Siciliaanse magistraten rusten niet totdat ze weten waarom hun collega's Falcone en Borsellino werden vermoord. Was dat het werk van de maffia of speelde de staat ook een rol? Komende week begint het proces dat een antwoord moet geven op die vragen. Zelfs president Napolitano moet getuigen. 12 SPECTRUM buitenland en de zijnen het signaal dat het oude pact tussen staat en maffia niet meer werd gerespecteerd, want tot die tijd werden vonnissen altijd in een later stadium 'bijgestuurd' in het voordeel van de maffia. De politiek moest daarom een lesje worden geleerd. De moord, anderhal ve maand later, op Salvo Lima, de Sici liaanse rechterhand van de machtige, meervoudige premier Giulio Andreot- ti, was een gigantische wake-up-call. Talloze politici vreesden: 'Nu ben ik aan de beurt'. Maar het geweld richtte zich in eerste instantie op de symbo len van de strijd tegen de maffia: Gio vanni Falcone en daarna Paolo Borsel lino. De moord op beide magistraten en vooral de manier waarop - ze wer den opgeblazen met enorme hoeveel heden springstof - was de tweede waarschuwing. De derde waren de bommen die in 1993 ontploften bij burgerdoelen buiten Sicilië: in Floren ce, Milaan en Rome. Een dergelijke gewelddadige reactie van de mafia was nog nooit eerder ver toond. „Het was duidelijk dat achter de aanslagen een politiek plan zat, maar welk plan zullen we misschien nooit te weten komen. Feit was dat de democratie wankelde en dat Italië ris keerde een narcostaat te worden", zegt Giancarlo Caselli, de magistraat die na de moord op Falcone en Borsel lino aanbood orde op zaken te stellen bij de maffiabestrijding in Palermo. Ook nadat Caselli werd geïnstalleerd als hoofdprocureur bleef het land op zijn grondvesten trillen. Dat kwam mede door een enorme financiële cri sis. -Een andere oorzaak was het instorten van het politieke bestel als gevolg van de 'Operatie Schone Handen', die de corruptie van de 'oude politiek' begon te bestrijden. Toen vervolgens ook in Rome bommen ontploften, dacht toenmalig premier Ciampi, zo vertel de hij later, aan een staatsgreep. De huidige Siciliaanse magistratuur veronderstelt dat niet de mafia de re gie voerde over al het geweld en de fa se daarna, maar dat ze onderdeel was van wat de vermoorde Falcone het 'grote spel' had genoemd. Want ook Caselli geeft toe dat de maffia „twee honderd jaar heeft kunnen voortle ven omdat delen van de politiek, de instituties en de economie daar baat bij hebben. Met de processen tegen Andreotti en Dell'Utri (de Siciliaanse rechterhand van Berlusconi, nu in de cel wegens banden met de mafia, red.) hebben we dat aangetoond." Er is echter ook een andere theorie. Die luidt dat de maffia niet meer is dan een uitvoerend orgaan, een legeronderdeel van de echte regis seurs. Dat is wat de Siciliaanse procu reur Roberto Scarpinato denkt: „Toto Riina is wakker geworden en wil de magistraten van dit proces dood om dat hij zeer pijnlijke onthullingen vreest. Hij weet namelijk wie hem heeft overtuigd zulk excessief geweld te gebruiken", aldus Scarpinato, die de laatste weken op alle mogelijke ma nieren wordt bedreigd. De magistraat denkt dat de aanslagen in 1993 waren geregisseerd om de ex tremistische vleugel van Riina en zijn oude politieke handlangers door de zijdeur te laten verdwijnen. Zo kon den ze plaats maken voor nieuwe manschappen. Op politiek vlak zou zo'n nieuweling Silvio Berlusconi kun nen zijn geweest. Berlusconi werd in 1994 premier, nadat zijn partij Forza Italia, uit het niets opgezet door Mar cello dell'Utri, had gezegevierd. Dell' Utri wordt er intussen ook van be schuldigd bij 'de onderhandeling' be trokken te zijn geweest. Maar het OM wil eerst bewijzen dat de maffia werd gemanipuleerd. Iets waar ook Riina van overtuigd is. Hij was 'God op aarde', maar werd 'ver kocht', zoals hij zijn arrestatie na 23 jaar vrijheid noemt. Tot die tijd had hij zijn gang kunnen gaan. Scarpinato concentreert zich in zijn aanklacht vooral ook op maffiosi die op onverklaarbare wijze nooit werden opgepakt en op de talloze pogingen bewijslast te vervalsen. Zo is er de spijtoptant die zichzelf beschuldigde van de moord op Borsellino, maar dat Nooit had hij oog voor de buitenwe reld, geen opmer king, geen grimas op het brede ge laat. Toto Riina, de baas der maffia bazen, gearresteerd op die nu histori sche ochtend van 15 januari 1993, leek zijn twintig keer levenslang uit te zit ten zoals het een 'levend begravene' betaamt: stil en stoïcijns, zonder een spoor van spijt. Italië had zich erbij neergelegd dat alle geheimen met hem in het graf zouden verdwijnen. De man die'het beest'wordt ge noemd, was wel altijd present op de zittingen van de talloze processen waarbij hij betrokken was. Hij luister de immer aandachtig, maar ontkende alles en bagatelliseerde zijn rol. Daar mee hield hij vast aan de door hem zelf gecreëerde mythe dat zo'n klein gezet boertje onmogelijk de wrede dictator van eenantistaat kan zijn ge weest Maar er is iets veranderd in Toto. In de rechtszaal is hij hypergeconcen- treerd en op de luchtplaats van de ge vangenis in Parma is zijn gereser veerdheid en zwijgzaamheid verdwe nen. Hij praat tegen zijn vaste 'gezel schapsdame', zoals de maffioso Alber to Larusso wordt genoemd, honderd uit, natuurlijk wetende dat hij wordt gefilmd en afgeluisterd. Hij roemt zichzelf en analyseert gebeurtenissen uit het verleden, maar spreekt ook doodvonnissen uit over magistraten. Het inmiddels 84-jarige 'beest' is ont waakt, maar waarom? Het antwoord heet 'la trattativa', of wel 'de onderhandeling' die de Itali aanse staat begin jaren '90 met de maffia zou hebben gevoerd over een nieuwe maffiose en misschien ook po litieke orde. Volgens de magistraten van Palermo hebben in die jaren (de len van) de staat met (delen van) de maffia samengewerkt en zijn er zeer omstreden gunsten verleend. Dit al les om een eind te maken aan de ge- weldsgolf die Toto Riina had ontke tend als reactie op de definitieve ver oordelingen van talloze maffialeiders. De veroordelingen waren voor Riina Het was duidelijk dat achter de aanslagen een politiek plan zat maffioser Italiaanse staat: door Eelco van der Linden Magistraat Giancarlo Caselli

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 68