Pentachord met minder bekende
Een eigenzinnig,
energiek dametje
met charme
22 ZEELAND
JUBILEUMVOORSTELLING
Stichting Dansz viert het 30-jarig bestaan
met Danza esta en mi alma: programma dat
recht doet aan de doelstellingen.
GOES - De Portugese titel van het
jubileumprogramma staat voor
'Dans is mijn passie'. Stichting
Dansz voert het vanaf vrijdaga
vond november driemaal op in
Zeeland: in Hulst, Goes en Vlissin-
gen. De voorstelling in de Mythe
in thuisstad Goes op zaterdag 8
november heeft een belangrijke
extra: Carel Kraayenhof en zijn en
semble zullen de jubileumchoreo
grafie van Lia Fonteijn dan live be
geleiden.
„Bij de andere twee voorstellin
gen staat de muziek op band. Het
zou voor ons te duur worden
Kraayenhof meerdere keren te la
ten komen. Ik ben al ontzettend
blij dat het voor ons optreden in
Goes is gelukt", zegt Fonteijn.
Twee composities van Kraayenhof
riepen direct beelden bij haar op.
„Dat heb ik vaak bij muziek, maar
bij tango juist wat minder. Deze
twee muziekstukken wijken daar
echter wat van af en inspireerden
me direct. Toen besloot ik contact
met hem op te nemen. Het feit
dat Stichting Dansz het al dertig
jaar volhoudt, verdient tenslotte
een feestje. Kraayenhof was direct
enthousiast dat er gedanst ging
worden op zijn muziek en wilde
komen spelen met zijn ensem
ble", vertelt Fonteijn. Zij maakte
de jubileumchoreografie in nau
we samenwerking met de leden
van Stichting Dansz, ofwel 'de
danszers'. Intensieve, fijne, con
fronterende, maar soms ook moei
lijke ervaringen in drie decennia
zitten verweven in dit dansstuk.
„Er zit ook een stuk tekst in en
dat is echt heel bijzonder. Danse
ressen kunnen wel klanken ma
ken en schreeuwen, maar echt
tekst uitspreken staat ver van ze
af. Zij hebben hard moeten oefe
nen, maar het is heel aardig ger
lukt om de essentie van dertig
jaar Stichting Dansz in deze cho
reografie te vatten."
Fonteijn nam in 1984 als 32-jarige
balletpedagoge het initiatief tot
Stichting Danz. Passie en ambitie
dreven haar daartoe. Zij wilde
meer dan docente bij een ballet
school zijn en koos voor een ei
gen organisatie met als belangrijk
ste doel een bijdrage leveren aan
Sommigen krijgen
een proefjaar. Dan
vermoed ik talent,
maar moeten ze
nog wat groeien
door Jeanette Vergouwen
In Zeeland worden opval
lend veel klassieke muziek
recitals verzorgd. Voor het
publiek een brede keuze,
maar omdat het vaak in de
zelfde weekenden is, mis
sen de muziekliefhebbers ook de
kans om enkele bijzondere uitvoe
ringen te zien. Een betere sprei
ding zou prettig zijn. Waarschijn
lijk een kwestie van onderlinge af
spraken. Het thema van de vie
ring 200 jaar Zeeland was: 'Verbin
den'. De Westerscheldetunnel ver
bindt Zeeland met Zeeuws-Vlaan-
deren. Het publiek kan dus naar
beide provinciedelen om een con
cert te volgen. Bewezen is dat dit
ook gebeurt. Daarom is het wense
lijk dat organisaties eens samen
aan tafel gaan zitten.
Afgelopen weekend trad op het
zelfde moment dat het
Pentachord Ensemble in de Con
certzaal Middelburg musiceerde,
de sopraan Emma Kirby op in
Vlissingen. Voor hen die beide
concerten hadden willen bijwo
nen dus pech.
