«ss^ïSiillp;;.:;
Zeeuwen horen van de wind te weten.
Wie in Viissingen of Breskens zee kiest, moet zich eerst verge
wissen. Compagnieschepen pasten eeuwenlang op hun tellen
op de Rede van Rammekens. Tegenwoordig varen we tegen de
wind in, als ooit Willem van der Decken.
WAT ZOU ZEELAND ZIJN ZONDER DE PZC?
Op het Zeeuws-Viaamse land lispelen de populieren zomer. De
warme wind, zingt de Franse Vlaming Brei. In donkerder jaarge
tijden buldert het in de schoorsteen en klepperen de pannen.
Dan spookt 1953 nog in menig huis. Gaat de kering al dicht?
De PZC steekt met de Zeeuwen een natte vinger in de lucht
Waakzaam. Waar zeespiegels en zandhonger dagelijks nieuws
zijn, moet je wel weten uit welke hoek de wind waait
Maar dan nog. De wind tekent het Zeeuwse leven.
Vanaf het hoogste duin bij Biggekerke zie je de wolken jagen
en de golven koppen maken. Toch bestorm je er de hemel,
beschut - zo voelt het - door een glazen wand. Meeuwen
zeilen om je hoofd op de thermiek. Wij proberen het ook,
maar blijven kwetsbare flyers.
De wind heerst over het vlakke Zeeuwse land. Je kunt hem
horen, voelen, altijd en overal. Niet zien, zou je denken. Wij
weten wel beter. Van de kust tot diep in de Zeeuwse achter
landen neigen de bomen naar noordoost Ze buigen mee - een
kwestie van overleven in dat soms van zout vergeven gewest
s. N
