ZEELAND 39 ter groot genoeg om een heel verzorgingsge bied te kunnen bedienen, dus daar zijn we el- kaars concurrent" Een duidelijk voorbeeld van concurrentie is de poli kliniek die jullie in september in Middelburg heb ben geopend. Kunnen we meer dan dat soort ini tiatieven verwachten? „De constatering dat er steeds meer patiënten vanuit Walcheren hun heil zoeken in het zie kenhuis in Terneuzen heeft ertoe geleid dat we zeggen: dan moeten we ook op Walcheren service bieden, voor de patiënten die toch al bij ons komen. Als blijkt dat er een nog grote re stroom op gang komt, zou het kunnen zijn dat het voor ons tot consequenties leidt. Maar op dit moment is dat niet aan de orde." Zitten jullie daarop te wachten? „Het overkomt ons. We doen er verder niets voor. We maken geen reclame. Er is nu een maal een groeiende stroom patiënten van die kant - je kunt erover twisten hoe dat komt - en daar willen we service aan bieden." Als het gaat om samenwerking dringt zorgverze keraar CZ aan op één oncologisch behandelcen trum. Hoe staan jullie daartegenover? „Wij zijn daar wat aarzelend over. Voor een deel van de oncologie geldt uit kwaliteitsover wegingen intussen dat je bepaalde volumes moet hebben om het nog te kunnen en te mo gen doen. Dat zou ertoe kunnen leiden dat we de wat minder frequent voorkomende kan kersoorten op één plek gaan doen. Maar de lo gische consequentie daarvan is in mijn ogen niet dat we alle oncologische ingrepen moe ten concentreren. Borstkanker komt bijvoor beeld zoveel voor, dat je het daar niet voor hoeft te doen." In discussies over de zorg gaat het altijd over kwa liteit, bereikbaarheid en betaalbaarheid. Wat moet volgens u het zwaarst wegen? „Dat hangt af van welk deel van de ziekenhuis zorg. Bij poliklinische zaken moet je naar de bereikbaarheid kijken. Die kun je spreiden en dat doen we ook. Interventies - wat voor veel mensen staat voor 'het ziekenhuis' - moet je concentreren. Dan kun je ook de kwaliteit goed houden. Als het gaat om de betaalbaarheid hebben we in Nederland de afspraak dat we het tegen zo laag mogelijke kosten doen, mits de kwaliteit is gewaarborgd. Voor Zeeuws-Vlaanderen geldt dat het een bijzonder stukje regio is en het de vraag is of je wel op prijs kunt concurre ren. Dat is een van de vraagstukken die zich rond de acute zorg voordoen. Als je voor een relatief klein verzorgingsgebied acute zorg moet kunnen bieden, heeft dat een veel hoger prijskaartje dan elders in Nederland." Wat is de consequentie daarvan? „Het zal toch betaald moeten worden. De mi nister heeft daarvoor een speciale regeling in het leven geroepen. Daar hebben we aan spraak op gemaakt, maar de Nederlandse Zorg autoriteit heeft dat helaas afgewezen.We gaan in beroep en daarnaast worden andere routes gebruikt om de minister te bewerken." De zbc's, de zelfstandige behandelcentra, zijn met een opmars bezig. Is dat een goede ontwikkeling? „Ja en nee. Het voordeel is dat zbc's voor een beperkt aandachtsgebied maximale inzet ple gen en door hun kleinschaligheid automa tisch een ander kostenperspectief bieden. Het lastige voor een ziekenhuis is dat als er onder delen uit verdwijnen, je op een andere manier toch de hele organisatie in stand moet zien te houden. Dat wordt steeds lastiger." Ondermijnt dat op termijn ziekenhuizen? „Dat zou kunnen. Het betekent in elk geval dat als zbc's een heel hoge vlucht nemen - en er dus veel verdwijnt uit de ziekenhuizen - je een discussie krijgt over het prijskaartje van