De Concertzaal was dan ook ma
ger gevuld. Hierdoor was de akoes
tiek niet ideaal. De muziek kwam
in de slecht bezette zaal vrij hard
over. Het programma was afwisse
lend. Het ensemble bestond uit
Emi Ohi Resnick (viool), Dana
Zemtsov (altviool), Pamela Smits
(cello), Quirijn van Regteren Alte-
na (contrabas) en Maarten den
Hengst (piano). Dana verving
haar vader Mikhail Zemtsov en
toegevoegd was Myrthe Helder,
die de tweede viool- of de alt
vioolpartij voor haar rekening
nam. Daarom voor dit recital de
naam Penta Plus. Het recital werd
geopend met het eerste deel van
Het Pentachord Ensemble
en sopraan Emma Kirby tra
den afgelopen weekeinde
op hetzelfde moment op cp
Snel steekt de terriër haar
neus tussen de deur. De
ze kans om buiten het
Goese dierenasiel te wan
delen, laat ze zich niet
ontglippen. Ze geeft een klein
duwtje en de deur zwaait open.
De dertienjarige teef Jenny werd
ruim twee weken geleden gevon
den in de buurt van Oudelande.
Via een chip werden haar naam,
leeftijd en zelfs een telefoonnum
mer achterhaald. Alleen klopte
het nummer van het baasje niet.
Een Facebook actie volgde, maar
mocht ook niet baten. Niemand
lijkt Jenny te missen. Daarom pro
beert het asiel nu een nieuw
thuis voor dit energierijke hondje
te vinden.
Gepaard met huppelsprongetjes
sprint de terriër naar een forse
hond toe die samen met zijn baas
over het fietspad loopt. 'Vriend
jes!' zie je haar denken. Ondanks
haar charmes - bruine glanzende
oogjes, een lieftallige koppie en
flapperende oortjes - hebben de
man en zijn hond geen oog voor
haar. Ze stappen stevig door.
Waarschijnlijk zijn ze niet zo ge
diend van het hondenweer.
De dertienjarige teef Jenny
werd ruim twee weken gele
den gevonden in de buurt
van Oudelande
Jenny trekt zich niets van de re
gen aan. Vrolijk stuift ze door de
natte berm. Achter haar spat het
water omhoog. De spetters laten
donkere modderstrepen achter op
haar witte vacht.
Nee, een ijdeltuit is Jenny niet.
Wel is ze duidelijk een dame met
een eigen zinnetje. Ze bepaalt
maar wat graag de wandelroute.
Als die haar niet bevalt, kan ze
zich behoorlijk schrap zetten.
Toch ziet ze al snel in dat zij, als
klein beestje, weinig kan begin
nen tegen de wil van haar uitla
ten
Wil je de bruin-witte terriër
paaien, dan moet je haar wat lek
kers geven. Jenny's liefde gaat na
melijk door de maag. Dat ze eten
erg interessant vindt, blijkt ook
wanneer we langs de bakkerij
stappen. Haar kopje draait opzij
en al tippelend houdt ze al dat lek
kers scherp-in de gaten.
Door haar fascinatie voor de bak
kerij vergeet ze helemaal de af-
voerputjes in de gaten te houden.
Gedurende de hele ronde heeft ze
ieder putje nauwkeurig omzeilt.
Nu staat ze opeens voor zo'n
bruin roosterobstakel. Met een ga
lant sprongetje springt ze over de
afvoer heen. Kwispelend hupt ze
verder. Op naar de volgende uitda
ging.
Hond vorige week
Django, de vuilnisbakkenras ter
riër uit het asiel in Terneuzen,
heeft een nieuw onderkomen ge
vonden.
UITGELATEN
In Uitgelaten zet de krant elke
week een hond in het zonnetje die
in een dierenasiel met smart
wacht op een nieuw baasje.
Vandaag: Jenny, de dertienjarige
terriër uit het dierenasiel in Goes.
Volgende week leest u of zij een
nieuw thuis heeft gevonden.
'Dansz' al dertig jaar
door Ali Pankow
Lia Fonteijn, leidster St. Dansz
Terriër Jenny uit het asiel in Goes, foto Marcelle Davidse
RECENSIE
door Janneke Koster
Repetitie bij Stichting Dansz voor de jubileumvoorstelling Danza esta en mi alma. foto's Johan van der Heijden
