Beoordeling
Lof voor Brussel
Nadia Berkelder
vlooienmarkt op het Vossenplein
(aanrader!) of in de vele tweede-
hands- en designwinkeltjes. Dan
wordt het tijd om een chocolatier
op te zoeken voor de wekelijkse
dosis huisgemaakte pralines. Of
is het dagelijkse dosis? Onvoor
stelbaar hoeveel chocoladewin
kels je tegenkomt op een wande
ling door de stad. Overal heb je
ruim de tijd om uit te zoeken wat
je wilt hebben uit het enorme as
sortiment, want er staan min
stens vijf wachtenden voor je.
Ook op biergebied wordt je bijna
draaierig van de keuze. Wat een
assortiment, zowel op tap als op
fles! Toch lijkt de keuze van de
Brusselaar opvallend vaak te val
len op het helderrode Kriekbier
dat hier in de omgeving wordt ge
brouwen. De smaak is friszuur
met een vleugje kersen; lekker
verfrissend bij de nogal zware
ovengerechten en stoofschotels
die ze hier zo graag eten.
Dé topper in vrijwel elke stami
nee of café typique is carbonade
Bruxelles, ook wel carbonade Fla-
mande genoemd. Dat is geen var-
kenskarbonaadje met bot zoals
wij dat kennen, maar flinke blok
ken gaargesudderd rundvlees in
donkerbruine saus. Die worden
meestal geserveerd met gekookte
aardappeltjes, maar niemand
kijkt vreemd op als je er frites bij
bestelt.
Heb je geen geld, dan haal je voor
2 euro een enorme portie caracol-
len (zeeslakken) in de Marollen,
bij een van de vele straatkarre
tjes. We hebben ons er niet ge
waagd; ze schijnen enigszins taai
en lekker voedzaam te zijn en in
een soort bouillon te drijven. Je
mag griezelen bij het idee, maar
we eten toch ook graag mosselen.
Chicon gratin, dat klinkt ook zo
heerlijk op z'n Frans. Het water
loopt je in de mond. Ook in het
Hollands (Vlaams in dit geval) is
het een niet te versmaden zon-
dagsmaal: gegratineerde witloof
rolletjes. Ik at de lekkerste ooit
bij Café
Broccante, op de hoek van het
Vossenplein en de Blaesstraat, te
genover de leukste stripwinkel
van Brussel.
Eenmaal thuis maak ik ze onmid
dellijk na, op z'n Brussels: de lof-
struikjes omwikkeld met been
ham en overgoten met een molli
ge kaassaus die in de oven een on
weerstaanbaar goudbruin korstje
krijgt Amai, die geur! Uiteraard
eten we daar aardappelpuree bij.
Niet geschikt voor lijners, hoe
wel... allez! Het is weekend en we
vieren het leven. Ook dat is ty
pisch Brussels.
Dit was voorlopig de laatste bijdra
ge van Nadia Berkelder. Over enkele
weken neemt Frank Balkenende het
stokje van haar over.
Door alle aandacht voor
het Europese Parlement
zou je bijna vergeten dat
er naast expats, politici
en ambtenaren toch voorname
lijk gewone Brusselaars in Brus
sel wonen, werken en studeren.
Mensen die, zo lijkt het, het goe
de leven weten te waarderen.
Ik was er begin november met
mijn beste vriendin, die de stad
een beetje kent. De terrassen za
ten afgeladen vol. 'Rond kerst is
dat nog steeds zo', wist ze mij te
verzekeren. En echt niet alleen
met toeristen op en rond de be
roemde Grote Markt Ook in
volkswijken als de Marollen,
waar Brusselse families en stel
len lunchen of een biertje pak
ken met vrienden. Om daarna
weer verder te snuffelen op de
Colden House is een
populair Chinees
restaurant in het
winkelcentrum De
Bussel in Goes-Zuid: een
warme oase in het
ietwat onherbergzame
winkelcomplex.
Het is geen pretje
om op een gure
herfstavond aan
te komen bij win
kelcentrum De
Bussel in
Goes-Zuid. Troos
teloos is de beste omschrijving.
Maar dat gevoel slaat meteen om
als we de deur bij Golden House
open doen.
„Goedenavond!", klinkt het vro
lijk vanachter de inpaktafel in de
afhaalruimte. „Babi Pangang en
nasi?!" En weer tegen ons:
„Loopt u maar door hoor!" In de
gang verderop worden we met
een opgevangen en van onze jas
sen verlost. We mogen een
plaats uitkiezen, en dat valt niet
mee, want er zit een groep van
25 oudere dames aan een lange
tafel dwars in de zaak. We gaan
erachter zitten, besluiten we.
