Nog altijd een
onverwoestbaar
icoon uit de
filmhistorie.
De film The
sound of music
ziet Abraham.
Een nieuwe
theaterversie
viert die
mijlpaal.
10 VERDIEPING
FILMKLASSIEKER
Het is inmiddels een tradi
tie. Kerstavond, na het
achtuurjournaal, stop ik
het zilvergrijze schijfje
de speler in. Met een
paar drukken op de af
standsbediening begint
het kijkavontuur dat bijna vier uur in be
slag neemt. The sound of music is een lange
zit, die de sterkte van je tandglazuur uitge
breid test. Toegegeven, af en toe dommel je
weg in een lichte slaap. Maakt niet uit; na
zoveel jaar weet je altijd precies waar je in
het verhaal zit.
Wat ik nooit mis, is die fenomenale ope
ningsscène van de film die een halve eeuw
geleden begon aan zijn glorieuze zege
tocht. Donkere wolken, grijze bergen met
besneeuwde toppen, een gure wind. Lang
zaam zweeft de camera naar het groene dal
waar de vogeltjes fluiten. Dwarsfluiten ne
men dat getjilp over terwijl de camera in
zoomt op Julie Andrews. Ze danst over de
groene alpenwei en zingt met volle overtui
ging 'The hills are alive...'.
Het is een iconisch stukje cinematografie.
Vakkundig gemaakt door regisseur Robert
Wise. Hij had in eerste instantie bedankt
voor de eer om de succesvolle Broadway-
musical uit 1959 te verfilmen. 'Te zoetsap
pig', vond Wise.
Ook andere filmregisseurs haalden hun
neus op voor het project. Topacteurs als
Yul Brynner, Sean Connery en Richard Bur
ton weigerden de mannelijke hoofdrol te
vertolken.
Christopher Plummer deed dat uiteinde
lijk wel, maar vreesde voor zijn carrière als
serieus toneelacteur. Hij haat de film nog
altijd en praat consequent over 'The sound
of mucus'ofwel: slijm.
Je kunt het de mannen niet kwalijk ne
men. De Broadwayshow van Oscar Ham-
merstein (tekst) en Richard Rodgers (mu
ziek) fonkelde als een plakkerige suiker
spin. Wise kwam terug op zijn eerdere be
sluit nadat hij het filmscript van Ernest
Lehman had gelezen. Lehman gaf het ver
haal wat meer pit en de karakters meer
vlees op de botten. Filmcritici blijven er
moeite mee hebben, maar het is de verdien
ste van Lehman en Wise dat we met The
sound of music geen tenenkrommende Sa-
chertorte krijgen voorgeschoteld.
Het verhaal gaat over het muzikale gezin
van kapitein Georg von Trapp (1880-1947),
dat Oostenrijk ontvluchtte na de An
schluss bij nazi-Duitsland. Vlak daarvoor
kruiste postulante Maria zijn pad. Een na
bijgelegen klooster stuurde haar naar de
Von Trapps. Moeder Agathe was overleden
en de zeven kinderen hadden behoefte aan
een gouvernante.
Kinderen, nonnen, sfeervolle plaatjes van
Salzburg. De film zit er vol mee. Maar het
is vooral de romance die opbloeit tussen
Broadway
Nummer 1
Opnames film
Eerste keer
Wereldpremière
door Martin Hermens
foto's Hollandse Hoogte
De Amerikaanse theaterdiva Mary
Martin (links op de foto) zingt als
allereerste de rol van Maria in The
sound of music. De musical beleeft 16
november 1959 de wereldpremière
op Broadway in New York.
De soundtrack van de film staat in En
geland zeventig weken (met tussen
pozen) op de eerste plaats van de hit
lijsten. Alleen South pacific (ook van
Rodgers Hammerstein) deed het
met beter 115 weken op
nummer 1.
Hollywood vraagt zich af of de jonge
Julie Andrews (rechts) fotogeniek
genoeg is voor het witte doek. De
eerste opnames van de film Mary Pop-
pins overtuigen regisseur Robert
Wise meteen. De opnames voor The
sound of music starten in februari.
Nederland ziet in 1964 voor het eerst
The sound of music op toneel, met de
omstreden Johan Heesters als kapi
tein Von Trapp. Het publiek blijft mas
saal weg vanwege diens
nazidweperij. Mieke Bos speelt
Maria.
Op 2 maart 1965 beleeft de film de
wereldpremière in New York.
Ondanks de veelal lauwe kritieken be
gint hij langzaam aan zijn weg naar
de top.
