HE
66 Het meisje moet
het gevoel hebben
lekker met haar
sport bezig
te zijn
66 Ik zit veel op de
fiets en op de
motor en dan is
het echt genieten
geblazen
54 SPORT
TURNCOACH
Frank Louter (50)
heeft weieens een
voorstelling van Her
man Finkers be
zocht. Mooie droge
humor, vindt hij.
„Komt hij uit Alme
lo? Nee, dat wist ik niet." De be
faamde zinsnede van Finkers over
diens geboortestad ('een stoplicht
springt op rood, een ander weer
op groen, in Almelo is altijd wat te
doen') is ook nieuw voor hem. De
onderliggende gedachte van die
opmerking ontgaat hem echter
niet. Maar hij vindt het prima, die
rust in Twente. De turncoach
heeft al genoeg stormen meege
maakt in zijn leven.
Want met de in het Noord-Hol
landse Schoorl opgegroeide Lou
ter heeft de Almelo gymnastiek
vereniging Bosan/TON niet alleen
een toptrainer binnengehaald,
maar ook eentje met een verhaal.
Dat verhaal is voor de meeste men
sen niet alleen dat van de vakman
Louter maar, plat gezegd, ook van
de boeman Louter. Voormalige pu
pillen en mondiale topturnsters
als Renske Endel, Suzanne Har
mes en Verona van der Leur be
schuldigden hem drie jaar geleden
in het blad Helden van geestelijke
en fysieke intimidatie. De bond
ging daarin mee en ontnam hem
zijn licentie. De trainer zelf ont
kende het gros van de beschuldi
gingen, al sloot hij niet uit dat er
eens 'een scheldwoord' was geval
len. Hij spande een kort geding
aan, won die zaak en hij kreeg zijn
licentie terug.
Maar het kwaad was geschied en
de negatieve verhalen werden on
langs nog weer opgerakeld na pu
blicatie van het boek van Verona
van der Leur. Die daarin overigens
ook vertelde dat ze zonder Louter
nooit zo'n hoog niveau had be
reikt, maar dat haalde de koppen
meestal niet.
Tegen die achtergrond kwam Lou
ter binnen in Almelo en presen
teerde hij zich op een avond aan
de ouders van de huidige TON-
turnsters. Hoe heeft hij zich daar
doorheen geslagen? „Ik heb daar
aangegeven dat ouders een heel be
langrijke antenne hebben in het
opvangen van signalen over het
welbevinden van hun dochter.
Het meisje moet het gevoel heb
ben lekker met haar sport bezig te
zijn, dat ze zich ontwikkelt, dat ze
veilig is. Natuurlijk is er een be
paalde prestatiedruk. Maar dat
moet vooral komen uit een gretig
heid om te leren. Ze moeten het
leuk vinden een goede turnster te
worden en daar hard voor willen
werken. De sfeer waarin dat hier
gebeurt, daar moet een signaal
naar de ouders vanaf komen van:
dit vind ik waardevol voor mijn
kind. Ouders willen hun kinderen
met een bepaald pakket aan waar
den en normen laten opgroeien.
En als die waarden en normen
van opvoeding aansluiten op die
van de opleiding hier, dan hebben
we een match, dan hebben we een
winner."
Dat is mooi gesproken. Maar in
dat traject liggen allerlei mogelijke
conflictsituaties op de loer. Dat be
seft Louter, door schade en schan
de wijs geworden, maar al te goed.
„Het gaat vaak om waardes die
een bepaalde verhouding hebben
tot elkaar. Vind je het belangrijk
dat mensen respectvol met elkaar
omgaan? Ja, natuurlijk, dat vindt
iedereen. Moet er een bepaalde so
ciale cohesie zijn? Ja, dat vindt ie
dereen. Open communicatie?
Vindt iedereen. Het gaat er om dat
je het uiteindelijk met elkaar eens
wordt over welke waarden en nor
men prioriteit hebben."
Hij geeft het voorbeeld van een
turnster van elf die elke middag
traint en een uitnodiging krijgt
voor een kinderfeestje. „Dan vindt
de weging van een waarde al
plaats. Vind je het waardevol om
aan het sociale spel van verjaar
dagsfeestjes op school mee te
doen? Of vind je het waardevol
om door te trainen?"
Hij is daarin wat minder streng ge
worden, zegt Louter. „Ik heb in de
loop van de jaren gemerkt dat dit
ook een positieve invloed kan heb
ben op het turnen. Een keer een
verjaardagsfeestje, naar opa en
oma nu ze er nog zijn of net iets
langer op skivakantie. Als ze dan
maar wel de hele dag op ski's
staan, want dan doen ze fysiek
ook nog wat. Als ze even lekker
ontspannen zijn geweest, kun je
daarna weer harder en gemotiveer
der doortrainen. Als het alleen
maar turnen is en ze missen heel
veel in het sociale verkeer of op
school, dan gaat dat uiteindelijk
ook weer trekken. Ze moeten in
balans opgroeien naar volwassen
heid. En die balans is voor ieder
een verschillend, dat is het voor
naamste wat ik heb geleerd."
