Ongerept
Myanmar
REIZEN 19
De were! j is Kras
Rondreis
Ga naar Kras.nl/36456
of bel 09Ó0-9697i5cpm
en bepaalt de prijs met gewichtjes. Net als
de man die de vis koopt, draagt ze een tra
ditionele longhi, een soort wikkelrok. Ze
heeft grote, gele vegen op haar wangen: ta-
nakapoeder. De pasta van gemalen tanaka-
wortel is een vorm van make-up die de
vrouwen beschermt tegen de zon en de
muggen. Als de vrouw de vis aan haar
klant overhandigt, lachen ze beiden hun
tanden bloot, die diep donkerbruin zijn
van het voortdurend kauwen op tabak.
Een tikkend geluid komt ons in de verte te
gemoet. We volgen een vrouw met een gro
te melkbus op haar hoofd en zien al snel
waar het getik vandaan komt: aan tafeltjes
langs de kant van de weg zitten vrouwen
onder grote parasols achter typemachines
te werken. Naast hen liggen stapels papier.
Het leven speelt zich hier af op straat, alles
gebeurt buiten, 's Avonds speelt een groep
je jongens een bordspel op straat, tegen
over hen zitten twee kinderen huiswerk te
maken. Een paar straten verderop zit een
groep mannen op tuinstoelen naar een
scherm te kijken, waarop zich een voetbal
wedstrijd afspeelt tussen Engeland en
Duitsland. Binnenzitten komt waarschijn
lijk niet eens in hen op.
Jarenlang was Myanmar - voorheen Birma
- geïsoleerd van de buitenwereld. Tussen
1962 en 2010 had de militaire junta het
land stevig in zijn greep en ging het ge
bukt onder een strenge dictatuur. Dat ver
anderde langzaam toen in 2010 voor het
eerst democratische verkiezingen werden
gehouden. Voorzichtig werden de deuren
geopend naar de buitenwereld en kwam
ook het toerisme op gang. De Birmezen
zijn enthousiast.
„Hoe heet je moeder", vraagt de 18-jarige
jongen bij wie ik achter op de scootertaxi
zit. „Waar kom je vandaan? Ben je geluk
kig? En ken je Van der Vaart?" Gelukkig
rijdt hij langzaam. Zoals de meeste Birme
zen die we tegenkomen, is mijn scooter
taxichauffeur zeer nieuwsgierig en wil hij
graag zijn verhaal vertellen. Hij wil me
niets aansmeren, hij is alleen enthousiast.
Naar school kan hij niet, daarom probeert
hij zo veel mogelijk Engels te leren door
met toeristen te praten. „Ik zal je nooit ver
geten", zegt hij met een verlegen glimlach
als ik na tien minuten afstap.
De Birmezen mogen dan enthousiast zijn
over het contact met de buitenwereld, de
buitenwereld staat nog harder te trappelen
om het bestbewaarde geheim van Azië te
bewonderen. In de twee Weken dat we er
zijn, zien we wat Myanmar zo gewild
maakt. We fietsen door het woestijnach
tige Bagan, tussen de grootste verzameling
boeddhistische tempels, ruïnes en stoepa's
ter wereld, gebouwd in de elfde en twaalf
de eeuw. We varen over het prachtige Inle
Lake, een meer waarin complete dorpen op
palen zijn gebouwd. De mensen leven er
van de visserij en verbouwen hun gewas
sen in drijvende tuinen. We bezoeken met
twee locals een klooster in Yangon, waar
duizenden monniken leven en leren. En
we trekken door de indrukwekkende ber
gen rondom Kyaukme, waar we eten en
overnachten in de kleine dorpjes van Shan
en Palaw, stammen die daar op primitieve
wijze leven.
Ja, een golden country is het zeker. En niet
alleen vanwege al het bladgoud dat blinkt
aan de pagodes. Maar de veranderingen vol
gen elkaar in sneltreinvaart op. Paard en
wagen worden ingehaald door scootertjes
en we zien een monnik mobiel bellen. We
horen een toerist klagen over het traditio
nele ontbijt: ze wil toast met eieren, zoals
thuis. Hoe lang nog voordat het enthousias
me van de locals verandert in irritatie? Hoe
lang nog voordat de eerste McDonalds zijn
deuren opent? Wie een puur Myanmar wil
zien, moet niet te lang wachten.
durend brullende, grommende, grauwen
de leeuw. Het hele huis sidderde onder de
geluidsgolven die hij voorbracht.
