzoeken. „'Oh, jij bent het',
roept een passagier dan naar me. 'Je kunt
ons vast helpen met een gróót probleem.
Wat is de wisselkoers voor ponden?"'
Sabharwals toch al gestoord drukke baan
werd door de opnames voor de NGC-serie
nog iets ingewikkelder. Ze moet aan de
ene kant de privacy van de passagiers be
waken, maar wandelt wel met een came
raploeg in haar kielzog door de brede gan
gen. Ze trekt daarin wel een lijn. Passa
giers die relaxen in de eersteklas lounge,
waar exclusieve flessen whisky van 5.000
dollar per fles naast een cognac van 3.500
dollar staan uitgestald in de exclusieve du
ty free shop, worden niet lastiggevallen.
Ook sterren die in Dubai aankomen, wor
den over het algemeen met rust gelaten.
„We hebben een naam hoog te houden
als het gaat om de bescherming van de pri
vacy van onze klanten", zegt Sabharwal
vastberaden.
De eerste aflevering van het nieuwe sei
zoen is de mix dik in orde. Passagiers met
levende slangen en' aapjes in hun bagage,
een A380 die met motorpech terugkeert
naar de luchthaven. Een man die met een
tas vol heroïne langs de douane probeert
te glippen, waar in het ergste geval de
doodstraf op staat, en peperdure bolides
die zonder brokstukken in de buik van
een vliegtuig moeten worden geperst: er
is nooit een saaie dag op Dubai airport.
door Rivka Croenier
Mei Sabharwal, manager airport services op Dubai International, krijgt de meest
vreemde verzoeken en vragen van reizigers. „Wat is de wisselkoers voor ponden?"
Ultimate airport Dubai II. Vanaf zaterdag 4 de
cember bij NGC, 22.00 uur.
reageren?
>9/ media@depersdienst.nl
Slangen, heroïne
en motor
1 ai£ijjw<w>'nijijT"* W. iSS asS?I pgfgf mpi*
V- .r-
