m Binnenkort verschijnt Desire the reckless, het tweede album van de gelegenheidsband Lorrainville. Daarvan maakt ook bassist Peter Slager van Blof deel uit. „Ik ben stiekem wel wat alternatiever dan veel mensen denken." ZEELAND 37 'Guido is de Louis van Gaal van Lorrainville' EP Aanvankelijk was Lorrainvil le meer een plaat dan een band. Drieënhalf jaar gele den ontstond het project door een spelletje op Face- book: creëer je eigen popal bum in drie stappen ('Make your own album cover' of'Wikipedia names your band') Eerst ga je naar Wikipedia en daar selecteer je een willekeurig woord. Dat wordt de naam van je fictieve band. Vervolgens ga je naar quotationspage.com, waar je een (deel van) een zin selecteert. Dat wordt de titel van je album. Tenslotte zoek je op de foto site flickr.com onder 'explore the last seven days' en daar pak je de derde foto. Dat wordt je albumhoes. Producer Guido Aalbers pro beerde het en kwam op de proppen met de titel You may never know what happiness is van de band Lorrainville (een plaats in Cana da) en hij vond er een stemmige zwart-wit- foto bij van een Italiaanse fotograaf. Het resultaat sprak hem zo aan, dat hij de plaat echt wilde maken. Hij deed een oproep aan bevriende muzikanten om mee te wer ken en via Facebook deed hij ook een oproep om liedjes in te sturen. Uit zesentachtig inge zonden demo's werden veertien liedjes gese lecteerd, waaronder 'Matilda Me' van Mid delburger Peter Slager, die zich tevens aan meldde als bassist van de gelegenheidsband. Eind 2011 verscheen het album, dat uiteinde lijk werd bekroond met een Edison. Begin november verschijnt een tweede al bum, getiteld Desire the reckless, opgenomen met veel van dezelfde muzikanten, onder wie dus ook Peter Slager. „Het is dit keer niet alleen een plaat", zegt hij. „Lorrainville is ook een echte band geworden." Dat zit 'm in het verschil van opnemen. Het eerste album werd door Aalbers in elkaar ge puzzeld aan de hand van bijdragen van mu zikanten die daarvoor lang niet altijd samen in een studio hadden gezeten. Het nieuwe al bum is opgenomen in de schouwburg in Kampen waar de negen muzikanten afgelo pen zomer twee weken lang bivakkeerden en elke dag twee liedjes opnamen, nagenoeg live ingespeeld. „We hebben na de eerste plaat maar weinig optredens gedaan", vertelt Slager, „want de agenda van Lorrainville is een agenda from hell Iedereen heeft andere verplichtingen, we kunnen zelden tegelijk. Tot bleek dat we terecht konden in het theater in Kampen. In de zomer is dat nagenoeg ongebruikt, dus hebben we allemaal twee weken vrij gehou den in juli. Veel van de muzikanten komen daar uit de omgeving, anderen - zoals ik - hebben er gelogeerd in een bed and break fast. Dat was een superleuke tijd die we af sloten met een concert. Van de kaartverkoop dekten we onze onkosten en de baromzet was voor het theater. Zo had iedereen er iets aan." Via een oproep op Facebook werden dit keer honderdzes liedjes ingestuurd door meer dan vijftig schrijvers. Aalbers deed de selec tie, samen met Slager. „Sommige demo's wa ren kant en klaar, andere waren aan de keu kentafel op een i-Phone opgenomen. Over driekwart van de liedjes waren Guido en ik het eens." Zelf stuurde Slager ook twee liedjes in, het ene geschreven met de Goese muzikant Pa trick Schipper, het andere met gitarist Ber nard Gepken, die ook meedoet met Lorrain ville. Beide liedjes haalden de plaat niet. „Ik heb daar geen moeite mee", zegt Slager. „De selectie wordt niet alleen bepaald door de songkwaliteit. Lorrainville heeft bijvoor beeld drie vocalisten die allemaal met onze selectie uit de voeten moesten kunnen." Slager omschrijft Desire the reckless als een singer/songwriters-album maar dan uitge voerd door een grote band. Referenties zijn The Band, The Jayhawks, Ryan Adams, Wil- co en Ray Lamontagne. Het album bevat meeslepende ballads, zoals het door zange res Anneke van Giersbergen gezongen 'New Love', maar ook popliedjes als 'Birds' dat ont aardt in een fel gitaarduel. Slager: „Het is een heel diverse plaat. Het is muziek met invloeden van americana, maar die term dekt de lading 'niet helemaal, want we zijn toch een Europese band. De eenheid zit 'm in de