'Getijdeduiker verzakt'
Zonneweelde is beste Bla"w®zone bi'
camping van het land in Breskens blijft
Insmeren met vette zalf
is voor kind een opgave
28 ZEEUWS-VLAANDEREN
VRIJWILLIGERSWERK IN LAOS
winkelcentrum
Lara Picavet móest wat doen voor
de Laotiaanse bevolking. Dinsdag
vertrekt ze weer naar Laos.
GROEOE - De getijdeduiker bij Wa-
terdunen verzakt en vertoont
scheuren. Dat heeft raadslid
Francois Babijn (Lijst Babijn) op
gevangen. Volgens hem heeft dijk
graaf Toine Poppelaars dat gezegd
tijdens een vergadering van water
schap Scheldestromen. Babijn
heeft meteen vragen gesteld aan
het Sluise college.
De duiker in de dijk is net klaar.
Via kokers vloeit zeewater straks
tijdens eb en vloed uit en in het
nieuwe natuurgebied. „Ik ben me
rot geschrokken", licht Babijn toe.
„Als dit waar is, is de veiligheid in
het geding. Stel dat door verzak
kingen de schuiven in de duiker
niet meer dicht kunnen... Dan
loopt de hele omgeving straks on
der water."
Het waterschap en de provincie
konden gisteren geen uitsluitsel
geven. De woordvoering over de
getijdeduiker gebeurt door de pro
vincie, maar gedeputeerde George
van Heukelom was vanwege
Dankdag niet bereikbaar.
Zonneweelde behoorde tot vijf fi
nalisten. Die kwamen voort uit
een enquête onder gasten van
campings en vakantieparken.
Campingeigenaar Maaike Basting
reageerde opgetogen. „Het was al
zó mooi dat we bij de beste vijf
van het land behoorden. En nu
winnen we nog ook..."
Basting had gistermiddag, kort na
de uitreiking, nog geen kans ge
had de uitslag goed te bestuderen.
„Maar ik heb wel gezien dat we
een 9,4 hebben gekregen op het
gebied van gastvrijheid en vrien
delijkheid. Tot op de grasmaaier
zijn de medewerkers vriendelijk,
kregen we te horen. Dat is heel
mooi, want daar zetten we ook
sterk op in." Naast een bokaal
kreeg Zonneweelde ook alle uit
slagen uit de enquête mee naar
huis. „Dat is nuttig", vindt Bas
ting. „We hopen er ook verbeter-
punten in te vinden."
BRESKENS - De parkeerplaats bij
het winkelcentrum aan het Spui-
plein in Breskens wordt definitief
een blauwe zone. Van de parking,
direct achter supermarkt Plus,
werd steeds vaker gebruik ge
maakt door langparkeerders. Daar
door hadden mensen die een
boodschap wilden doen, geen
plek.
Een proef, die de afgelopen we
ken werd uitgevoerd, leidt tot te
vredenheid. Dat betekent dat er
voortaan alleen met een parkeer-
schijf voor 1,5 uur geparkeerd kan
worden: genoeg om boodschap
pen te doen, maar te kort voor
langparkeerders.
Uit de zorg
Een smeerschooltje? Get-
sie, dat klinkt als een klas
vol viespeukjes. „Ho ho",
trapt dermatologiever-
pleegkundige Christian David
(48) uit Sluiskil onmiddellijk op
de rem. „Dat is het nou juist niet.
Het smeerschooltje is een initia
tief van de afdeling dermatologie
om kinderen met eczeem ervan
bewust te maken dat insmeren
heel belangrijk is."
En smeren is moeilijk, weet Da
vids. Vooral jongens hebben er
vaak lak aan. „Meisjes vinden sme
ren meestal niet zo erg. Al op jon
ge leeftijd zit het er in dat zij er
graag mooi uitzien. Jongens ge
ven minder om hun uiterlijk, die
vinden het vaak allemaal wel
best. Het is ook een hele opgave.
Die vette zalf heeft tijd nodig om
in de huid te trekken. Dus moet
je er eigenlijk elke ochtend een
half uur eerder voor opstaan. Dat
is best een opgave, toch?"
David en haar collega Marijke van
de Velde merkten tijdens de con
sultaties van kinderen van vijf tot
tien jaar dat er nog veel winst was
te behalen op het vlak van preven
tief insmeren. Daarom zetten zij
het smeerschooltje op, naar voor
beeld van een soortgelijk initiatief
in het Universitair Ziekenhuis in
Gent. „In een groep werkt een ver
haal versterkend. Kinderen zien
dat ze niet de enige zijn die met
eczeem kampen en het leert ze
ook eerlijk te zijn. We zien soms
kinderen, die overduidelijk niet
hebben gesmeerd. Waarom niet?
