Hoge
hoeves
6 BUITEN
RAADKAART
Zo breed en verstild als de Lange
Nobelstraat in vroeger tijden
oogt, zo smal en levendig is het
er nu. Aan weerszijden winkels,
woonhuizen, smalle stoepjes,
wandelstroken en
parkeerplaatsen. Gemarkeerd
door stenen paaltjes en
wegversmallingen met wat
groen. Tussen slenterende
voorbijgangers en slingerende
fietsers wurmt het
eenrichtingsverkeer zich over de
kasseien in Zierikzee
Vanonder de poort klinkt
een melancholische accor
deon. De muzikant zit stra
tegisch; winkelende voorbij
gangers willen hem nog
wel eens wat muntjes toe
werpen en het is een ko
men en gaan bij Albert Heijn aan het ein
de van deze doordeweekse middag. Moe
ders met kinderen op kleine fietsjes;
ouderen met tassen op wieltjes; toeristen
met uitpuilende rugzakken en peuters in
bolderkarren.
Het jonge stel dat gehuld in felgele zeil-
jacks met volle boodschappentassen vro
lijk weer naar buiten stapt, komt uit de
Randstad. Ze vertellen dat ze net hun zeil
boot vanuit hun vaste ligplaats elders heb
ben overgevaren: „Die staat van de win
ter hier in een loods. In de weekeinden
komen we eraan klussen." Ze bivakkeren
dan in een B&B of huren een huisje in
een bungalowpark: „Dat is in het laagsei-
zoen best betaalbaar. En zeker de Tast mi
nutes' zijn aantrekkelijk. Ons maakt het
niet zoveel uit waar we zitten; we zoeken
vooral onderdak en wat privacy, omdat
we overdag toch aan het werk zijn. Het is
een heel leuke manier om de donkere
maanden door te komen: inspanning en
ontspanning tegelijk - zeker in een omge
ving als hier!" Want als ze niet op het wa
ter zijn, dan slenteren ze graag door Zie
rikzee. En de Lange Nobelstraat vinden
ze heel karakteristiek, zo in het centrum:
„Al die straatjes en pleintjes met terras
jes. En kijk hier eens naar de panden; zo
keurig afgewerkt. Wat je nodig hebt be
vindt zich allemaal op loopafstand."
En dat is ontegenzeggelijk waar: want in
de omgeving van de grootgrutter bevin
den zich twee banken, een kaaswinkel,
een notenbar, een tandarts, een snuiste
rijenzaakje, een makelaar, een keurslager,
een kringloopwinkel, een hotel en een
kroeg. Wie in de Lange Nobelstraat
woont, is van bijna alle gemakken voor
zien.
„Het waren heel andere tijden toen",
lacht de oudere heer die in het voorbij
gaan een blik werpt op de ansichtkaart.
„Ik hoorde mijn ouders erover spreken.
De huizen zijn niet eens veel veranderd,
ook voormalig Hotel Juliana herken je
nog. Een breed, gepleisterd neoclassicis
tisch pand uit het einde van de negen
tiende eeuw, met links de bijhorende wa
genstalling. Een paar decennia later kreeg
het een nieuwe onderpui met kleurige
bakstenen in Jugendstil." Hij kijkt even
om zich heen, alsof hij de indrukken van
nu wil terugschuiven in de coulissen:
„Wat een leven trekt er voorbij. Niet al
leen de geuren uit die tijd zijn verdwe
nen; door de geluiden van nu hoor je niet
eens meer hoe het toen klonk."
Toch blijft op de achtergrond van verkeer
en voetgangers en blaffende honden het
wat houterig stommelen, alsof er iemand
ergens rond rommelt op een grote hooi
zolder.
Het blijkt de ronde stenen korenmolen te
zijn, die al meer dan twee eeuwen oud is,
en een stelling heeft van ruim twaalf me
ter hoog. In de jaren tachtig gerestau
reerd en aangekocht door de gemeente, is
'De Hoop' sindsdien weer volledig in be
drijf. Ver steekt hij boven de Lange No
belstraat uit. In het lage zonlicht wieken
de slagschaduwen over daken, gevels en
stoepen.
Uit de schaduw van de tijd
door Jacoline Vlaander
Ten noorden van 's-Heer
Arendskerke hield de weg vroeger
op. Daar stroomde de zeearm
'Het Schenge', vandaar de naam
Eindewege voor het gehucht dat
daar ligt. Op de foto het
voormalige haventje van
Eindewege met uitzicht op de
boerderij 'Domeinplaat'.
foto Gerard Smallegange
De Lange Nobelstraat is nu een levendige straat, foto Dirk-Jan Gjeltema
