I
i
i
ZEELAND 29
F
hebben we nadrukkelijk een programma opge
zet om de relatie met de huisartsen te verbete
ren, want de patiënt komt meestal via de huis
arts bij ons. Verder proberen we met adverten
ties ook de goede dingen te laten zien, zonder
dat we direct willen zeggen: er is niets meer
te verbeteren. Dat is een weg van lange
adem."
Een deel van 'jullie' patiënten is de afgelopen jaren
naar Zeeuws-Vlaanderen uitgeweken. Is dat be
grijpelijk?
„Ik durf de stelling wel aan dat het qua zorg
niet nodig is, maar als ik als patiënt drie keer
een afspraak heb die wordt afgezegd - en dat
is bij ons in het verleden voorgekomen - dan
zou ik ook elders gaan zoeken. Ons uitdrukke
lijke streven is de zaak weer zo goed te stroom
lijnen, dat we langzamerhand de patiënten te
rug kunnen krijgen."
Ziet u Zorg Saam als concurrent of partner?
„Het is niet óf concurrentie óf samenwerking.
ZorgSaam heeft een andere oriëntatie, meer
op België gericht. Op een aantal terreinen wer
ken we prima samen. Natuurlijk, als een an
der instituut een polikliniek in ons gebied
opent, vinden wij dat niet'altijd leuk, maar
dat komt overal voor. Dat er een beetje onder
nemerschap in de zorg zit, vind ik op zich lo
gisch, zeker als de patiënt daarbij gebaat is."
Toch was jullie verontwaardiging over de
Zorg Saam-kliniek in Middelburg groot.
„Ik denk dat het voor een aantal mensen een
wat onverwachte wending was, maar we heb
ben intern ook gezegd: wij moeten zelf ons
mieterse best doen. Wé kunnen heel veel ener
gie stoppen in wat anderen doen, maar laten
we nou eerst proberen het hier zo goed moge
lijk te organiseren, zodat de patiënt eigenlijk
geen reden heeft om naar een ander toe te
gaan."
Geldt dat ook voor de opkomst van zbc's, de zelf
standige behandelcentra?
„Een zbc is een veel kleinschaligere organisa
tie, waar je veel makkelijker nieuwe werkwij
zen en bedrijfsconcepten kunt omarmen dan
in de grote moloch die een ziekenhuis vaak is.
We zijn zelf ook aandeelhouder van een zbc.
Maar er zijn ook zbc's die proberen de kren
ten uit de pap te halen. Dat is meer het concur
rerende vaarwater. Daar zijn we misschien
niet blij mee, maar als de zorg voor de patiënt
daarmee beter wordt, kan ik daar niet tegen
zijn.
Je moet in zo'n dunbevolkt gebied als Zeeland
- en zeker bij een vergrijzende populatie, met
ouderen die vaak meerdere ziektebeelden heb
ben - wel oppassen dat de zorg niet te veel
wordt versnipperd over verschillende partijen.
Dan loop je het risico dat de zorg door het ijs
zakt en je ten lange leste helemaal niets meer
in de regio hebt."
Kunnen we wat we nu aan medisch-specialisti-
sche zorg hebben in Zeeland ook houden?
„Dat vind ik moeilijk te zeggen, zeker nu de
kwaliteitseisen op basis van volumecriteria
steeds verder worden opgeschroefd. Concreet
voorbeeld: als we nu tien aandoeningen moe
ten hebben om aan het kwaliteitscriterium te
voldoen en de norm gaat naar vijftien, of hon
derd, dan zal je moeten accepteren dat het
naar een groter instituut moet als je maar tien
patiënten hebt.
Ik voorzie dat voor een aantal aandoeningen
het specifieke kunstje naar elders gaat. Dat is
ook de reden dat we ons verbinden met ande
re instituten. Als we het zelf niet mogen uit
voeren, dat kunnen we het via een bevriende
relatie laten doen, zodat de patiënt toch goed
en snel wordt geholpen."
Vindt u het een goede zaak dat de volumenormen
steeds verder omhoog gaan?