Na 22 jaar in dienst van Pro Patria
in Zoetermeer, de grootste turn
vereniging van Nederland, en een
aantal jaren als bondscoach, is Lou
ter dus neergestreken in Almelo.
Hij woont inmiddels in een appar
tement aan de rand van Almelo,
met uitzicht op het buitengebied.
„Het is net alsof ik op vakantie
ben. De omgeving is echt prachtig
hier. Ik zit veel op de fiets en op
de motor en dan is het echt genie
ten geblazen, zeker richting Duits
land waar het ook nog begint te
glooien." Maar hij is hier niet om
vakantie te vieren. Na de breuk
met Vincent Wevers en een inte
rimperiode onder (de intussen
ook afgezwaaide) talententrainer
Kelly Koets, moet Louter het
Twentse turnbolwerk naar nieu
we hoogten stuwen.
Daarbij gingen beide partijen niet
over één nacht ijs. Louter: „Ik heb
meerdere gesprekken gevoerd met
het bestuur en we kwamen steeds
meer tot de conclusie dat we op
een lijn zaten." Daarbij vroeg hij
ook wat hij hier, bij de sterk in de
regio verankerde club, kon ver
wachten van zijn turnsters. „Het
antwoord was: saamhorigheid,
hard werken maar ook dat ze de
neiging hebben de kat eerst uit de
boom te kijken."
Na nauwelijks vier maanden is hij
bijna lyrisch als het om de instel
ling van zijn turnsters gaat. „Als ik
in het westen training gaf aan een
groepje meiden en we werkten
drie weken keihard, dan begon
het gekibbel al, maakten ze al ru
zie met elkaar. Hier ben ik al vier
maanden bezig en ik heb nog niet
een keer meegemaakt dat ze el
kaar in de haren vliegen. Ze blij
ven elkaar helpen, blijven elkaar
steunen."
Louter heeft onlangs ook indivi
duele gesprekken gevoerd met
ouders van de turnsters. „De te
neur was vrijwel overal positief.
Ze horen van hun dochter dat ze
hard moet werken, dat ze af en toe
steenkapot zit, maar ook dat ze
hard vooruit gaat, beter wordt."
In die gesprekken is er volgens
hem geen enkele ouder geweest
die hem heeft aangesproken op de
verhalen die over hem in de me
dia zijn verschenen. „Ze weten dat
ik altijd open sta voor een gesprek.
Ik hou ze voor dat ze zich moeten
richten op: hoe ontwikkelt uw
dochter zich, met welke verhalen
komt ze thuis? En ze mogen altijd
komen kijken, de tribune is altijd
open, er is niks geheimzinnigs."
Louter wil niet terugkijken op wat
is geweest en ook niet wat alle ver
halen, waar of niet waar, met hem
persoonlijk hebben gedaan. „Mis
schien dat ik daar ooit, over twin
tig jaar, nog eens een boek over ga
schrijven."
Maar dat het een enorme impact
heeft gehad op zijn leven, mag dui
delijk zijn. „Wat denk je zelf?" Hij
is overeind gebleven. „Wat je in
zo'n situatie doet, is dit: je gaat
voor de spiegel staan. En als datge
ne wat je ziet jou nog steeds be
valt, dan blijf je bij jezelf. Wat je
daarna doet is dat je met de men
sen direct om je heen in gesprek
gaat. Hoe kijken zij er tegenaan?
Dat heeft meer waarde dan het on
genuanceerde, het oppervlakkige
en het mediageile. Die hele media-
motor: je bent kansloos, weet je.
Wat voor mij telt is dat het be
stuur tegen me heeft gezegd: we
hebben respect voor en vertrou
wen in jou. Ga je ding doen. En
die turnsters en ouders die op
mijn kennismakingsavond waren:
ze zijn er allemaal nog en spreken
zich positief uit. Als je wilt weten
hoe turnsters of hun ouders tegen
mij aankijken, moet je met hen
gaan praten."
Hij voelt inmiddels een 'positieve
vibe' zoals hij het zelf zegt. „Er is
door mijn voorgangers iets neerge
zet. Ik borduur voort op de goede
dingen en scherp een aantal zaken
aan. Technisch, maar ook in de be
geleiding en communicatie naar
bestuur, turnsters en ouders. Ik
wil ook dat turnsters meedenken
over hun programma. Of ze dat op
jonge leeftijd al kunnen? Mis
schien niet, maar ze kunnen het
wel leren. En door te overleggen
krijg ik ook informatie. Over hun
angst, over hun vermoeidheid,
over hun pijntjes. Dat wordt alle
maal meegenomen en dat geeft bij
mij weer een stukje begrip. Als je
ze een stukje verantwoordelijk
heid geeft, nemen ze die over het
algemeen ook. Ik wil niet dat de
deuren hier dicht zijn, ik wil dat
hier licht, lucht en leven door de
zaal gaan."
Louter maakt nieuwe start
door René Banierink
-•> - -
Frank Louter is na een stormachtige periode trainer geworden in Almelo, foto DPD
Frank Louter
Frank Louter