manier waarop alles is opgeno men, door dezelfde groep mensen, in het theater in Kampen, voor negentig procent li ve. Alleen een enkel instrument en wat zang partijen hebben we later nog eens overge daan." De bassist is er van overtuigd dat Blof profi teert van een uitstapje zoals dat naar Lorrain ville. Ook zanger/gitarist Paskal lakobsen en toetsenist/gitarist. Bas Kennis schrijven gere geld liedjes samen met andere muzikanten. „Als je zolang met dezelfde mensen in een band zit zoals ik met Blof loop je het risico in hetzelfde kringetje rond te draaien. Dus is het goed dat je met andere mensen speelt, met andere mensen over muziek praat. Dan krijg je een andere kijk op dingen. Dat ne men we weer mee naar Blof. Zo komen er frisse ideeën. Dat is goed voor elke band die wat langer bestaat." Dat hij door zijn bekendheid met Blof het prominentste bandlid is van Lorrainville, is niet altijd een voordeel, zegt Slager. „De lief hebbers van Lorrainville zitten wat meer in de alternatieve hoek. Dan is het feit dat je de bassist bent van Blof niet echt een aanbeve ling. Als je niet cool bent, is in hun ogen al les wat je doet niet cool. Maar muziek is mu ziek en ik speel wat ik leuk vind. Blofis mijn leven, maar er zijn zoveel andere din gen die ik ook leuk vind. Ik ben stiekem wel wat alternatiever dan veel mensen denken." Slager verwacht niet dat zijn werk met Blof ooit in de knel komt met Lorrainville, ook niet als het album Desire the reckless een enorm succes wordt. „In principe gaat het net als de vorige keer. We doen drie optre dens om de plaat te presenteren, dus dat wordt een intensief weekje waarin we sa men aan de slag zijn en daarna gaat ieder zijns weegs en doen we weer andere dingen. En het is nog best ingewikkeld om drie keer een zaal te vullen. Ook al heb je een fantas tische band en goeie liedjes, dan nog is het niet evident. Dan merk ik weer eens hoe ver wend ik ben met Blof. Daarmee zitten we al jaren aan de goede kant. Onze muziek wordt gedraaid en mensen komen naar onze con certen. Zit je niet automatisch aan die goede kant, dan is het keihard werken met de vraag of het ooit iets oplevert. Voor mij is het goed om eens aan die andere kant te zit ten. Dan besef ik hoe bevoorrecht ik ben." Gertjan vander Weerd (toet sen), speelt bij onder anderen Ber- tolf (en diens Beatlesproject Her Majesty) en Typhoon. „Geen moeilijkdoener. Muzikant in hart en nieren die makkelijk speelt en makkelijk is in de om gang. Hij is eigenlijk de initiator van de tweede Lorrainvilleplaat, want hij heeft geregeld dat we te recht konden in de schouwburg in Kampen. Gertjan speelde ook bij A Balladeer, net als ik, maar nooit tegelijkertijd." Otto de Jong (drums), heeft mee gedaan met onder anderen Knal- land en Ode To The Quiet. „Totaal andere drummer dan ik gewend ben. Hij is een halve per cussionist die het drumstel niet al leen als aangever van het ritme ziet, maar als een sfeerinstru ment. Hij kan een gemeen potje drummen, maar het allerleukst vindt hij het om rare geluiden uit zijn drumstel te toveren." Guido Aalbers, producer van on der anderen Bertolf, Miss Montreal en Van Dik Hout. „Hij is de bedenker van het pro ject en de eindverantwoordelijke met de autoriteit om uiteindelijk de knopen door te hakken. Hij is de Louis van Gaal van Lorrainvil le." Desire the Reckless, het tweede al bum van Lorrainville, ligt begin november in de winkel. Het al bum wordt met drie concerten gepresenteerd: 29 oktober: Bitterzoet Amster dam 31 oktober: Tivoli de Helling in Utrecht 2 novembeF: Hedon Zwolle Meer informatie: www.lorrainville.nl WOENSDAG 22 OKTOBER 2014 speel wat ik leuk vind' door Ernst Jan Rozendaal I Anneke van Giersbergen en Erik Neimeijer I Bernard Gepken en Reinier Scheffer i Ook de hoesfoto van het album Desire the reckless is gekozen na een Facebookoproep. Het is een fo to van Lieke Anna Haertjens uit Breskens. „Dat is nog een Zeeuws tintje aan het album", zegt Peter Slager. „Ik zat laatst in restaurant De Kromme Watergang. Werd ik voorgesteld aan een meisje in de bediening. Dat bleek Lieke, die de strandfoto heeft ingestuurd die voor de hoes is gekozen."

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 37