„Je kunt er niet omheen dat als je een ingreep
honderd keer hebt gedaan, dat je het dan beter
doet dan na tien keer. Daarom vind ik dat je,
puur vanwege de kwaliteit voor de patiënt,
die normen niet alleen moet accepteren maar
ook zou moeten omarmen. Ik denk dat patiën
ten, die ook steeds mondiger worden, erop
staan dat ze de beste zorg krijgen, ook al balen
ze misschien als een stekker dat het verder
weg is dan twintig jaar terug. Zeker als het
planbaar is en je tijd hebt om te kiezen en te
reizen, is afstand ondergeschikt. Nabijheid is
alleen een criterium bij acute zorg."
Is het vervelend dat zoveel partijen zich bemoeien
met de ziekenhuiszorg en over uw schouder meekij
ken?
„Ik heb het ervaren als een 'fact of life'. Ik
snap de warme betrokkenheid van publiek en
politiek wel: zij willen goede voorzieningen
om zich heen hebben. Dit soort thema's lig
gen heel dicht bij het hart. Waar ik me wel
eens aan erger, is dat er soms een debat ont
staat terwijl niet iedereen van de finesses op
de hoogte is. Dan wordt er een soort wed
strijd gespeeld die de inhoud geen goed doet.
Wat het lastig maakt is dat in Zeeland vroeger
alles vanuit een lokaal perspectief was georga
niseerd. Nu word je door de ontwikkelingen
gedwongen veel meer in regionaal of supra-
regionaal belang te gaan denken. Ik kan me
voorstellen dat niet iedereen dat even makke
lijk kan. Maar voor het terugwinnen van het
vertrouwen en het herstellen van het imago
zou het goed zijn als het publiek beseft dat we
misschien niet het oude terug kunnen breng
en, maar dat we wel proberen zo veel mogelijk
vast te houden, omdat je anders straks nóg ver
der weg moet om de zorg te halen. Je zult over
de lokale schaduw heen moeten springen wil
je zaken in regionaal verband behouden. An
ders gaat het überhaupt weg."
Volgens de huidige planning is de nieuwbouw in
Middelburg eind 2017 gereed. Hoe cruciaal is het
dat die planning wordt gehaald?
„Eén ding is zeker: op een gegeven moment
moeten we weg uit het gebouw in Vlissingen,
want dan wordt het niet alleen logistiek
slecht maar ook onveilig om er zorg te leve
ren. Ons volle streven is om, in dialoog met
de huisartsen, een goede voorziening voor de
laagcomplexe zorg op Walcheren te realiseren,
zodat je er nog steeds negentig procent van de
specialistische zorg kunt blijven aanbieden.
We moeten nog aantal slagen om de arm hou
den, maar het is niet alleen onze ambitie maar
ook onze opdracht om dat te laten lukken,
linksom of rechtsom. Als we een vette spaar
pot hadden gehad en het uit eigen zak hadden
kunnen financieren, had het er al gestaan."
DINSDAG 11 NOVEMBER 2014
Huybert van Eek: „Dat er een beetje ondernemerschap in de zorg zit, vind ik op zich logisch, zeker als de patiënt daarbij gebaat is." foto's Lex de Meester
mieterse best doen
Huybert van
Eek is sinds me
dio 2010 werk
zaam bij het Ad
miraal De Ruy-
ter Ziekenhuis.
Eind dat jaar
volgde hij Pie-
ter Vierhout op
als bestuurs
voorzitter.
Van Eek was
eerder werk
zaam bij onder
meer Medisch
Spectrum Twen
te, Ziekenhuis
Bernhoven en
adviesbureau
Berenschot.
Van 2004 tot
2010 maakte
hij deel uit van
de raad van be
stuur van zie
kenhuis Brono-
vo in Den Haag.
Lange tijd
vormde Van
Eek de raad van
bestuur van
ADRZ samen
met Bert Vos.
Die trad vorig
jaar terug. Ri-
nus van Riel is
sindsdien inte
rim-lid. Op 1 de
cember wordt
hij opvolgd
door Claudia
Brandenburg.
Komende donderdag in deze serie: Daan Rooij-
mans van zorgverzekeraar CZ
