Waar haalt boer straks
zoet water vandaan
Na 24 jaar is de herinnering aan
Bram de Waard nog springlevend
Vijf genomineerden
Onderwijsprijs Zeeland
66 We zijn een aantal
keren terug
geweest op die
plek, naar die dijk,
naar die boom
Benzine en terpentine
Waterstress
Ontpoldermoe
Deze week
18 ZEELAND
VERKEERSSLACHTOFFERS
Terneuzenaar is
de oudste man
van Nederland
De Zeeuwse Zetel
dennis
MIDDELBURG - Zuurstokroze over
hemd, donkere stropdas, snor en
kapsel netjes gesoigneerd. Els van
Diemen-de Waard uit Kloetinge
glimlacht wanneer ze naar de foto
van broer Bram kijkt op de her-
denkingswand. Op 14 november
1990 botste haar 1,5 jaar jongere
broer met zijn auto tegen een
boom. Zomaar, toen hij terug
kwam van zijn werk. Op een pol
derdijk van de Hoeksche Waard
bij Strijen. Hij was net 25 jaar ge
worden.
„Je vergeet het nooit. Mijn schoon
ouders kwamen het vertellen. Ik
was bij mijn man, die was aan het
zaalvoetballen. Er is iets gebeurd,
zeiden ze. Ik ben gelijk naar mijn
ouders thuis gegaan. Zij waren
toen mijn eerste zorg. Zo had ik
ze nog nooit gezien... Hoe het on
geluk precies is gebeurd, daar zijn
we nooit achtergekomen. Natuur
lijk wordt er gelijk gezegd en ge
schreven in de krant dat hij waar
schijnlijk wel te hard zou hebben
gereden. 'Een jonge knul, dan
weet je het wel'. Maar er zijn ge
tuigen geweest, die hebben hem
niet hard zien rijden. Het was ook
bietentijd, dus ja"
De confrontatie met de auto,
waar weinig meer van over was,
de boom, zijn gehavende gezicht;
24 jaar na dato herinnert Els het
zich nog als de dag van gisteren.
„We zijn een aantal keren terugge
weest op die plek, naar die dijk,
naar die boom. Om te zien hoe
het is gebeurd. Ik heb nog een
oudere zus en een jongere broer.
Het is altijd wel bespreekbaar
thuis. Op zijn verjaardag gaan we
even langs het graf. Wat we ook
doen, is een weekend weg met
het gezin, naar de Veluwe of zo.
Gewoon even samen zijn. Wat ik
heel belangrijk vindt, is dat je ie
dereen in z'n waarde laat hoe je
dit verwerkt. Wij doen het alle
maal op onze eigen manier. Ik
heb thuis een foto van Bram han
gen. Daar praat ik soms tegen. Ik
ben zelf pas jaren later gaan rou
wen. De eerste tijd word je ge
leefd. Dan was er de zorg over
mijn ouders, hoe zij het zouden
het zouden redden. En ik was ook
bezig met mijn opleiding. Die
moest eerst af."
Wanneer tijdens de herdenkings
bijeenkomst de namen worden
voorgelezen van Zeeuwse ver
keersslachtoffers en Bram de
Waard voorbij komt, houdt Els -
ook nu nog - vooral haar moeder
in de gaten. Het is de eerste keer
dat ze mee is. Els nam vorig jaar
die stap. „Het helpt wel. Wat mij
opvalt: zoveel jonge mensen, zo
veel die op jonge leeftijd zijn ver
ongelukt. Dat komt dubbel zo
hard aan. Ieder mens is uniek. Nie
mand kan zijn plaats innemen.
Niemand kan hem vervangen, nie
mand. Hij blijft en is toch Bram."
De winnaar gaat door naar de fina
le van de Nationale Onderwijs
prijs op 25 maart in Rotterdam.
De landelijke 'wedstrijd' is inge
steld om creativiteit en inventivi
teit in het onderwijs voor het
voetlicht te brengen. De prijs
werd voor het eerst uitgereikt in
1993. Alle provincies doen mee.
De Zeeuwse jury heeft de keuze
uit vijf projecten. In de categorie
basisonderwijs is dat de Gezonde
School van obs De Moolhoek in
Kapelle, de Moestuinles van cbs
De Zevensprong uit Krabbendijke
en Portfolio van cbs De Regen
boog in Nieuwdorp.
In de categorie voortgezet onder
wijs wedijveren het Krabbendijk-
se Calvijn College met het project
Wonen en de Pontes Pieter Zee
man in Zierikzee met de film De
Bunker om de eer.
De winnaars van de Onderwijs
prijs Zeeland worden donderdag
bekendgemaakt door gedeputeer
de George van Heukelom. Dat ge
beurt op een bijeenkomst in het
provinciehuis, waar alle genomi
neerde scholen hun inzending
zullen presenteren.
TERNEUZEN - Oud-Terneuzenaar
Floor van Cleemputte (107) is
sinds vorige week de oudste man
van Nederland.
Van Cleemputte, woonachtig in
een verzorgingscentrum in Spijke-
nisse, volgt de Tfirkse Amersfoor-
ter Serop Mirzoyan op.
