Waterdunen zorgt voor 'gedoe en lawaai', dat geeft inspiratie
In deze rubriek volgen we de aanleg en achter
gronden van Waterdunen bij Groede. Kustver-
sterking en aanleg van een groot natuurgebied
gaan daar hand in hand. Vandaag: Waterdu
nen moet kunstenaar en dichter Carla Pols nog
inspiratie geven.
Haiku's, Japanse gedichtjes van drie
regels, zijn uitermate geschikt om
emoties in te vangen: emoties die
het veranderende landschap bij
de aanleg van Waterdunen oproept.
Van die kleine pareltjes - vijf lettergrepen,
zeven lettergrepen en weer vijf lettergre
pen - wil Carla Pols vanaf volgend jaar
schrijven, wel spontaan aan de keukentafel
van haar huis aan het Zandertje, pal onder
de vuurtoren aan de Panoramaweg bij Bres-
kens. Tot nu toe heeft Pols - naast dichter
ook schilder, beeldhouwer en keramist - de
landschappelijke metamorfose vlak achter
en naast haar woning niet aangegrepen
voor het maken van nieuw werk. „Ik ben
82 en alleen daardoor al wat minder actief.
Maar ik heb drie jaar terug door het overlij
den van mijn zoon een behoorlijke klap ge
kregen. En het Zandertje loopt tegenwoor
dig dood, zodat hier niet of nauwelijks toe
risten langskomen. Door de crisis daalde
bovendien de belangstelling om werk te ko
pen. Allemaal redenen waarom ik wat min
der heb gemaakt."
Waterdunen roept bij Carla Pols geen hefti
ge emoties op. Ze kan zich de reacties van
voor- en tegenstanders goed voorstellen,
maar kiest geen partij voor de één of de an
der. De werkzaamheden voor het nieuwe
natuur- en recreatiegebied én die voor de
kustversterking juicht ze echter wél toe. Al
leen al, omdat ze van leven in de brouwerij
houdt. „Ik houd wel van gedoe. Af en aan
rijden van vrachtwagens en shovels, lawaai
van machines. Van mij mogen ze bijna dag
en nacht doorgaan hoor."
Carla Pols is geboren op een schip in Rot
terdam. De kajuit was haar vertrouwde om
geving en ze genoot van het steeds veran
derende landschap of, misschien beter, wa-
terzicht. „Ik ben een huismus. Ik hoef niet
zo nodig overal naar toe. Daarom vind ik
het juist zo mooi dat veranderingen naar
mij toe komen. Als de omgeving verandert
en ik blijf zitten, is dat toch een soort ver
huizen. Net als vroeger aan boord. Ik vind
het nu dus ook weer prachtig dat de omge
ving op de schop gaat voor Waterdunen en
de kustversterking."
Bijzonder onder de indruk van de grootse
werken rond haar deur is Pols niet. „In
1985 werd de dijk ook al verhoogd. Dat
vond ik toen indrukwekkender, ook al om
dat er allerlei buizen op de dijk lagen. Als
er daar eens één van brak stortte er een
tsunami van water naar beneden, in de
tuintjes van de huizen aan het Zandertje."
De werkzaamheden anno 2014 verlopen
heel wat ordelijker. Pols is wel onder de in
druk van de hoogte van de nieuwe dijk.
„Vanuit mijn achtertuin is het net alsof de
vuurtoren is verzakt. Hij lijkt een stuk la
ger."
Pols mag op leeftijd zijn, ze is meer bij de
tijd dan veel jongeren. Het eerste wat ze
doet als ze opstaat, is het internet afsurfen
langs een reeks kranten en televisiesta
tions. „PZC, Volkskrant, Trouw. En CNN
om echt op de hoogte te zijn van het we
reldnieuws over IS en ebola bijvoorbeeld."
Ze gaat genieten van de herfst en dat levert
vast inspiratie op. „Dan ga ik volgend jaar
weer miniatuurtjes in olieverf maken, ook
van Waterdunen. En haiku's natuurlijk."
WOENSDAG 29 OKTOBER 2014 BUITEN 5
door René Hoonhorst
De Kaloot.
Dode bruinvis.
Roodbruin trechtertje.
