Kunst voor Oostkapelle
Lintje voor oud-marinier Hintzen
WALCHEREN 39
66 Wel klopt het dat veel
ambtenaren al lang op
dezelfde plek zitten
Vlissingse
ambtenaren houden
vaker informatie
achter voor
bestuurders.
Nadat de dorpsgemeenschap deze
week de voorkeur gaf aan het
werk van 'Being there' van kunste
naar Marcel Smink, adviseerde de
kunstcommissie het Veerse colle
ge van B en W gisteren die keuze
te volgen. Het college bespreekt
dat in zijn overleg van 9 decem
ber. Naar verwachting volgt het
gemeentebestuur dat advies en
kan de definitieve opdracht nog
voor eind dit jaar verstrekt wor
den. Veere stelt 45-500 euro ter be
schikking voor het object.
Hiermee komt een einde aan een
periode van jaren waarin het
Oostkapelle niet lukte een kunst
werk te verwerven. In 2013 liep de
laatste poging om het dorp aan
zo'n object in de openbare ruimte
te helpen spaak, omdat niet werd
voldaan aan de eis dat het dorp er
ook zelf geld in moet stoppen.
Inmiddels heeft de gemeente be
sloten die eis te laten vallen wan
neer een dorp nog geen kunst
werk heeft.
Het werk van de Arnhemse kun
stenaar Smink, drie zandlicha-
men met paalhoofden op een be
tonnen voet, is verplaatsbaar.
Hij kreeg de onderscheiding uit
handen van burgemeester Berg-
mann.
De uitreiking vond plaats tijdens
de viering van het 45-jarig jubi
leum van de COM (Contact
Oud-Mariniers), afdeling Zee
land, wat tevens de reünie was in
het kader van 349 jaar Korps Mari
niers. Hintzen is medeoprichter
van de COM Zeeland waarvoor
hij verschillende (bestuurs-)taken
heeft vervuld.
Verder was hij tijdens zijn werk
bij de PTT lid van de onderne
mingsraad.
Ook binnen de kerk verrichtte hij
vrijwilligerswerk, net als bij het
Souburgs Mannenkoor en het ka
tholiek kerkkoor Sint Caecilia in
Vlissingen.
De gedecoreerde heeft regelmatig
deel uitgemaakt van erewachten
bij begrafenissen van oud-militai
ren. Vorig jaar maakte hij nog
deel uit van de erewacht bij het
bezoek van koning Willem-
Alexander aan Veere.
VLISSINGEN - Een dag nadat be
kend werd dat Vlissingse amb
tenaren informatie achterhielden
voor wethouder John de Jonge,
neemt diezelfde wethouder
het op voor zijn personeel. „Het
dossier is een tijdje blijven lig
gen. Gebeurt vast vaker. Waar
mensen werken, worden fouten
gemaakt."
Aan de nieuwe strandpost op de
Nolledijk was het voor de meeste
Vlissingers niet lastig wennen. Al
was die er bijna niet geweest. „De
gemeente had Europese subsidie
aangevraagd, maar als gevolg van
onderhandelingen met de ho-
reca-ondernemer over het ge
bouw, dreigden we in de knoop
te komen met de subsidietermij
nen", zo begint wethouder John
de Jonge zijn uitleg. „We beslo
ten financiële afspraken later te
maken en gewoon te gaan bou
wen, zodat we die subsidie bin
nen hadden. Als wij toen niet zo
hadden doorgepakt, en zoals ge
bruikelijk bij overheden langs de
kant van de regels waren gaan
staan, had er nu geen strandpost
gestaan."
Maar nu moet de subsidie van
ruim een ton alsnog, in elk geval
deels, worden terugbetaald. De ge
meente Vlissingen had namelijk
alleen het gedeelte van de strand-
wacht aanbesteed en niet het tota
le pand. En dat had wel gemoe
ten. „Andere interpretatie van re
gels", aldus De Jonge.
Dat van die subsidie wist De Jon
ge. Maar dat van het financiële
conflict met de horeca-onderne-
mer niet. Dat hadden zijn ambte
naren niet verteld, deelde hij don
derdagavond mee aan raadsleden.
Die waren, zacht uitgedrukt, not
amused. De wethouder evenmin.
Maar gistermiddag klonk hij heel
anders. „Natuurlijk voelt het onge
makkelijk als je niet bent geïnfor
meerd. Maar ik weet nu hoe het
komt. De ambtenaren die zich
met het dossier bezighielden, wer
ken hier niet meer. Daarom bleef
het dossier liggen. Elke maandag
overleg ik met mijn staf; dat is het
moment dat zoiets als dit bespro
ken dient te worden en dat is niet
gebeurd. Het onderwerp is tussen
wal en schip geraakt. Dat is niet
goed, maar het gebeurt vast vaker.