Florentinus Anthonius 'Floor' van
Cleemputte werd geboren in Ter-
neuzen op 28 september 1907. Hij
mag met recht terugkijken op een
turbulent leven, waarin hij als lui-
tenant-ter-zee actief was in de
Tweede Wereldoorlog en de na
sleep in Korea. Hij genoot zijn op
leiding aan de marinehaven van
Vlissingen.
maandag
We gaan onze auto
inruilen. Ik ben
ongeveer de eer
ste om te bewe
ren dat auto's me niet interesse
ren, dat ze een noodzakelijk
kwaad zijn, een gebruiksvoor
werp als zoveel andere, maar ik
merk dat het me aan het hart
gaat. Het nakende afscheid van
onze Chrysler Voyager.
Jawel, dan hebben we het dus
over een van de eerste MPV's
(multi purpose vehicle), een
Amerikaanse benzineslurper
van de eerste orde, een vierwie
ler die totaal niet spoort met de
zorg voor het milieu die ik op
deze plek nogal eens meen te
moeten uitdragen.
Zeven zitplaatsen heeft hij. Ja
renlang ben ik leider geweest
van mijn zoons voetbalteam.
Achteraf denk ik dat andere
ouders mij minder waardeer
den om mijn tactisch inzicht
dan om mijn auto. Dat scheelde
elke zaterdag een chauffeur.
Op vakanties sjouwden we de
achterbank eruit, die is onge
veer twee keer zo zwaar als de
driezitsbank in onze woonka
mer. En de fauteuils voorin...
nergens in huis hebben we
stoelen die lekkerder zitten.
Maar inmiddels heeft hij ruim
278.000 kilometer op de teller
staan en doen de nadelen zich
voelen. We zijn deze zomer
met open ramen uit Zwitser
land teruggereden, omdat de
airco het heeft begeven en we
die niet meer laten repareren,
want dat kost meer geld dan de
auto nog waard is.
Tanken doen we bij de goed
koopste pompen van Zeeland
en dan nog denk ik bij het afre
kenen: 'Mmm, daar gaat weer
een luxe diner voor twee.' Als
ze bij pompstation De Meeuw
in Rilland onze Chrysler het
terrein zien opdraaien, begin
nen ze achter de kassa te la
chen. Hun dag is weer goed.
Vorige week donderde de ach
teruitkijkspiegel van de voor
ruit. Dat was het laatste duwtje
dat we nodig hadden, zeker
toen ik bij een mislukte repara
tiepoging een fles terpentine in
de auto omstootte. Die stinkt
nu een uur in de wind. Dat
maakt het afscheid makkelij
ker. Maar nooit zal ik nog ter
pentine kunnen ruiken zonder
vertederd terug te denken aan
onze benzineslurper.
Dit is een wekelijkse rubriek over
wat voor en achter de schermen
speelt in politiek Den Haag.
Waar moeten de Zeeuwse boe
ren straks hun zoet water van
daan halen, als het Vol
kerak-Zoommeer zout wordt?
Uit de Biesbosch, zegt minister
Melanie Schultz (Infrastructuur).
Maar het CDA vraagt zich af of
dat allemaal wel goed komt en
trekt aan de bel. Vandaag praat
de Kamer over alles wat te ma
ken heeft met water.
Nu kerncentrales en banken zijn
onderworpen aan stresstesten,
wil CDA'er Jaco Geurts dat er
ook zo'n beproeving komt voor
de zoetwatervoorziening. „Ik heb
nog niets gezien waaruit blijkt
dat het gegarandeerd is dat het
zoetwater uit de Biesbosch straks
in Zeeland terecht komt."
Ruim een jaar geleden vroeg
PW'er Dion Graus (u kent hem
wel van de kreet: 114, red een
dier) een debat aan over de
Hedwigepolder. Oh niet weer,
kreunden WD, PvdA, D66,
Christenunie en GroenLinks. Zij
zijn ontpoldermoe. Maar CDA en
de SP gaven hun steun. En zo
stond, na een korte afwezigheid,
's lands beroemdste polder in
eens weer op de Haagse agenda.
Nu de Raad van State alle bezwa
ren van tafel heeft geveegd, wil
Graus zo snel mogelijk de degens
kruisen met staatssecretaris
Sharon Dijksma (Economische
Zaken). Het dreigt een nutteloos
debat te worden, want de Kamer
was en is voor ontpoldering. Het
CDA steunt het debat nog wel,
maar wil lessen trekken. Over
hoe een Hedwige 2 is te voorko
men en hoe Nederland voor haar
voedsel niet afhankelijk wordt
van politiek instabiele landen.
Vandaag praat de Kamer over
twee voor Zeeland belangrijke
dossiers: energie en water. Bij
energie gaat het onder meer over
windmolens op zee. Belangrijk
omdat voor de monding van de
Westerschelde het eerstvolgende
grote windmolenpark wordt ge
bouwd. Tijdens het overleg over
water komen onder meer de ver-
zilting van het Volkerak Zoom
meer en de Grevelingen aan de
orde. Woensdag en donderdag de
batteert de Kamer met minister
Edith Schippers over de begro
ting Volksgezondheid.
Els van Diemen-de Waard, bij de wand vol foto's van Zeeuwse verkeersslachtoffers. Rechtsonder haar broer Bram
de Waard, die in 1990 op 25-jarige leeftijd bij een eenzijdig auto-ongeluk om het leven kwam.
door Marcel Modde
Els van Diemen-de Waard
MIDDELBURG - Drie basisscholen en
twee scholengemeenschappen zijn
genomineerd voor de tweejaarlijk
se Onderwijsprijs Zeeland.
Ernst Jan Rozendaal
Voor meer columns: www.pzc.nl/columns
door Jeffrey Kutterink
