ZEELAND 39
ter groot genoeg om een heel verzorgingsge
bied te kunnen bedienen, dus daar zijn we el-
kaars concurrent"
Een duidelijk voorbeeld van concurrentie is de poli
kliniek die jullie in september in Middelburg heb
ben geopend. Kunnen we meer dan dat soort ini
tiatieven verwachten?
„De constatering dat er steeds meer patiënten
vanuit Walcheren hun heil zoeken in het zie
kenhuis in Terneuzen heeft ertoe geleid dat
we zeggen: dan moeten we ook op Walcheren
service bieden, voor de patiënten die toch al
bij ons komen. Als blijkt dat er een nog grote
re stroom op gang komt, zou het kunnen zijn
dat het voor ons tot consequenties leidt. Maar
op dit moment is dat niet aan de orde."
Zitten jullie daarop te wachten?
„Het overkomt ons. We doen er verder niets
voor. We maken geen reclame. Er is nu een
maal een groeiende stroom patiënten van die
kant - je kunt erover twisten hoe dat komt -
en daar willen we service aan bieden."
Als het gaat om samenwerking dringt zorgverze
keraar CZ aan op één oncologisch behandelcen
trum. Hoe staan jullie daartegenover?
„Wij zijn daar wat aarzelend over. Voor een
deel van de oncologie geldt uit kwaliteitsover
wegingen intussen dat je bepaalde volumes
moet hebben om het nog te kunnen en te mo
gen doen. Dat zou ertoe kunnen leiden dat we
de wat minder frequent voorkomende kan
kersoorten op één plek gaan doen. Maar de lo
gische consequentie daarvan is in mijn ogen
niet dat we alle oncologische ingrepen moe
ten concentreren. Borstkanker komt bijvoor
beeld zoveel voor, dat je het daar niet voor
hoeft te doen."
In discussies over de zorg gaat het altijd over kwa
liteit, bereikbaarheid en betaalbaarheid. Wat
moet volgens u het zwaarst wegen?
„Dat hangt af van welk deel van de ziekenhuis
zorg. Bij poliklinische zaken moet je naar de
bereikbaarheid kijken. Die kun je spreiden en
dat doen we ook. Interventies - wat voor veel
mensen staat voor 'het ziekenhuis' - moet je
concentreren. Dan kun je ook de kwaliteit
goed houden.
Als het gaat om de betaalbaarheid hebben we
in Nederland de afspraak dat we het tegen zo
laag mogelijke kosten doen, mits de kwaliteit
is gewaarborgd. Voor Zeeuws-Vlaanderen
geldt dat het een bijzonder stukje regio is en
het de vraag is of je wel op prijs kunt concurre
ren. Dat is een van de vraagstukken die zich
rond de acute zorg voordoen. Als je voor een
relatief klein verzorgingsgebied acute zorg
moet kunnen bieden, heeft dat een veel hoger
prijskaartje dan elders in Nederland."
Wat is de consequentie daarvan?
„Het zal toch betaald moeten worden. De mi
nister heeft daarvoor een speciale regeling in
het leven geroepen. Daar hebben we aan
spraak op gemaakt, maar de Nederlandse Zorg
autoriteit heeft dat helaas afgewezen.We gaan
in beroep en daarnaast worden andere routes
gebruikt om de minister te bewerken."
De zbc's, de zelfstandige behandelcentra, zijn met
een opmars bezig. Is dat een goede ontwikkeling?
„Ja en nee. Het voordeel is dat zbc's voor een
beperkt aandachtsgebied maximale inzet ple
gen en door hun kleinschaligheid automa
tisch een ander kostenperspectief bieden. Het
lastige voor een ziekenhuis is dat als er onder
delen uit verdwijnen, je op een andere manier
toch de hele organisatie in stand moet zien te
houden. Dat wordt steeds lastiger."
Ondermijnt dat op termijn ziekenhuizen?
„Dat zou kunnen. Het betekent in elk geval
dat als zbc's een heel hoge vlucht nemen - en
er dus veel verdwijnt uit de ziekenhuizen - je
een discussie krijgt over het prijskaartje van
ziekenhuizen. Dan moeten de tarieven om
hoog. Dat kan niet anders."
