m
Binnenkort verschijnt Desire the reckless, het tweede album
van de gelegenheidsband Lorrainville. Daarvan maakt ook
bassist Peter Slager van Blof deel uit. „Ik ben stiekem wel
wat alternatiever dan veel mensen denken."
ZEELAND 37
'Guido is de
Louis van Gaal
van Lorrainville'
EP
Aanvankelijk was Lorrainvil
le meer een plaat dan een
band. Drieënhalf jaar gele
den ontstond het project
door een spelletje op Face-
book: creëer je eigen popal
bum in drie stappen ('Make
your own album cover' of'Wikipedia names
your band')
Eerst ga je naar Wikipedia en daar selecteer
je een willekeurig woord. Dat wordt de
naam van je fictieve band. Vervolgens ga je
naar quotationspage.com, waar je een (deel
van) een zin selecteert. Dat wordt de titel
van je album. Tenslotte zoek je op de foto
site flickr.com onder 'explore the last seven
days' en daar pak je de derde foto. Dat wordt
je albumhoes. Producer Guido Aalbers pro
beerde het en kwam op de proppen met de
titel You may never know what happiness is
van de band Lorrainville (een plaats in Cana
da) en hij vond er een stemmige zwart-wit-
foto bij van een Italiaanse fotograaf.
Het resultaat sprak hem zo aan, dat hij de
plaat echt wilde maken. Hij deed een oproep
aan bevriende muzikanten om mee te wer
ken en via Facebook deed hij ook een oproep
om liedjes in te sturen. Uit zesentachtig inge
zonden demo's werden veertien liedjes gese
lecteerd, waaronder 'Matilda Me' van Mid
delburger Peter Slager, die zich tevens aan
meldde als bassist van de gelegenheidsband.
Eind 2011 verscheen het album, dat uiteinde
lijk werd bekroond met een Edison.
Begin november verschijnt een tweede al
bum, getiteld Desire the reckless, opgenomen
met veel van dezelfde muzikanten, onder
wie dus ook Peter Slager. „Het is dit keer
niet alleen een plaat", zegt hij. „Lorrainville
is ook een echte band geworden."
Dat zit 'm in het verschil van opnemen. Het
eerste album werd door Aalbers in elkaar ge
puzzeld aan de hand van bijdragen van mu
zikanten die daarvoor lang niet altijd samen
in een studio hadden gezeten. Het nieuwe al
bum is opgenomen in de schouwburg in
Kampen waar de negen muzikanten afgelo
pen zomer twee weken lang bivakkeerden
en elke dag twee liedjes opnamen, nagenoeg
live ingespeeld.
„We hebben na de eerste plaat maar weinig
optredens gedaan", vertelt Slager, „want de
agenda van Lorrainville is een agenda from
hell Iedereen heeft andere verplichtingen,
we kunnen zelden tegelijk. Tot bleek dat we
terecht konden in het theater in Kampen. In
de zomer is dat nagenoeg ongebruikt, dus
hebben we allemaal twee weken vrij gehou
den in juli. Veel van de muzikanten komen
daar uit de omgeving, anderen - zoals ik -
hebben er gelogeerd in een bed and break
fast. Dat was een superleuke tijd die we af
sloten met een concert. Van de kaartverkoop
dekten we onze onkosten en de baromzet
was voor het theater. Zo had iedereen er iets
aan."
Via een oproep op Facebook werden dit keer
honderdzes liedjes ingestuurd door meer
dan vijftig schrijvers. Aalbers deed de selec
tie, samen met Slager. „Sommige demo's wa
ren kant en klaar, andere waren aan de keu
kentafel op een i-Phone opgenomen. Over
driekwart van de liedjes waren Guido en ik
het eens."
Zelf stuurde Slager ook twee liedjes in, het
ene geschreven met de Goese muzikant Pa
trick Schipper, het andere met gitarist Ber
nard Gepken, die ook meedoet met Lorrain
ville. Beide liedjes haalden de plaat niet. „Ik
heb daar geen moeite mee", zegt Slager. „De
selectie wordt niet alleen bepaald door de
songkwaliteit. Lorrainville heeft bijvoor
beeld drie vocalisten die allemaal met onze
selectie uit de voeten moesten kunnen."
Slager omschrijft Desire the reckless als een
singer/songwriters-album maar dan uitge
voerd door een grote band. Referenties zijn
The Band, The Jayhawks, Ryan Adams, Wil-
co en Ray Lamontagne. Het album bevat
meeslepende ballads, zoals het door zange
res Anneke van Giersbergen gezongen 'New
Love', maar ook popliedjes als 'Birds' dat ont
aardt in een fel gitaarduel.
