2 GEZOND
9:00
11:00
Boekjes lezen, knutselen, bui
tenspelen en liedjes zingen.
Dagopvang de Tjasker van
Tragel Zorg in Zaamslag
zorgt voor een dag opvulling
waardoor de kinderen even
niet aan hun beperking hoe
ven te denken maar gewoon
- kunnen genieten zoals ieder
ander kind.
Als 17-jarig meisje begon
Marga Kuijpers als begeleid
ster in de gehandicaptenzorg.
Nu, veertig jaar later, loopt
de 57-jarige Marga vrolijk het
gebouw van de Tjasker bin
nen. Het is nog vroeg en de
kinderen zijn nog niet gearriveerd. Ze be
groet haar collega's en begeeft zich naar het
lokaal waar ze vandaag een groep gaat bege
leiden samen met collega Arianne Ruyter
en stagiaire Deborah de Nooijer. De taxi's
komen aan bij de Tjasker in Zaamslag, dat
onderdeel is van Tragel Zorg. Tragel Zorg
biedt zorg- en dienstverlening aan mensen
met een verstandelijke beperking in de re
gio Zeeuws-Vlaanderen. De Tjasker is een
dagopvang voor kinderen tot 18 jaar met
een verstandelijke beperking. De kinderen,
die vanuit heel Zeeuws-Vlaanderen naar de
Tjasker zijn vervoerd per taxi, zijn blij als ze
Marga in het lokaal treffen. Ze vliegen op
haar af en geven haar stuk voor stuk een
knuffel. De groep bestaat uit acht kinderen
met een meervoudige beperking, in de
meeste gevallen zowel geestelijk als lichame
lijk. Communiceren is moeilijk voor de kin
deren omdat ze niet of moeilijk kunnen pra
ten. De kinderen met een beperking in deze
groep zijn rond de tien jaar maar hebben
het verstand van een kind van één jaar.
Trots pakt een meisje in een rolstoel een
mandarijn uit haar tas en laat het aan Marga
zien. „Wat heb jij daar voor gezonds, daar
zullen we eens iets lekkers van maken",
zegt de begeleidster. Stagiaire Deborah ver
zamelt al het fruit van de kinderen en
maakt er een fruithapje van. Ondertussen
hebben de meesten het speelgoed al uit de
kasten getrokken en is het een drukte van
jewelste in het lokaal. Praten is moeilijk
voor de kinderen, maar met geluiden produ
ceren heeft het klasje geen moeite. Een van
de jongens doet een kwartier lang een sire
ne na, een meisje loopt gillend van het la
chen door het lokaal heen omdat ze haar fa
voriete speelgoed gevonden heeft en weer
een ander loopt tegen een speelgoedtele
foon te brabbelen. Een jongetje is niet zo ac
tief en heeft zich terug getrokken in een gro
te box om nog even een dutje te doen. Dat
valt Marga op: „Goh, die jongen is moe van
daag misschien heeft hij een slechte nacht
gehad." Ze gaat even bij de jongen kijken en
loopt daarna naar de computer toe. Via
Schriftje.nl communiceren de begeleidsters
met de ouders van de kinderen. Op de site
hebben de ouders van het jongetje laten we
ten dat hij inderdaad slecht geslapen heeft,
vanwege onrust in zijn lichaam door onder
meer epilepsie.
De druktemakers zijn allemaal aan tafel ge
zet voor hun fruithapje. De begeleidsters be
geleiden de kinderen tijdens het eten en
proberen contact met ze te leggen door
handgebaren te gebruiken en heel erg duide
lijk te articuleren. Als iedereen zijn dosis vi
tamines binnen heeft, worden er boeken op
tafel gelegd. En net als bij kinderen zonder
een beperking is dé grote favoriet het Inter-
toysboek. Een van de meiden kijkt gefasci
neerd naar de prinsessenspullen in het boek
en pakt de hand van Marga beet. „Ja, daar
houd jij wel van hè. Mama kleedt jou ook al
tijd mooi aan, net als een prinses", zegt Mar
ga tegen het meisje dat helemaal begint te
stralen. Dit meisje wordt 's ochtends nog
aangekleed door haar ouders maar bij twee
van de kinderen uit de groep doen verzorg
sters dit. Zij wonen namelijk niet meer
thuis maar in een woongroep voor gehandi
capte kinderen. „De zorg voor sommige kin
deren is zo complex en zwaar dat dat voor
ouders een bijna onmogelijke taak is. Ik heb
ervoor gestudeerd maar ouders moeten hier
uit het niets mee om kunnen gaan. Het le
ven van die mensen staat compleet op zijn
kop. Daarom is het mooi dat er een
woongroep is voor deze kinderen", vertelt
Marga.
Muziektherapeut Frans komt met zijn gi
taar het lokaal binnenlopen en de kinderen
beginnen te klappen. Ze gaan samen met de
begeleidsters in een kringetje zitten. Frans
begint uit volle borst te zingen en de kinde
ren kijken hun ogen uit. Ze brabbelen mee
en als het liedje Hoedje van papier komt, pro
beren ze de gebaren mee te doen. Ook In de
maneschijn is zeer populair, de begeleidsters
zingen mee en de kinderen proberen met
hun handen de maan te vormen. „Goed zo,
jullie kennen hem echt al goed hoor!" zegt
Marga trots tegen de kinderen. Marga: „Om
dat communiceren met de kinderen niet
vanzelfsprekend is, is het prachtig als je ze
zo ziet genieten van de opvang. Als je even
hun blik kunt vangen en je ziet dat ze blij
zijn met de hulp die je ze biedt, daar doe je
het voor. Je vindt de waardering in de klei
ne dingen." Als Frans zijn laatste lied heeft
gezongen, verlaat hij het lokaal om naar een
andere groep in het gebouw te gaan.
In het gebouw worden vijf groepen opge-
De begeleidster
kijkt door een
handicap heen
door Denise van Minnen
