Verwijzet De pubertijd hóórt bij de ontwikkeling van een jongvolwassene. Maar in deze verwarrende tijd ontwikkelen sommige jongeren complexe gedragsproblemen of zelfs een verslaving. Hoe kom je zoiets te boven? Tekst Sylvie Smeets Beeld Robert van den Berge Dichtslaande deuren, geschreeuw. Soms lijkt er geen eind te komen aan puberge drag. Ouders dringen simpelweg niet meer tot hun -ooit zo meegaande- kind door. „Ik was onvoorspelbaar, hoogst on betrouwbaar en agressief. Liegen was een automatisme en een liter wodka op een dag was niets, vertelt Joey (20) uit Dorst. Joey heeft op z'n zestiende al met heel wat hulpverleningsinstanties kennisge maakt. Niets hielp. Vooral ook omdat hij niet geholpen wilde worden. Zijn gedrags problemen werden van kwaad tot erger. Zelf vond hij het allemaal wel meevallen en had de oplossing allang gevonden: drank. „Al het gezeik kwam minder heftig binnen als ik wat op had. Nadeel was dat ik agressief werd van de alcohol/' denkt Joey terug. Eind vorig jaar bereikte hij een dieptepunt toen hij uit boosheid en frus tratie een aantal keer met een vleesmes in z'n arm sneed. „Vanaf dat moment besefte ik dat het zo niet verder kon. Ik kon kiezen tussen een psychiatrische inrichting, een kliniek waar ik in de weekenden naar huis mocht of naar Yes We Can." Joey koos voor deze laatste. Yes We Can Clinics is een specialistische jeugd GGZ-instelling waar jongeren tus sen de 13 en 21 jaar naar toe door verwe zen kunnen worden als ze een complexe gedragsstoornis, een verslaving of een combinatie van beide hebben. Biechtdag Tien weken lang volgen ze zeven dagen per week een intensief programma in de Ardennen. „Hier komën jongeren die al veel ambulante hulp gehad hebben en waarvan niemand gelooft dat het nog iets met ze wordt. Ons team van psycholo gen, orthopedagogen, psychiaters, coaches en ervaringsdeskundigen gelooft daar wél in", vertelt directeur van Yes We Can, Jan Willem Poot. Hij schetst: „Wij overladen ze met veel warmte en liefde. Om in een veilige omge ving op het juiste moment en gefaseerd de confrontatie aan te gaan." Het zijn niet alleen de jongeren die kei hard werken. Ook ouders volgen, apart van hun kroost, wekelijkse bijeenkom sten. Na vijf weken zien ouders en kind el kaar op de ouderdag en is het 'biechtdag'. Open en eerlijk delen zij informatie die ze nog niet van elkaar wisten om vervolgens weer ieder hun eigen weg te gaan. Na tien weken is de behandeling in de Arden nen afgelopen en krijgt de 'kanjer', zoals Jan Willem de jongere noemt, minimaal acht weken nazorg. Doorzetten Joey: „Yes We Can is zó anders dan alle plekken waar ik al geweest was. Eerst be sloot ik niet te praten, maar aan de hou ding van de behandelaar zag ik al direct dat ik met zwijgen of liegen niet weg kwam. Toen ben ik maar gaat praten. Over alles." Joey had van 's ochtends ze ven tot 's avonds elf een heel team profes sionals voor hem klaar staan. Jan Willem: „Jongeren die hier komen hebben dingen meegemaakt die een ander in zeventig jaar nog niet meemaakt. Er zit zoveel woe de en verdriet van binnen waar ze niet mee om kunnen gaan. Dat moet er eerst uit. Dat laten we gaan, de rotzooi moet er uit. Onze behandelwijze vraagt om veel geduld, maar het resultaat is steeds weer zó mooi. Zeventig procent van de jonge ren die hier geweest zijn, hebben erna geen hulpverlening meer nodig", vertelt hij trots. Jan Willem weet waar hij het over heeft. Zelf heeft hij van z'n 12 tot 27 jaar een verslaving en ernstige gedragsproblemen gehad. Op zijn 18e zocht hij een manier om uit de negatieve spiraal te komen, maar kon de juiste instantie niet vinden. Uiteindelijk vond hij een kliniek in Schot land. In 2011 startte hij op basis van zijn ervaringen, samen met een specialistisch team, Yes We Can. Goede combinatie Joey is dankbaar dat hij deze kans gehad heeft. „Als die topmensen bij Yes We Can niet zo hadden doorgezet met mij, was het fout met me afgelopen. Zij hebben me gered." Ik vond het heerlijk om naast de groepssessies en andere gesprekken ook te sporten. Ik heb gehiked, bergbe- klommen, geraft, gevoetbald, gemoun- tainbiket. Het gaf me rust in mijn kop. En de kracht om weer door te gaan met de ingeslagen weg. De beweging in mijn lijf zorgde dat de juiste tandwielen in mij aan het werk gingen. Die combinatie werkte goed voor mij." Ritme Joey is nu in balans. Hij heeft een leuke baan in de groenvoorziening. Als hij merkt dat hij te weinig praat, pakt hij z'n map erbij die hij bij Yes We Can met ziel en zaligheid gemaakt heeft. „Het is ont zettend zwaar geweest in de Ardennen. Ben enorm met mezelf geconfronteerd. Heb diep gezeten, maar ben er uitgeklom men. Ik sta nu totaal anders in het leven dan vorig jaar. Zie nu ook pas wat m'n ouders allemaal met me te verduren heb ben gehad. Ik ga laten zien dat ik het wél kan. Ritme is heel belangrijk voor mij. Op tijd naar bed en op tijd op. En niet te veel binnen zitten." Jongeren worden door een gezinsvoogd bij Jeugdzorg, de huisarts of collega GGZ-in- stellingen doorverwezen naar Yes We Can Clinics. Nu de jeugdgezondheidszorg vanaf 2015 een verantwoordelijkheid van ge meenten is, is Yes We Can druk bezig om contracten te sluiten met gemeenten. In veel regio's is dat inmiddels gelukt. Met an deren, zoals in West-Brabant, wordt daar over nog gesproken. Per jaar worden zo'n 20 jongeren uit West-Brabant geholpen. Jan Willem hoopt dat er met de West-Bra bantse gemeenten ook snel een contract komt, zodat Yes We Can door kan gaan met jongeren hun leven terug te geven. Yes We Can heeft per jaar 1.300 aanmeldingen waarvan er 400 behandeld worden. De se lectie is streng. Ambulant in de buurt waar het kan. Klinisch op afstand waar het moet. ZATERDAG 8 NOVEMBER 2014 Jöey: „Ik heb diep gezeten, maar ben er uitgeklommen. Ik sta nu totaal anders in het leven dan vorig jaar." Worstelen en boven komen

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 107