ziekenhuizen. Dan moeten de tarieven om hoog. Dat kan niet anders." Hoe ziet u in het algemeen de toekomst van de zie kenhuizen in Zeeland? „Voor de acute zorg móet je in Zeeuws-Vlaan deren, net zoals boven de Westerschelde, een voorziening houden. Daar is geen misver stand over. En gezien de afstanden dient dat meer te zijn dan een huisartsenpost. Als je kijkt naar de poliklinische activiteiten vind ik dat die gespreid moeten zijn over de provin cie. Daar zijn we het met z'n allen ook over eens. Wat dat betreft denk ik dat het bijna een gelopen race is. Natuurlijk kun je twisten over wat de beste locaties zijn als het over bereik baarheid gaat, maar in de huidige situatie moet je niet gaan praten over nieuwe zieken huizen. Dat lijkt me volstrekt uit den boze." Vlak over de Vlaamse grens, in Knokke en Eeklo, worden wel nieuwe ziekenhuizen gebouwd. „Voor een deel is dat nieuw in plaats van oud. Maar laten we vooral niet vergeten dat de fi nancieringsstructuur in België compleet an ders is. Er lopen daar wel discussies om dat te veranderen. Als dat een vorm krijgt zoals in Nederland, dan vraag ik me af hoe die zieken huizen in stand blijven. Dan moeten ze daar met de tarieven omhoog en dan krijg je een heel andere situatie. Maar als we met z'n allen marktwerking wil len in Europa, dan moeten we wel hetzelfde speelveld hebben. Uiteindelijk moet je niet concurreren op de kosten, maar op kwaliteit van de zorg, het resultaat dat je bij de indivi duele patiënt boekt. Daar kijken we nog veel te weinig naar. Als we blijven concurreren op de kosten, is dat de dood in de pot." Is de kwaliteit wel goed te meten? „Daar zit natuurlijk het probleem. Anders had den we het allang gedaan. Er is wel een inter nationale ontwikkeling gaande waardoor we daar veel beter zicht op krijgen, ook op de be leving van de patiënt. Dat is het allerbelang rijkste. Die weg zijn we nu ingeslagen." U vervult een interimfunctie bij ZorgSaam. Wan neer beschouwt u uw opdracht als geslaagd? „Het belangrijkste is dat we hier een kosten structuur krijgen waarbij we tegen voor ieder een aanvaardbare kosten goede zorg kunnen leveren. Ik ga daar een aanzet voor geven, maar iemand anders zal het afmaken. Natuurlijk gaan we ook nadenken over: wat willen we verder met het ziekenhuis? Kunnen we alles blijven doen wat we nu doen? Al die discussies gaan nu lopen, zeker ook in overleg met ADRZ. Of dat tot verdere samenwerking op een aantal terreinen leidt, laat ik nog even open. Dat zal de toekomst uitwijzen." ZATERDAG 15 NOVEMBER 2014 r II Maarten Rutgers: „Uitgangspunt is dat we iedere patiënt die zich meldt bij ons, nog steeds zullen helpen. Wat dat betreft mag er niets veranderen." foto's Ronald den Dekker kosten is dood in de pot Maarten Rut gers (1947) is van origine me disch specialist (neuroloog). Al meer dan 25 jaar is hij be stuurder van ziekenhuisorga nisaties, laatste lijk als voorzit ter raad van be stuur van Zorg groep Leveste Middenveld in Hoogeveen/Em men. Hij heeft zitting in enke le raden van toezicht Hij is betrok ken geweest bij strategische vraagstukken en heeft leiding gegeven aan veranderingstra jecten en fu sies. Tevens heeft hij in en rondom de ge zondheidszorg gewerkt als inte rimmanager. Sinds begin oktober is Rut gers interim voorzitter van de raad van be stuur van Zorg- Saam Zeeuws- Vlaanderen. Komende dinsdag in deze serie: Dick van Gerwen van zelfstandig behandelcentrum dermaTeam.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 39