Hoe ziet u in het algemeen de toekomst van de zie
kenhuizen in Zeeland?
„Voor de acute zorg móet je in Zeeuws-Vlaan
deren, net zoals boven de Westerschelde, een
voorziening houden. Daar is geen misver
stand over. En gezien de afstanden dient dat
meer te zijn dan een huisartsenpost. Als je
kijkt naar de poliklinische activiteiten vind ik
dat die gespreid moeten zijn over de provin
cie. Daar zijn we het met z'n allen ook over
eens. Wat dat betreft denk ik dat het bijna een
gelopen race is. Natuurlijk kun je twisten over
wat de beste locaties zijn als het over bereik
baarheid gaat, maar in de huidige situatie
moet je niet gaan praten over nieuwe zieken
huizen. Dat lijkt me volstrekt uit den boze."
Vlak over de Vlaamse grens, in Knokke en Eeklo,
worden wel nieuwe ziekenhuizen gebouwd.
„Voor een deel is dat nieuw in plaats van oud.
Maar laten we vooral niet vergeten dat de fi
nancieringsstructuur in België compleet an
ders is. Er lopen daar wel discussies om dat te
veranderen. Als dat een vorm krijgt zoals in
Nederland, dan vraag ik me af hoe die zieken
huizen in stand blijven. Dan moeten ze daar
met de tarieven omhoog en dan krijg je een
heel andere situatie.
Maar als we met z'n allen marktwerking wil
len in Europa, dan moeten we wel hetzelfde
speelveld hebben. Uiteindelijk moet je niet
concurreren op de kosten, maar op kwaliteit
van de zorg, het resultaat dat je bij de indivi
duele patiënt boekt. Daar kijken we nog veel
te weinig naar. Als we blijven concurreren op
de kosten, is dat de dood in de pot."
Is de kwaliteit wel goed te meten?
„Daar zit natuurlijk het probleem. Anders had
den we het allang gedaan. Er is wel een inter
nationale ontwikkeling gaande waardoor we
daar veel beter zicht op krijgen, ook op de be
leving van de patiënt. Dat is het allerbelang
rijkste. Die weg zijn we nu ingeslagen."
U vervult een interimfunctie bij ZorgSaam. Wan
neer beschouwt u uw opdracht als geslaagd?
„Het belangrijkste is dat we hier een kosten
structuur krijgen waarbij we tegen voor ieder
een aanvaardbare kosten goede zorg kunnen
leveren. Ik ga daar een aanzet voor geven,
maar iemand anders zal het afmaken.
Natuurlijk gaan we ook nadenken over: wat
willen we verder met het ziekenhuis? Kunnen
we alles blijven doen wat we nu doen? Al die
discussies gaan nu lopen, zeker ook in overleg
met ADRZ. Of dat tot verdere samenwerking
op een aantal terreinen leidt, laat ik nog even
open. Dat zal de toekomst uitwijzen."
ZATERDAG 15 NOVEMBER 2014
r
II Maarten Rutgers: „Uitgangspunt is dat we iedere patiënt die zich meldt bij ons, nog steeds zullen helpen. Wat dat betreft mag er niets veranderen." foto's Ronald den Dekker
kosten is dood in de pot
Maarten Rut
gers (1947) is
van origine me
disch specialist
(neuroloog).
Al meer dan
25 jaar is hij be
stuurder van
ziekenhuisorga
nisaties, laatste
lijk als voorzit
ter raad van be
stuur van Zorg
groep Leveste
Middenveld in
Hoogeveen/Em
men. Hij heeft
zitting in enke
le raden van
toezicht
Hij is betrok
ken geweest bij
strategische
vraagstukken
en heeft leiding
gegeven aan
veranderingstra
jecten en fu
sies. Tevens
heeft hij in en
rondom de ge
zondheidszorg
gewerkt als inte
rimmanager.
Sinds begin
oktober is Rut
gers interim
voorzitter van
de raad van be
stuur van Zorg-
Saam Zeeuws-
Vlaanderen.
Komende dinsdag in deze serie: Dick van Gerwen
van zelfstandig behandelcentrum dermaTeam.