Eindewege Bananasplit is bedacht in de L. Nobelstraat Nieuwe raadkaart BUITEN 7 Het Zeeuws is een prachtige, beelden de taal. Voorwerpen, mensen, plaat sen, kregen en krijgen vaak namen die precies aangeven wat, wie of waar ze zijn. Neem nou 'Eindewege', het gehucht, de buurtschap net ten noorden van 's-Heer Arendskerke. Vroeger, toen het vernoemd werd, hield daar de weg en de kleine we reld voor de buurt- en dorpsbewoners let terlijk op. En dus werd het daar Eindewege genoemd. Zo heet het tot vandaag de dag. Het is trouwens niet het enige 'Eindewege' in Zeeland. Op andere plekken komt die naam ook voor, meestal als straatnaam. In Eindewege, dat van 's-Heer Arendsker ke, ligt ook vanouds de begraafplaats van het dorp en de wijde omgeving. Toepasse lijker kun je het niet meer bedenken: aan het einde van je levensweg werd je op Ein dewege begraven. Geen creatieve geest kan zoiets verzinnen, het is zelfs licht absurdis tisch. Waarom hield de weg op aan het eind van Eindewege? Heel eenvoudig, om dat daar het Schenge, eertijds een grote stroom, van de Piet (bij de Oranjeplaat) naar het (huidige) Katseveer stroomde. Al le wegen liepen dood op het Schenge. Maar waar je dood liep, kon je natuurlijk wel ver der varen. Aan het einde van Eindewege was een haventje voor landbouwproduc ten en voor het overzetten van mensen in de richting van Wolphaartsdijk. Dat haven tje is er nog steeds. Bijna onzichtbaar ligt het verscholen in de oksel van de dijk, die aan de linker kant de polder 'De Breede Watering' scheidt van de Schengepolder. 'Links' wil zeggen, de oude dijk, die rich ting Ankerverepolder gaat. De restgeul van het Schenge loopt zo ongeveer dood in het haventje. Jammer alleen dat de plek hele maal overgroeid is door riet en struikge was. Want zo'n oeroud haventje is in feite een 'landmark', een soort cultuurhistorisch artefact dat best onderhouden mag wor den. Nu verruigt en verloedert het alleen maar. Uit het voorgaande blijkt natuurlijk ook dat je 'Eindewege' als betrekkelijk moet beschouwen. Je kunt zowel links als rechts de dijken op. Alleen niet rechtdoor. Rond 1850 veranderde dat. Eerst werd de Perponcherpolder aangelegd, en daarna de Broeder- en Zusterpolder. Dat was tevens het einde van het isolement van Eindewe ge. Er kwam een gat in de nieuwe dijk en de weg werd kaarsrecht naar het noorden doorgetrokken. De weg van Eindewege kwam uit in de Broeder- en Zusterpolder. Dat was/is een kleine polder met oorspron kelijk maar één hoeve. De polder, van Fran se adellijke en katholieke eigenaren, kreeg eerst een tijdelijk steenbakkerij die be doeld was om terplekke de stenen voor de hoeve te maken. Broeder en zuster.nie mand weet waarom die polder zo ge noemd werd. Waarschijnlijk heeft het iets met religie te maken. Hoe dan ook, voortaan kon je van Eindewege naar Broe der en Zuster. Alweer iets dat - voor de spi rituele liefhebber - bol van symboliek stond. Het geheel van Eindewege en de symboliek eromheen doen me denken aan de bekende versregels van Tolkien in 'The Lord of the Rings': 'De weg gaat verder eindeloos vanaf de deur waar zij begon. Ik moet haar volgen rusteloos tot ver achter de horizon.' De kaart van vorige week werd door veel lezers herkend en riep heel veel herinneringen op aan vroegere tijden. F. van Velthoven uit Zierikzee meldt: „We zien hier de Lange Nobelstraat in Zierikzee in de richting van de Schuitha ven. De straat was, na binnenkomst van de stad door de Nobelpoort, een belangrijke en drukke toegangsweg. Dit is ook af te lezen aan de ligging van het grote hotel Juliana op de kaart. Later werd dit hotel vele jaren lang een Ford-gara ge en tegenwoordig is het een AH-winkel. In mei 1940 kwamen de Duitse soldaten strak in het gelid en luidkeels zingend, door deze straat de stad binnen gemarcheerd. Mijn opa had als voorloper van Bananasplit in deze straat recht voor zijn winkel (maga zijn De Onderneming), aan een lange ijze ren pen een zilveren munt tussen de kinder koppen van de straat geslagen. Hij moet vaak in zijn vuistje gelachen hebben als al weer iemand tevergeefs probeerde de munt van tussen de stenen te peuteren!" R. Klaasse uit Dreischor schrijft: „Bakker Brouwer leverde fijn gebak en heerlijk pa lingbrood in twee prijzen. Bij boekhandel Ochtman kocht ik schoolboeken. Ze had den daar een uitgebreid assortiment." Ten slotte onthult Kees Stevense uit Middel burg het volgende: „De straat ontleent haar naam aan de in deze buurt staande Nobel poort, gesticht in 1325 voor rekening van de vermogende edelvrouwen, de gezusters An na en Maria Nobel." Over Juliana weet Stevense nog te melden: „Het hotel timmerde nogal aan de weg en prees zich aan als 'de elegantste dancing van Zierikzee'. Ter gelegenheid van een be paalde dansavond was de speciale attractie 'voor elke tiende bezoeker een fijne flesch wijn'. WOENSDAG 19 NOVEMBER 2014 LANGE NOBELSTRAAT, ZIERIKZEE *91't\ 991, door Gerard Smallegange Winnaars waardebon: Mevrouw Van de Wekken- Berervoets, Zierikzee; P. van Hattem, Noordgou- we en R. Klaasse, Dreischor Breed en verstild Een nieuwe opgave uit de collectie kaarten en foto's van Hans Linden- bergh. Onze vraag: waar is deze foto genomen? We zijn benieuwd naar de locatie en lezen graag anekdotes of ver halen over deze plek. Stuur uw oplossing naar: redactie@pzc.nl of postbus 5046, 4380 KA Vlissingen. Drie inzenders van goe de antwoorden ontvan gen een waardebon.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 47