Huwelijkse
voorwaarden
3
Minstens zo frappant (om niet te zeg
gen: belachelijk) is dat ik overweeg
mijn borsten te laten verkleinen.
Hoe minder Maan, hoe beter. In het
verlengde daarvan is het misschien
logisch (maar niet minder verontrustend) dat ik te
genwoordig zelfs bijvoeglijke naamwoorden haat (wat
niet inhoudt dat ik ze niet meer gebruik want dan
heb ik niks meer om te haten). Maar wie ben ik nog
zonder al die talige paramenten, wat stel ik dan hele
maal voor? Niet meer dan een spook. Toch word ik on
passelijk van barokke taal. Want anders dan ik be
weerde in mijn debuutroman hebben al die volzin
nen niets te maken met mijn zogenaamd veelkantige
persoonlijkheid en mijn uit bollingen bestaande
lichaam. Nee, dat is onzin. Ze zijn eerder te vergelij
ken met de hairextensions die ik tegenwoordig ge
bruik om volume te geven aan mijn miezerige haar.
Mijn debuutroman had niets om het lijf, nee, ik be
doel: had veel te veel om het lijf, veel te veel niksig-
heid. Een en al vorm, omdat de vent niet thuis gaf. Ik
maakte wie ik was: een met gebakken lucht gemas
keerde nitwit. Ik was wat ik maakte: een babbelziek
fantoom met flonkerende gewaden.
Zijn handen gebald tot vuisten, bun
gelend langs het lichaam. Een trouw
ring. Zou hij daar dadelijk mijn mond
mee kapot slaan? Een 'strateeg' had
hij zichzelf genoemd. Iemand die
wist welke middelen moesten wor
den aangewend om een optimaal re
sultaat te behalen. Een veroveraar.
Plunderen en platbranden dat sletje.
Niks huisje boompje zweepje a la Fif
ty Shades. Niks 'anaal met beleid' of
'mits op kundige wijze toegedfend'.
Geen ontzag voor pauze- of stopwoor
den. Geen ironische insteek maar kei
harde penetratie. New Sincerity. Een
verhaal dat littekens zou achterlaten.
Geen twijfel mogelijk, deze keurig ge
klede en keurig formulerende man
zou mij dadelijk genadeloos in de ver
nieling helpen omdat dat de enige ma
nier was waarop hij 'm nog omhoog
kreeg.
De in zijn wangen gebeitelde grijns
deed inderdaad het ergste vermoe
den.
Hij beval me op te staan.
(pagina 98)
Mijn nieuwe roman is dus zoiets als wat lans landge
noten een 'padded bra' noemen. Een vergelijking
waarmee ik weinig affiniteit heb omdat mijn eigen
borsten een dergelijk stuk damesondergoed verafschu
wen. Eerder snakken ze naar een bh met vulsel die
het tegenovergestelde effect bewerkstelligt. Beter,
want dichter bij mijzelf, zou het dus zijn om een an
dere metafoor van stal te halen, zoals deze: zoals ik
mezelf elke ochtend voor de spiegel opbouw en in el
kaar zet, zo heb ik mijn boek geconstrueerd. Dat gaat
als volgt.
Ten eerste plamuur ik mijn gezicht met primer - dat
spul prepareert de huid voor alles wat gaat komen.
Ten tweede verspreid ik een laagje foundation over
mijn gezicht, want de basis moet degelijk, glad en
mat zijn. Meteen daarna breng ik concealer aan op de
aanwezige puistjes en onder de ogen. Vervolgens be
stuif ik, gebruikmakend van een grote kwast, mijn he
le gelaat met doorzichtig poeder om te voorkomen
dat de huid gedurende de dag gaat glimmen of dat de
complete facade voortijdig in elkaar dondert. Met een
potlood markeer ik mijn wenkbrauwen en middels
een kleine kwast bestrijk ik ze met lichtbruine gel.
(pagina 222)
(pagina 11-12)
III 'VU I.UKSI
VOOHWA Ul!M.\
Huwelijkse
voorwaarden
Maan Leo
Roman
223 pagina's
Uitgeverij
Lebowski
17,50 euro
Presentatie:
za. 8 november
om 11.00 uur
in de Drvkkery
Middelburg
foto Mechteld Jansen