Golden House is anders dan de
doorsnee Chinees: er zijn hier
geen rode accessoires en Chine
se prullaria, maar er is een strak
interieur met paarse wanden en
houten tafels zonder de bekende
witte tafelkleden. In het midden
van de ruimte hangen nog wel
een paar oranje papieren lam
pionnetjes.
De groep naast ons zit klaar voor
een buffet. Wij kiezen van de
menukaart, waarop klassiek Hol
lands-Chinese gerechten staan
zoals Foe Yong Hai, Babi Pan
gang en Tjap Tjoy, samen met
een paar Indische klassiekers,
wat Hollands en wat meer au
thentiek Chinees eten. We krij
gen een bakje pittige kroepoek
om de eerste honger te stillen tij
dens het kiezen.
De bediening is ongekend at
tent: er wordt geïnformeerd of
we goed zitten. En als er even la
ter een tafel vrij komt bij het
raam, vraagt de serveerster of
we niet liever willen verhuizen,
weg van de grote groep babbe
lende dames. We slaan het aan
bod af. We vinden het eigenlijk
wel gezellig zo. We besluiten om
losse gerechten te eten - en dus
geen rijsttafel of combischotel.
Ik begin met twee kleine loem
piaatjes, geserveerd op een mooi
zwart Chinees bordje. De loem
pia's hebben krokant goudbruin
deeg en ze zijn wat vettig (maar
dat hoort) met groenten, ei- en
vleesvulling. Loempia's zoals we
loempia's kennen. Gewoon lek
ker.
Het voorgerecht van mijn gezel
schap is een teleurstelling. Ze be
stelde krabscharen, maar krijgt
een soort kroketjes met een krab-
benschaartje dat eruit steekt: het
blijken Chinese gevulde krab
scharen: balletjes van een beetje
flauwe vissige ragout (van gar
naal?) met een paneerlaagje. Een
misverstand. „Dat zijn krabscha
ren", zegt de dame die de bor
den komt ophalen. „Het is alleen
een ander soort dan de noordzee
krabben." Als ik later Google,
blijkt het een bekend Chinees ge
recht te zijn dat ik dus voor het
eerst proefde (en toch minder ge
slaagd vond).
Voor het hoofdgerecht twijfel ik
tussen twee kipgerechten. „Hou
je van pittig? Dan zou ik die met
knoflook nemen", zegt de ser
veerster. „Die andere is met oes
tersaus. En met groenten." Ik
kies voor Gong bo kai, met
cashewnoten, groenten en oes
tersaus. Het gerecht is pittig, iets
te zout naar mijn smaak, al is
kruidig eten wel lekker op een
onstuimige koude herfstavond.
De kipstukjes zijn lekker zacht,
de champignons smakelijk en de
noten zorgen voor een prettig
knappertje. De presentatie is
grappig: het gerecht wordt ge
bracht in een omgekeerde hoed
van deeg.
Mijn gezelschap eet een 'tipange-
recht', spetterend geserveerd op
een ijzeren schaaltje. Ze heeft
vier spiezen met blokjes rund
en varkensvlees en garnaal met
sojasaus. „Heel goed", vindt ze.
„Alles is precies goed gaar, zelfs
de garnaal." Naast ons krijgt het
hoofdgerecht de 25 babbelende
vrouwen stil. „Dit is geen gewo
ne garnaal", klinkt het tevreden.
„Heerlijk."
We besluiten om ook nog maar
een nagerecht te bestellen. Op
de kaart staat vooral ijs en (vers)
fruit. De coupe sorbet is een
combinatie van allebei: een ech
te ouderwetse sorbet in een
hoog glas met een lange lepel.
Thssen het aardbeien- en vanille-
ijs zitten druiven, een lychee en
stukken ananas verborgen. De
coupe lychee is vergelijkbaar,
maar met alleen vanilleijs.
KOKEN MET PUCK
Puck Kerkhoven
Hollandse Chinees blijft attent
Golden House, Beukenhof 8, 4462
EN Goes. Telefoon: 0113-212433.
www.goldenhouse-goes.nl. Alle da
gen open van 16.00 tot 21.00 uur,
ook om gerechten af te halen.
Golden House heeft geen pinauto- j
maat. Het restaurant is minder ge
schikt voor mensen in een rolstoel.
Prijs-Kwaliteit
Een goede Hollandse Chinees met
een authentiek Chinees tintje. We be
taalden ruim 60 euro voor twee.
Bediening
We worden allerhartelijkst ontvangen.
De bediening blijft de hele avond at
tent. Super
Entourage
Binnen is het modern en strak: buiten
is het echt ongezellig.
Conclusie:
Een goed adres voor wie betaalbaar
en niet al te verrassend Chinees wil
eten.
De bediening is ongekend attent.
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
eetgelegenheden.
