Professioneel gamen aast op erkenning als sport
6( Mensen komen
niet vanzelf naar je
toe. Je moet bij ze
aan de keukentafel
gaan zitten
6 BINNENLAND
NATIONAAL ENERGIEAKKOORD
Het Energieakkoord leidt voorlopig
niet tot actie bij burgers. Jan met
de pet valt moeilijk te dresseren.
DEN HAAG - 'Hogere verleidingskun-
de: leer praten met het reptielen
brein'. Het stond er echt, in het
programmaboekje van Hier Opge
wekt, het congres van lokale ener
giecoöperaties dat vorige week
plaatsvond in Den Haag.
Doel van de workshop was niet
om samen eens lekker het Amazo
newoud in te trekken. De deelne
mers moesten leren om 'gewone'
mensen zo ver te krijgen mee te
gaan in de duurzame golf. Dat
gaat namelijk niet vanzelf, aldus
de psycholoog die voor de gele
genheid op was komen draven.
Zaak is het basale 'reptielenbrein'
aan te spreken, de onderbuik.
Daar wordt namelijk 95 procent
van de keuzes gemaakt. Dichtbij,
veilig en vertrouwd, die zaken
kunnen het reptielenbrein tot de
gewenste actie verleiden.
Of dat nou waar is of niet, één
ding staat vast: het valt niet mee
om het gewone volk over te halen
tot duurzaam activisme. Natuur
lijk, de voorlopers hebben al lang
zonnepanelen op hun dak en een
groenestroomcontract is niet
meer uniek.
Maar het gaat nog steeds om min
derheden. Tweehonderdduizend
huizen hebben zonnepanelen op
het dak, zeven miljoen huizen
niet. Anderhalf miljoen huishou
dens hebben groene stroom, zes
miljoen huishoudens niet. De
massa is nog niet in beweging.
Het Nationale Energieakkoord,
dat in september 2013 gesloten
werd, moet daarin voor een beslis
sende trendbreuk zorgen.
De 'energieke burgers' staan in
het akkoord boven aan het rijtje
met belanghebbenden. Die ener
gieke burger moet in 2020 meer
energie besparen, meer energie
opwekken én in minder vervui
lende auto's rijden.
Maar voorlopig, ruim een jaar na
het akkoord, komt er niet veel van
terecht. De twee belangrijkste in
strumenten om burgers in bewe
ging te krijgen worden nauwe
lijks gebruikt. In de Energiebe-
spaarlening lijken burgers amper
interesse te hebben. De postcode-
roosregeling voor lokale energie-
clubs wordt als veel te ingewik
keld ervaren (zie kader).
De vraag rijst of het wel zin heeft
om te proberen gedrag van boven
af te beïnvloeden. Liefst 49 par
tijen ondertekenden destijds het
Energieakkoord. Samen onderhan
delden ze maanden over de vraag
hoe Nederland moest verduurza
men. Dat al die partijen, van
Greenpeace tot VNO-NCW, sa
men een poging waagden, was
uniek in de Nederlandse geschie
denis. Onvermijdelijk bevatte het
akkoord daardoor compromissen
die individuele partijen liever an
ders hadden gezien. Het leidt er
ook toe dat niet alle afspraken
even effectief zijn, zegt Marjan
Minnesma, directeur van duur
zaamheidsstichting Urgenda.
„Iedereen praat mee, en iedereen
wil een rol vervullen. Gemeen
ten, bijvoorbeeld, kregen allerlei
taken toegewezen. Terwijl er veel
directere wegen zijn om burgers
in beweging te krijgen."
Neem de Energiebespaarlening.
Volgens Minnesma helemaal geen
slecht instrument. „Maar daar
moet je mensen wel van doordrin
gen. Ga bij ze aan de keukentafel
zitten en leg het in begrijpelijke
taal uit. Laat zien dat ze uitein
delijk goedkoper uit zijn. Ont-
zorg. Iedereen kent wel een wil-
debeestenverhaal over duurzaam
heid dat hem weerhoudt van ac
tie. Je moet mensen dus overtui
gen. Ze komen niet vanzelf naar
je toe."
De laatste tip van Minnesma lijkt
lijkt rechtstreeks afkomstig uit
het Handboek Communiceren
met het Reptielenbrein. „Mensen
moeten de boodschapper vertrou
wen. Het kan dus beter de buur
man zijn dan de overheid."
Jasper Schoo, voorzitter van de
e-sportbond, wil gamen in een po
sitiever daglicht zetten. Door het
lidmaatschap hoopt hij op maat
schappelijke erkenning van e-
sport. „Het denkbeeld over gamen
is nogal negatief. Veel mensen as
sociëren het met verslaving en
overgewicht. Wij willen een ande
re kant van gaming laten zien."
Competitief gamen is een van de
snelst groeiende 'sporten' ter we
reld. Internationale toernooien
met computerspellen zoals War-
Craft lokken spelers uit alle uithoe
ken met prijzenpotten van miljoe
nen. In Zuid-Korea en de VS kij
ken duizenden mensen live op in
ternet naar wedstrijden. Het we
reldkampioenschap League of Le
gends trok dit jaar 40.000 toe
schouwers. Aan populariteit dus
geen gebrek. Om spelletjes spelen
op een computer te bestempelen
als een erkende sport, was tot voor
kort echter ondenkbaar. Volgens
Schoo overtreffen veel spellen het
niveau van sporten zoals schaken
en dammen. „Sommige games
zijn moeilijker. Bij strategische
spellen moeten gamers op een
hoog tempo meerdere beslissingen
nemen."
Spellen als StarCraft vragen vol
gens Schoo veel training, discipli
ne en behendigheid. Het bestude
ren van tegenstanders op zwaktes
en karakteristieken en het hante
ren van diverse tactieken is dage
lijkse kost voor e-sporters. Fysieke
beweging lijkt minder vanzelfspre
kend. Toch zet Schoo ook daar een
kanttekening bij. „Kijk je naar
dansgames, dan wordt er een be
hoorlijke fysieke prestatie van de
speler verwacht. In kort tijdsbe
stek ritmisch bewegen op com
mando vergt concentratie en
kracht."
Het is voor hem nu eerst afwach
ten of de internationale e-sport
bond (IeSF) komend jaar mag aan
sluiten bij SportAccord, de interna
tionale federatie van alle olympi
sche en niet-olympische sporten.
Dat is een van de eisen van
NOCNSF om te mogen toetreden.
Een woordvoerder van NOCNSF:
„Verder moet een bond financieel,
competitief en bestuurlijk voldoen
aan de verplichtingen. De discus
sie of profgamen een sport is, kan
daarna nog gevoerd worden. Het
uiteindelijke besluit ligt bij de bon
den die al lid zijn."
Zoeken
naar de
burger
door Sander van Mersbergen
illustratie Censuur
Marjan Minnesma, Urgenda
I Gamers tijdens de World Cyber
Games in 2009 in China, foto HH
door Wouter den Ottelander
ENSCHEDE - Weg met de vooroorde
len, gamen is topsport. Om dat te
bewijzen, wil de Nederlandse e-
sportbond al sinds de oprichting in
2005 toetreden tot de sportkoepel
NOCNSF. In 2015 moet dat gebeu
ren. Dan denkt de bond aan alle ei
sen te kunnen voldoen.
