32 ZEELAND
ONDERWIJS
Dian Fluijt uit Bruinisse doet onderzoek naar een manier van
lesgeven, die nieuw is voor Nederland: co-teaching. Twee leraren
staan voor een klas met slimmeriken, 'gewone' leerlingen, maar
ook kinderen met leerproblemen en gedragsstoornissen. Ze
schreef er een boek over.
Kinderen in
co-teaching
klassen worden
minder gepest en
ze worden socialer
Elke leerling krijgt
aandacht als hij of
zij het nodig heeft
ledereen leert op
z'n eigen niveau
Jarenlang begeleidde Dian
Fluijt kinderen met ge
dragsproblemen. Ook werk
te ze als lerares op een mid
delbare school voor spe
ciaal onderwijs. „Ik was er
van overtuigd dat de kinde
ren die ik lesgaf structuur nodig
hadden en het best af waren in
een voorspelbare omgeving. Tot
dat mijn leerlingen naar gewone
scholen gingen. Ik hield mijn hart
vast, maar zag dat ze zich daar
heel goed konden handhaven.
Een jongen met autisme die ik be
geleidde, bloeide helemaal op.
Toen besefte ik voor het eerst dat
we in het speciaal onderwijs toch
vooral bezig waren geweest met
het onderdrukken van gedrag."
Inmiddels werkt Fluijt als docen
te en onderzoekster bij het Semi
narium voor Orthopedagogiek
van de Hogeschool Utrecht. „Ik
krijg de kans om op scholen in an
dere landen te kijken. Ik spreek
heel veel mensen." Ze ging meer
dere keren naar de Oostenrijkse
stad Graz, onder meer met een
groep Walcherse mensen uit on
derwijs en zórg In Graz zitten al
le kinderen, ook de kinderen met
leerproblemen, gedragsstoornis
sen of het Syndroom van Down,
samen in de klas op gewone basis
scholen. Voor de groep staan niet
één maar twee leerkrachten.
Co-teaching heet deze vorm van
lesgeven. De docenten verzorgen
de lessen niet alleen samen, maar
bereiden ze ook samen voor, ge
ven elkaar tips, en evalueren sa
men. Ze verdelen hun aandacht
over leerlingen met beperkingen
en de andere kinderen en zorgen
dat alle kinderen lessen krijgen
die passen bij hun eigen mogelijk
heden. Fluijt heeft zich de afgelo
pen jaren verder verdiept in dit
onderwerp. Ze schreef er een
boek over - 'Prisma co-teaching' -
dat ze gisteren overhandigde aan
Barbara Oomen, dean van Univer
sity College Roosevelt, tijdens
een conferentie in Middelburg.
Walcherse onderwijsbestuUrders,
politici en afgevaardigden van
zorginstelling Arduin spraken er
over 'integratief onderwijs', ofte
wel: hoe kunnen kinderen met be
perkingen in de toekomst samen
naar school gaan met hun leef
tijdsgenootjes?
Fluijt is enkele weken geleden
ook begonnen met een promotie
onderzoek. Op verschillende scho
len in Graz en op vier basisscho
len in Den Bosch volgt ze gedu
rende twee jaar* leraren die experi
menteren met co-teaching. Ze be
studeert aan de hand van de prak
tijk hoe het een succes kan wor
den in het hele Nederlandse on
derwijs.
'Lijdt mijn kind, dat wel goed kan
meekomen, er niet onder als het
in de klas zit met kinderen met
leerproblemen?' Die vraag hoort
Fluijt vaak van ouders. „Als je
met z'n tweeën voor de klas staat,
dan kan de les door blijven gaan,
op het moment dat leerlingen
met beperkingen extra begeleid
moeten worden. Je hebt minder
storingen. Elke leerling krijgt aan
dacht als hij of zij het nodig heeft.
Iedereen leert op z'n eigen ni
veau."
De effecten van co-teaching zijn
onderzocht. Fluijt: „Het is bewe
zen dat leerlingen die in de klas
zitten met kinderen met beper
kingen niet beter of slechter gaan
presteren. Maar de 'speciale' leer
lingen gaan er wél op vooruit. En
voor alle leerlingen is het welbe
vinden stukken hoger. Kinderen
worden veel minder gepest en ze
worden socialer."
In Fluijts boek staat beschreven
hoe uit verschillende onderzoe
ken blijkt dat kinderen die in een
klas zitten met leerlingen met be
perkingen beter vriendschappen
kunnen aangaan, dan leeftijdsge
nootjes waarvoor dat niet geldt.
'Kinderen accepteren eikaars ver
schillen'. Fluijt spreekt over de
klas, die functioneert als een 'com
munity', waar een goede sfeer
hangt en waar leraren en leerlin
gen samen zorgen voor goed on
derwijs.
Ervaringen op proefscholen wij
zen bovendien uit dat leraren
meer plezier hebben in hun werk.
„Je hoort tegenwoordig zo veel
jonge leerkrachten die na vier of
vijfjaar uit het onderwijs stap
pen, omdat de werkdruk te hoog
is. Ze hebben behoefte aan ie
mand die naast hen staat. Laat jon
ge leraren leren van de oudere.
Laat ze samen de verantwoording
dragen voor een groep. Zo kun
nen leraren weer trots op hun
werk zijn en hebben ze het gevoel
dat ze hun vak aankunnen."
Daarnaast heeft Fluijt haar eigen
drijfveren. „Ik wil graag werken
aan een maatschappij, waarin nie
mand buitengesloten wordt. Elk
kind is een leerling. Ook leerlin
gen die nu helemaal niet naar
Met twee leraren
Dassen alle
cinderen in de klas
door Cornelleke Blok
