PZC
Ze zijn terug van nooit
helemaal weggeweest: Level
42. De Britse jazz-funk-R&B
band toert door Europa met
een nieuw album: Sirens. Na de
Royal Albert Hall in Londen en
de Amsterdamse poptempel
Paradiso spelen ze zaterdag in
het Dorpshuis Renesse.
Voor wie geen kaartje heeft, is
het al een feest om zaterdag
eens te kijken naar de rij voor
het Dorpshuis Renesse. Zeker
weten dat mensen (op onbe
waakte ogenblikken) met
hun duim op een lucht-basgi-
taar staan te slaan. Het is dé 'tik' waaraan je
fans van Level 42 kunt herkennen.
Niet voor niets was de duim van
zanger/bassist Mark King in de glorietijd
van Level 42 voor miljoenen verzekerd. Het
kenmerkende 'drummen' op de snaren van
zijn met led-lampjes versierde basgitaar
stuwt niet alleen de muziek vooruit, het is
live nog steeds spectaculair om te horen en
te zien. Mister Thunderthumb is dan ook
Kings bijnaam. Want de slap-techniek
heeft hem wereldfaam bezorgd. Zowel het
slappen als de samenzang van King en Lin-
dup zijn kenmerkend voor het jazzfïink-ge-
luid van Level 42.
Monsterhit na monsterhit scoort de groep
in de jaren '80. In Nederland bestormen de
vrienden van The Isle of Wight en Londen
tussen 1981 en 1994 maar liefst 19 keer de
Top 40. Nog dagelijks komen nummers als
Lessons In Love, Lovegames, Hotwater, It's
Over en Running In The Family op de ra
dio voorbij.
Het is alweer 34 jaar geleden dat Mark
King, toetsenist Mike Lindup, drummer
Phil en gitarist Rowland 'Boon' Gould de
band oprichtten. 42 moet de naam worden,
naar een grap in het science-fictionboek
The Hitch-hiker's Guide To The Galaxy.
Daarin is 42 het antwoord op de ultieme
vraag over het Leven, het Universum en Al
les. Platenlabel Elite Records suggereert de
groep er het woord Level voor te plakken
zodat het beter bekt. De bandleden maakt
het niet veel uit, zolang ze maar muziek
kunnen maken.
Of het nu aan dat woord Level ligt weet nie
mand, maar de eerste single is meteen
raak. Love Meeting Love schiet de funk- en
discolij sten in. Het is het begin van het in
ternationale succes. In Nederland breekt de
band in 1981 door met Love Games.
Uiteindelijk brengt de popgroep dertien
studioalbums uit. Running In The Family
uit 1987 is het succesvolst. Het is de tijd dat
de band zalen als Ahoy en Wembley Arena
moeiteloos (meermalen achter elkaar) uit
verkoopt. In al die jaren gaan dik dertig mil
joen platen over de toonbank. Maar hoe
groot de roem ook is, sterallures krijgen de
bandleden er niet van.
De laatste cd, Sirens, is eind vorig jaar uitge
bracht. De zes nummers nemen je direct
mee naar de funky jaren tachtig. Het boven
gemiddelde album doet verlangen naar
meer nieuwe nummers. Level 42 speelt za
terdag veel van het nieuwe materiaal en
straalt daardoor nieuw elan uit.
Of de 350 concertgangers het kennen of
niet, het wordt hoe dan ook een bijzondere
avond. Voor Level 42 is Renesse het laatste
concert in een reeks van tien in Nederland.
Voor het dorpshuis is het na Al Di Meola
(2011), Marcus Miller (2012) en Larry Gra
ham (2013) de vierde keer dat een artiest
met wereldfaam op het podium staat. Hoe
ze dat doen? Het komt erop neer dat arties
ten in de watten worden gelegd en dat
geen winst hoeft te worden gemaakt. Stich
ting Renesse in Concert regelt eten, ver
blijf, podium en geluid. „We behandelen
ze als koningen", vertelt Ludo Vlaander.
„Mond-tot-mond-reclame onder artiesten
doet de rest."
Renesse wacht een knalfeest. King en Lin
dup maken met Pete Ray Biggin (drums),
Sean Freeman (saxofoon), Nathan King (gi
tarist en broer van), Nichol Thomson
(trombone) en Dan Carpenter (trompet)
voor even een poptempel van het Dorps
huis. Renesse, Can You Hear The Sirens?
door Jeffrey Kutterink
Level 42 in het Crown Theater in LA. Zaterdag spelen ze in Renesse, waar ze als koningen behandeld worden, foto Scott Harrison
Level 42 in Renesse
donderdag 6 november tot en met woensdag 12 november 2014
UitGids
Chantal Acda treedt op
met zielsverwanten
Freakshow is rode draad
in Festival Funfest
PAGINA 3
PAGINA 10