Omdat de zalf stinkt? Zeg het dan
gewoon, dan proberen we iets an
ders. Aan de hand van een ver
haal op kindniveau over een krie
belend schaapje en een zalvende
slak proberen we het belang van
de 'therapietrouw' te benadruk
ken. Ook als je even geen last van
eczeem hebt, is het belangrijk om
je in te smeren met een onder-
houdscrème."
Er zijn immers tal van factoren,
die eczeem op een droge huid
kunnen uitlokken. Griep, stress,
guur weer... voor je het weet jeukt
alles weer en begin je weer met
krabben. David: „Je komt in een
vicieuze cirkel terecht. In het
smeerschooltje leren we kinderen
met hun aandoening om te gaan."
Een les in het schooltje is eenma
lig, daarna volgen weer de norma
le consults. Er zijn nu drie sessies
geweest. „Die waren geslaagd, ze
ker op het laatst. Dan mogen de
kinderen eens flink met de vin
gers in de vette zalf om te oefe
nen."
Lara Picavet zit in kleer
makerszit op de grond
van haar huis in Rovers-
berg. Een typisch Azia
tisch gebruik. „Of ik dat
in Laos geleerd heb? Nee, volgens
mij niet. Ik zit gewoon graag op
de grond. Maar in Laos doe ik het
ook altijd."
Lara voelt zich Nederlands-Laoti-
aans. Wat wil je ook, als je min
stens zes maanden per jaar in het
Aziatische land verblijft. Ze leeft
met de Laotiaanse bergbevolking,
één van de armste bevolkingsgroe
pen van het continent, als vrijwil-
liger van het project Kajsiab. Ze
startte het project zeven jaar gele
den op met manlief, die uit Laos
komt. „Kajsiab betekent: een
bloem die openbloeit. Het zusje
van mijn man heette Kajsiab. Ze
stierf op haar dertiende aan een
blindedarmontsteking, iets waar
aan je in Nederland gewoon be
handeld kunt worden. Op deze
manier herdenken we haar."
Een bloem die openbloeit. Die
symboliek zit verweven in de
doelstelling van Kajsiab. Het wil
zelfvertrouwen bij de lokale bevol
king kweken. Vooral bij de vrou
wen. Concreter: „De mensen zijn
schuchter, hebben geen zelfver
trouwen. Als ze bijvoorbeeld naar
een ziekenhuis moeten, durven
ze dat niet. Wij hebben een in
loophuis, dat staat buiten de dorp
jes. Mensen met vragen over ge
zondheidszorg kunnen daar te
recht. We proberen ze er meer
zelfvertrouwen te geven."
De lokale bevolking heeft Kajsiab
mede opgezet en dat was een gro
te wens van Lara, die twaalf jaar
geleden neerstreek in Laos. Ze stu
deerde culturele antropologie en
liep stage bij een bosbescher
mingsproject. Uiteindelijk bleef
ze er vier jaren. Ze leerde er haar
man Nzoua kennen en het was
liefde op het eerste gezicht. „Ik
kon en wilde niet meer weg." Kaj
siab werd, naast drie 'echte' kinde
ren, hun geesteskind. Het inloop
huis was de eerste concrete stap
die de ontwikkelingswerkers zet
ten. Ondertussen zijn daar een
guesthouse en een restaurant bij
gekomen. Lara: „Daar komen de
bergbevolking en de vrijwilligers
samen. De mensen uit de bergen
kunnen er stage lopen."
De beide groepen ontmoeten el
kaar niet alleen in de gebouwen.
Ze leven samen. Daar is over nage
dacht. Lara: „Op die manier ver
dwijnt de hiërarchie, iedereen is
gelijk. De mensen krijgen daar
door meer zelfvertrouwen, omdat
ze zien: 'hee, ik ben niet minder
dan hem of haar'. Vrijwilligers le
ren er ook veel trouwens. Je leert
er relativeren, zeker als je uit de
stressvolle Westerse wereld
komt." De vrijwilligers zijn er
vooral om te helpen. „De bergbe-
door Martijn de Koning
NIEUWVLIET - Camping Zonneweel
de bij Nieuwvliet is door brancheor
ganisatie Recron uitgeroepen tot
'beste kampeer- en bungalowpark'
van Nederland. De camping kreeg
die prestigieuze prijs gisteren tij
dens de jaarvergadering van Re
cron.
'Dit project
is onze gift
aan de wereld'
door Raymond de Frel
In deze rubriek belichten we de
werknemers en locaties van
ZorgSaam Zeeuws-Vlaanderen, een
van de grootste werkgevers in de
regio. In deze aflevering dermatolo-
gieverpleegkundige Christian David.
Christian David kan het belang van goed smeren bij kinderen met eczeem
niet vaak genoeg benadrukken.
door Bob Maes
Lara Picavet leeft in Laos samen met de bergbevolking, één van de armste
bevolkingsgroepen van Azië. foto Lara Picavet