Waar mensen werken, worden
fouten gemaakt. Dat is maar goed
ook, want het betekent wel dat ze
aan het werk zijn."
Het is niet de eerste keer dat Vlis
singse ambtenaren informatie ach
terhouden voor bestuurders. Om
die reden werden in 2007 twaalf
ambtenaren geschorst. De Jonge
ziet geen verband. „Het kan best
dat vanuit de historie een beeld
bestaat dat ambtenaren hier de
dienst bepalen, maar het tegen
deel is waar. Wel klopt het dat
veel ambtenaren al lang op dezelf
de plek zitten. Terwijl het goed is
om de boel nu en dan op te fris
sen. Voor je het weet ben je een
autoriteit of inderdaad, denk je
dat te zijn. Als wij straks een nieu
we gemeentesecretaris hebben,
zal die daarmee aan de slag gaan.
We willen een gemeente zijn die
zich primair laat leiden door wat
Vlissingers verwachten, niet door
wat regels zijn. Dat probeerden
we met de strandpost. Alleen is
dat niet gelukt."
En de horeca-ondernemer zelf, be
weert De Jonge, reageerde soms
ook heel laat. „Dat zou ik ook zeg
gen", kaatst die ondernemer, Wil
lem-Jan Buijs, terug. „Ik heb de
zaak twintig jaar geleden van
mijn ouders overgenomen en in
al die tijd heb ik de communica
tie met de gemeente als heel
moeizaam ervaren. In deze kwes
tie ook. Je ziet nooit iemand. Tot
de tent geopend werd, toen ston
den ze er allemaal. Voor dit nieu
we pand heeft mijn architect wel
zeven, acht nieuwe tekeningen
moeten maken. Ze werden zo,
zonder blikken of blozen, in de
prullenbak gegooid. Dat voelt als
een belediging. Om over de kos
ten maar te zwijgen. De eisen die
de ambtenaren stelden... Ik ben
boos geweest, ja, ik ben ook wel
eens weggelopen uit een overleg.
Mede om die reden heb ik er advo
caten bij gehaald."
In al die jaren dat Buijs ervaring
met de gemeente Vlissingen,
heeft hij het idee dat ambtenaren
hun eigen stempel willen druk
ken. „Doordrukken wat ze zelf
willen of mooi vinden. Haantjes
gedrag. En dan, als ze het voor el
kaar hebben, borst vooruit."
„En intussen is niets goed gere
geld. Dat loopt als een rode draad
door mijn ondernemersbestaan.
Ik weet bij wijze van spreken niet
eens of ik hier volgend jaar nog
sta. De vergunningen zijn niet ge
regeld, er staat niets op papier. De
pacht, de huur; niets is nog rond.
Sterker: toen het pand er stond,
wilde de gemeente de pacht in
eens met zoveel procent omhoog
gooien. Noem me naïef, maar ik
had de deuren nooit open moeten
gooien. In feite zit ik hier op een
tijdbom te ondernemen."
En Buijs heeft dat eerder gezien,
bij zijn oom Frans die zich verslik
te in vergunningen voor zijn Ho
tel Britannia. „Die lakse werkwij
ze van ambtenaren was er toen
ook. Voor mijn oom werd het een
groot persoonlijk drama. Als on
dernemer wil je namelijk niet al
leen geld verdienen, je legt je ziel
en zaligheid erin. Dat vergeten ze
op het stadhuis wel eens."
ZATERDAG 29 NOVEMBER 2014
'Ondernemen op een tijdbom'
door Annemarie Zevenbergen
OOSTKAPELLE - Na jaren wachten
krijgt Oostkapelle nu toch een ei
gen kunstwerk in de openbare
ruimte.
VLISSINGEN - Oud-marinier L.M.
Hintzen (70) uit Middelburg is gis
teravond in de Marinekazerne te
Vlissingen benoemd tot Lid in de
Orde van Oranje-Nassau.
L.T. Hintzen is benoemd tot Lid in
de Orde van Oranje-Nassau.
foto Izaak Verkeste
door Wendy Wagenmakers
De strandpost aan het Vlissingse Nollestand in aanbouw in 2012. Destijds deels gefinancierd uit subsidie die nu terugbetaald moet worden omdat niet aan
alle voorwaarden voldaan blijkt te zijn. foto Ruben Oreel
Wethouder John de Jonge
