il
uL
mm
mm- -
Concurrentie is prima, vindt ADRZ-topman
Huybert van Eek. „Maar als de zorg te veel
wordt versnipperd, loop je het risico dat je ten
lange leste helemaal niets meer hebt."
28 ZEELAND
INTERVIEW HUYBERT VAN ECK (ADRZ)
F
Zeeuwse
ziekenhuiszorg
Naweeën van de fusie, onte
vreden patiënten, felle pro
testen tegen het 'uitkleden'
en de naderende sluiting
van het pand in Vlissingen
(te vervangen door een
nieuwe voorziening elders
op Walcheren), financiële zorgen, ruziënde
specialisten, verscherpt toezicht door de in
spectie, een gebutst imago. Het Admiraal De
Ruyter Ziekenhuis (ADRZ) heeft zware jaren
achter de rug. De weg omhoog is echter inge
zet, verzekert bestuursvoorzitter Huybert van
Eek. Voortvarend wordt gewerkt aan het op
peil houden van de medisch-specialistische
zorg in Zeeland en het herstel van vertrou
wen. „Dat is een weg van lange adem."
ADRZ heeft na de fusie van vijf jaar geleden een
roerige tijd achter de rug. Hoe kijkt u daarop te
rug?
„De fusie was in mijn ogen een noodzakelijke
stap. Als we versnipperd waren gebleven, dan
hadden we functies verloren. Dan hadden we
bijvoorbeeld verloskunde en kindergenees
kunde niet meer goed georganiseerd gekre
gen. Ik respecteer de opvattingen om ons
heen, maar zonder fusie waren we nu waar
schijnlijk een van de te kleine ziekenhuizen
geweest. Dan wordt ook het vestigingsklimaat
van Zeeland voor jonge gezinnen en bedrijven
onaantrekkelijk.
Daarom hebben we indertijd gezegd: een van
de zaken die we zo snel en zo goed mogelijk
moeten organiseren is de acute zorg. Bij alles
wat planbaar is, heb je als patiënt de tijd om
te ervoor te kiezen die zorg eventueel elders
te halen. Als je bij acute zorg heel veel verder
weg moet, dan loop je het risico dat je niet
meer levend uit de regio komt. Bij de ketting
botsingen op de A58 in september hadden we
de opvang van de slachtoffers nooit zo goed
kunnen verzorgen als we de acute zorg niet
hadden geconcentreerd en uitgebreid in
Goes."
Dat klinkt plausibel. Tegelijkertijd leeft op Walche
ren het beeld dat de acute zorg juist minder is ge
worden, omdat alles naar Goes is gegaan en de
spoedeisende hulp in Vlissingen definitief sluit. In
hoeverre is dat beeld terecht
„Als je het puuj vanuit een lokaal belang be
kijkt, kan ik me die gedachte voorstellen.
Maar ik zal een voorbeeld geven: als je op de
spoedeisende hulp maar één keer per jaar een
gescheurde grote buikslagader krijgt, dan doe
je dat veel minder goed dan wanneer dat er
aantal per jaar zijn.
Ik vind dat juist die acute patiënt het recht
heeft op een zo goed mogelijke behandeling.
Dat betekent dat je een bepaalde schaalgrootte
en concentratie van je spoedeisende functie
moet hebben, om die ervaring en kwaliteit te
bieden. En natuurlijk speelt op de achter
grond het kostenverhaal, met de verzekeraars,
ook een rol.
Bij minder complexe acute zorg zijn we met
de huisartsen heel nadrukkelijk bezig om dat
goed neer te zetten zo dicht mogelijk bij de pa
tiënt. En voor zaken die wij niet kunnen
doen, vanwege kwaliteit of vanwege de heel
specifieke infrastructuur, hebben wij een net
werk met een paar grote instellingen die hun
specialiteiten hebben. Daarbij zijn we nadruk
kelijk georiënteerd op West-Brabant (met na
me Breda) en de regio Rotterdam."
Ziet u op dit moment nog knelpunten op het ge
bied van acute zorg
„Nee. Maar we hebben daar wel zorgen over
gehad, vooral over de arbeidsmarkt. Hoe krij
gen we voldoende jonge professionals, zoals
intensivisten en spoedeisende-hulpartsen,
naar Zeeland? Dat is inmiddels aardig gelukt,
onder meer door de aantrekkelijkheden van
Zeeland te promoten: de kreeften, de oesters,
de zonuren."
De-fusie was dus noodzakelijk om zaken in Zee
land te houden. Heefi die ook geleid tot het ver
trek van specialisten en specialismen?
„Er is wel een aantal wat oudere specialisten
met pensioen gegaan. Verder hebben we de af
gelopen jaren een enorme verjonging gehad.
Zeker veertig, vijftig nieuwe, jongere specialis
ten zijn bij onze medische staf aangeklonken.
Ik zie zelfs nieuwe specialismen komen, zoals
de hyperbare zuurstoftank, die het ook moge
lijk maakt duikslachtoffers te behandelen."
Het ADRZ is de afgelopen jaren veel in het
nieuws geweest en lang niet altijd positief Het
imago zou, voorzichtig gezegd, beter kunnen.
„Absoluut. Daar ben ik het mee eens."
De indruk bestaat ZorgSaam vaak een net wat be
ter ziekenhuis is. Is dat begrijpelijk?
„Vooral waar het gaat om afspraken, de patiën-
tenlogistiek, kan en moet bij ons nog aantal
dingen beter. In zijn algemeenheid merk je
dat in de eerste jaren na een fusie een hele
boel dingen op hun kop staan. De organisatie
heeft tijd nodig om zich te zetten. De collega's
van ZorgSaam hebben mij gezegd dat zij ten
tijde dat zij net gefuseerd waren, hetzelfde di
lemma hadden. Persoonlijk denk ik dat we op
zich een organisatie hebben met fantastische
mensen. Als die langer met elkaar samenwer
ken, komen de verbindingen vanzelf. Aan de
andere kant verandert de wereld om ons heen
steeds sneller. Die dynamiek maakt het lastig
om even rustig adem te halen, wat ik een hele
boel mensen wel zou gunnen."
Wat doen jullie om het imago te verbeteren?
„We proberen klachten van individuele pa
tiënten heel serieus te benaderen. Daarnaast
EP
We moeten zelf ons
De PZC houdt donderdag 27 novem
ber een debat over de ziekenhuis
zorg in Zeeland. Dat vindt plaats in
de Kloosterzaal van het vroegere
PZEM-complex aan de Edisonweg in
Vlissingen. Aanvang: 16.00 uur.
Het aantal plaatsen is beperkt Wie
het debat wil bijwonen, dient zich
aan te melden via redactie@pzc.nl.
Voorafgaand aan het debat ver
schijnt een reeks artikelen over het
thema. Dit is de tweede aflevering.
door Rolf Bosboom
Ook ZorgSaam is gevraagd zijn me
dewerking te verlenen aan deze se
rie. Het ziekenhuis heeft daarvan af
gezien omdat het zorgverkenner Jos
de Beer, die de samenwerking in de
Zeeuwse zorg onderzoekt, niet voor
de voeten wil lopen.