Voor de zekerheid zocht ik bescherming
in de kledingkast op mijn zolderkamertje.
God, wat was ik bang! Wist ik veel dat Gro
ningen helemaal geen dierentuin heeft en
er van ontsnapte leeuwen geen sprake kon
zijn. Geen moment had ik er bij stil ge
staan dat een mens dit soort infernale her
rie kon voortbrengen. Laat staan mijn lie
ve, grijze opa.
Het gelach was dan ook niet van de lucht
toen ik mijn leeuwenhypothese de volgen
de ochtend aan de ontbijttafel met de fami
lie deelde. Opa lachte het hardst en ver
klaarde trots dat hij de leeuw was. Toch
twijfelde ik altijd als ik, weer eens wakker
gebruld, door de zolderraampjes uitkeek
over de garageboxen achter het huis van
opa en oma. Er zat ergens een leeuw.
Met zeker tien medepassagiers sta ik rond
de stoel des aanstoots. En de Koreaan, hij
brulde door. Gelukkig krijgen we hulp van
onze purser. Als zij de situatie komt bekij
ken, blijkt dat we haar veel eerder hadden
moeten inschakelen. Subtiel, zoals alleen
een ervaringsdeskundige dat kan, geeft ze
onze man een porretje in de zij. Gedwee
draait hij zich om, stopt zijn wild geraas
en slaapt vredig verder als een baby in zijn
kribbe. Het is een wonder. Binnen een
kwartier is de rust compleet en kan het
licht in onze slaapzaal uit.
Vlak voor aankomst verschijnt het ontbijt.
Mijn buurman wenst mij een goede mor
gen. Ik vertel hem wat er die nacht heeft
plaatsgevonden. En net als mijn opa barst
hij in lachen uit. 'So sorry, so sorry* zegt
hij wel tien keer. 'Mijn kinderen noemen
me niet voor niks Lion King. Haha, so sor
ry.'
Tja, word ik een keer geüpgraded, lig ik
naast een luidruchtige tekenfilmfiguur.
Je moet het maar net treffen.
trekkelijk beschaafd hoofd waaruit bij elke
ademstoot een onvoorstelbare bak herrie
opstijgt. Je moet het horen om het te gelo
ven.
Ik ben niet de enige die er wakker van
wordt. Op verschillende rijen gaan lees
lampjes aan en kijken slaperige hoofden
mijn kant op. En de snurker snurkt maar
door, onvermoeibaar. Omdat hij maar niet
ophoudt, wordt mijn Koreaanse buur een
onderwerp van gesprek. Niemand weet
wat te doen. We overleggen in de pantry.
Durft iemand hem te wekken?
Ik kom zelf uit een familie van snurkers,
dat geef ik ronduit toe. Persoonlijk kan ik
ook er wat van, mijn vader laat zich regel
matig ook niet onbetuigd, maar opa was
bij leven de onbetwiste koning van snurk-
land. Als klein jochie was ik er als de dood
voor. De eerste confrontatie vergeet ik
nooit meer. Ik was er heilig van overtuigd
dat er een ontsnapte leeuw door het huis
van mijn grootouders waarde. Een voort-
Gedwee draait
hij zich om, stopt
zijn wild geraas
en slaapt vredig
verder als een baby
ZATERDAG 15 NOVEMBER 2014
NL-spr. reisleiding
15 dagen al v.a
/.y,/. v'. i
Prijzen p.p. o'-b.v;2 pers', éxci, res-XosWri en Catëmiteit^i)
Ontdek het nog pure en ongerepte Myanmar. Bezoek
koningssteden, wandel door de tempels van Bagan,
bekijk de Gouden Rotspagode en kano over het Inlemeer.
100% vertrekgarantie! Laatste plaatsen vertrek
december en januari
(Binnenlandse) vlucht, hotels, ontbijt, 2 x diner en
excursies
Klantbeoordeling 8,3: "ongelooflijke reisbeleving"
de tijd in Myanmar
Foto's, van links naar rechts:
Monnik in het klooster.
Vrouw met vissen op de markt in Yangon.
Typen op straat.
In de bergen.
Inle Lake, leven op het water.
