Architectenbranche
tempert optimisme
Huurders willen meer
betalen na renovatie
wm
ril
ril
2 WONEN
O
O
Het in het tweede kwartaal van
2013 voorzichtig ingezette her
stel van de architectenbranche is
gestagneerd in het eerste kwar
taal van dit jaar. Dat heeft de
bond van architecten BNA giste
ren bekend gemaakt. De ver
wachtingen voor 2015 zijn daar
om zeer voorzichtig. Dat blijkt
uit de conjunctuurmeting die de
bond onlangs onder zijn leden
heeft gehouden.
Eind dit jaar bedraagt de werk-
voorraad van een architectenbu
reau gemiddeld 3,5 maanden. In
april van dit jaar was dat nog 3,6
CÉ
LU
O
CÉ
LU
Q£
LU
1
U
maanden. Van een duidelijke
groei van de werkgelegenheid
bij architectenbureaus is geen
sprake. De meeste architecten
spreken nog steeds van een klei
ne werkvoorraad.
Het aanwezige herstel komt voor
al van particulieren, wat vooral
goed is voor de kleine(re) archi
tectenbureaus. Een belangrijke
rol daarbij spelen de verlaging
van het btw-tarief voor woning
renovaties, de aantrekkende hui
zenmarkt en de lage hypothee
krente. Projectontwikkelaars
zijn nog niet terug op de markt.
Huurders zijn best bereid meer te
betalen als renovatie van hun wo
ning een lagere energierekening
tot gevolg heeft. Bijna vier op de
tien huurders heeft geen moeite
met 50 euro huurverhoging per
maand. Daar staat wel tegenover
dat dertig procent twijfels heeft
bij zo'n idee. Dat blijkt uit een
kleinschalig onderzoek van USP
Marketing Consultancy. Woning
corporaties die woningen zeer
energiezuinig maken, kunnen
met hun huurders afspraken ma
ken over een vergoeding daar
voor. De corporatie moet dan wel
kunnen garanderen dat de wo
ning daadwerkelijk energiezuinig
wordt. Huurders zien daar wel
wat in. Voor maar liefst 70 pro
cent is kostenbesparing de belang
rijkste reden om energie te bespa
ren. Corporaties willen hun hui
zen best isoleren, maar dan moe
ten niet alleen de huurders profi
teren. Immers, van een lagere
energienota heeft alleen de huur
der profijt. Het onderzoek wijst
uit dat huurders willen meebeta
len aan energiebesparende maatre
gelen als zij de garantie krijgen
dat de woonlasten gelijk blijven.
van Ellen. En de boeken die nog gelezen moe
ten worden." Ook hangt in deze ruimte aardig
wat eigen werk van de kunstenaar. Zoals de
'Kroonluchter', een bewegende wandlamp. Via
een elektromotor komen ijzerdraadjes in bewe
ging die op hun beurt weer gloeilampen en
stukken glas in beweging zetten. De scharnier
punten knarsen verlangend naar een drupje
olie. „Ik noem mijn werk poëtica mechanica.
Een beetje theatrale naam misschien. Het zijn
geen machines die nut laten zien, maar juist de
schoonheid van beweging."
Bij het doorkruisen van het huis, loopt Kees
voorop. Hij duwt een zwaar velours gordijn op
zij om naar de keuken te komen. Als hij naar
het gasfornuis loopt, trèkt hij automatisch zijn
hoofd tussen zijn schouders. Met zijn kruin
raakt hij bijna de schouw. „Dat is nou eenmaal
zo in een oud huis. Sommige kamers zijn hoog,
hier is het laag."
Via de bijkeuken stapt hij een ruim bemeten
achterkamer binnen. „Ik heb wel eens verhalen
gehoord dat hier een opslagplaats was van een
sportzaak. Zeker weten doe ik dat niet. Deze ka
mer heeft sinds wij er wonen al verschillende
functies gehad: mijn atelier, slaapkamer van on
ze zoon en nu staat hier een pooltafel. We vra
gen ons wel eens af wat we met alle ruimte in
huis gaan doen nu de kinderen de deur uit
zijn."
Dan rolt Kees met een soepel gebaar de schuif
deuren naar de voorkamer open. En inderdaad,
deze twee kamerê zijn zo groot als een eenper-,
soons studio.
Net als in alle kamers aan de voorkant van de
woning heeft ook deze kamer vensterbanken
zoals vensterbanken bedoeld zijn: echte zit
plaatsen. „Niks is standaard in dit huis. We wo
nen hier fijn. Natuurlijk vinden we Amsterdam
nog steeds leuk, maar we blijven vanwege de
rust en de ruimte in Zeeland."
Bij het uitwuiven wijst Kees op een koperen
plaatje aan de binnenkant van de voordeur.
„Het hing er al toen wij hier kwamen. Er staat:
Deze deur sluit zichzelf."
Dwalen door de straatjes van Middelburg levert de wande
laar lekker wat leesvoer op: De Dry Mollen, De Gouden No
bel, Het Vliegend Hert. Soms vallen de huizennamen nau
welijks op, zo klein zijn de sierlijke letters boven de voor
deur. Behalve in de Latijnse Schoolstraat. Daar knalt het
vetgedrukte 'O Rykdom' van de witgeverfde gevel. Een blik
vanger die goed past bij het 17e eeuwse monument van
Kees Wijker en Ellen van der Schoot.
O rijkdom van het onvoltooide:
De mogelijkheden der gedach
te. De strikte dwang der wer
kelijkheid", reciteert Kees Wij
ker een gedicht van J.H. Leo
pold. „Zo kwam ik op O Ryk-
dom. Een mooie naam voor
een huis dat nooit af is. Het is een grote rijk
dom om hier te wonen."
Dit kloeke, brede huis met de witgeverfde rech
te gevel houdt al een paar eeuwen stand. Kees
vond in de archieven een document waaruit
blijkt dat het huis in 1832 verkocht is voor 1000
gulden. Destijds heette het De Koning van
Frankrijk.
Eigenlijk bestaat het pand uit een voorhuis met
een flinke aanbouw. Vanaf de straatkant is daar
niets van te zien. De strakke zijlichten omlijs
ten de voordeur. Links en rechts van het mid
den valt door twee grote ramen licht in de voor
kamers. Op de stoep puilt een schuin kelder
luik als een puist uit de muur. Een huis zoals
een kleuter het zou tekenen.
Beeldend kunstenaar Kees Wijker (57) en Ellen
van der Schoot (57) kochten het monument in
1993- „Ons tweede kind was op komst. We
woonden in Amsterdam en ons huis werd te
klein", vertelt Kees. „Maar de huizenprijzen in
de Randstad waren hoog. We bezochten wel
eens de ouders van Ellen die in Zeeland woon
den en dan keken we wat rond. Toen zagen we
dit huis. Het was even duur als een etage in Am
sterdam. We gokten erop dat het met ons werk
goed zou komen. Als het niks zou worden in
Middelburg, konden we altijd nog naar een
plaats als Purmerend. Dat was niet nodig, want
ik vond al snel een baan bij de Vleeshal waar ik
ook nu nog nationale en internationale kunste
naars help hun ideeën uit te werken."
Kees zit op zijn lievelingsplek in de keukenka
mer. „Een prettige ruimte. Misschien omdat de
kamer vierkant is. Of door 't uitzicht op straat.
We zitten hier tussen geërfde meubels: een bu
reau van mijn opa en een bureau van de oma
gtg
Het is een rijkdom
om hier te wonen
door Elian van t Westeinde
Kees Wijker voor zijn huis in de Latijnse Schoolstraat in Middelburg.