Slager: „Het is een heel diverse plaat. Het is
muziek met invloeden van americana, maar
die term dekt de lading 'niet helemaal, want
we zijn toch een Europese band. De eenheid
zit 'm in de manier waarop alles is opgeno
men, door dezelfde groep mensen, in het
theater in Kampen, voor negentig procent li
ve. Alleen een enkel instrument en wat zang
partijen hebben we later nog eens overge
daan."
De bassist is er van overtuigd dat Blof profi
teert van een uitstapje zoals dat naar Lorrain
ville. Ook zanger/gitarist Paskal lakobsen en
toetsenist/gitarist. Bas Kennis schrijven gere
geld liedjes samen met andere muzikanten.
„Als je zolang met dezelfde mensen in een
band zit zoals ik met Blof loop je het risico
in hetzelfde kringetje rond te draaien. Dus is
het goed dat je met andere mensen speelt,
met andere mensen over muziek praat. Dan
krijg je een andere kijk op dingen. Dat ne
men we weer mee naar Blof. Zo komen er
frisse ideeën. Dat is goed voor elke band die
wat langer bestaat."
Dat hij door zijn bekendheid met Blof het
prominentste bandlid is van Lorrainville, is
niet altijd een voordeel, zegt Slager. „De lief
hebbers van Lorrainville zitten wat meer in
de alternatieve hoek. Dan is het feit dat je de
bassist bent van Blof niet echt een aanbeve
ling. Als je niet cool bent, is in hun ogen al
les wat je doet niet cool. Maar muziek is mu
ziek en ik speel wat ik leuk vind. Blofis
mijn leven, maar er zijn zoveel andere din
gen die ik ook leuk vind. Ik ben stiekem wel
wat alternatiever dan veel mensen denken."
Slager verwacht niet dat zijn werk met Blof
ooit in de knel komt met Lorrainville, ook
niet als het album Desire the reckless een
enorm succes wordt. „In principe gaat het
net als de vorige keer. We doen drie optre
dens om de plaat te presenteren, dus dat
wordt een intensief weekje waarin we sa
men aan de slag zijn en daarna gaat ieder
zijns weegs en doen we weer andere dingen.
En het is nog best ingewikkeld om drie keer
een zaal te vullen. Ook al heb je een fantas
tische band en goeie liedjes, dan nog is het
niet evident. Dan merk ik weer eens hoe ver
wend ik ben met Blof. Daarmee zitten we al
jaren aan de goede kant. Onze muziek wordt
gedraaid en mensen komen naar onze con
certen. Zit je niet automatisch aan die goede
kant, dan is het keihard werken met de
vraag of het ooit iets oplevert. Voor mij is
het goed om eens aan die andere kant te zit
ten. Dan besef ik hoe bevoorrecht ik ben."
Gertjan vander Weerd (toet
sen), speelt bij onder anderen Ber-
tolf (en diens Beatlesproject Her
Majesty) en Typhoon.
„Geen moeilijkdoener. Muzikant
in hart en nieren die makkelijk
speelt en makkelijk is in de om
gang. Hij is eigenlijk de initiator
van de tweede Lorrainvilleplaat,
want hij heeft geregeld dat we te
recht konden in de schouwburg
in Kampen. Gertjan speelde ook
bij A Balladeer, net als ik, maar
nooit tegelijkertijd."
Otto de Jong (drums), heeft mee
gedaan met onder anderen Knal-
land en Ode To The Quiet.
„Totaal andere drummer dan ik
gewend ben. Hij is een halve per
cussionist die het drumstel niet al
leen als aangever van het ritme
ziet, maar als een sfeerinstru
ment. Hij kan een gemeen potje
drummen, maar het allerleukst
vindt hij het om rare geluiden uit
zijn drumstel te toveren."
Guido Aalbers, producer van on
der anderen Bertolf, Miss
Montreal en Van Dik Hout.
„Hij is de bedenker van het pro
ject en de eindverantwoordelijke
met de autoriteit om uiteindelijk
de knopen door te hakken. Hij is
de Louis van Gaal van Lorrainvil
le."
Desire the Reckless, het tweede al
bum van Lorrainville, ligt begin
november in de winkel. Het al
bum wordt met drie concerten
gepresenteerd:
29 oktober: Bitterzoet Amster
dam
31 oktober: Tivoli de Helling in
Utrecht
2 novembeF: Hedon Zwolle
Meer informatie:
www.lorrainville.nl
WOENSDAG 22 OKTOBER 2014
speel wat ik leuk vind'
door Ernst Jan Rozendaal
I Anneke van Giersbergen en Erik Neimeijer
I Bernard Gepken en Reinier Scheffer
i Ook de hoesfoto van het album
Desire the reckless is gekozen na
een Facebookoproep. Het is een fo
to van Lieke Anna Haertjens uit
Breskens. „Dat is nog een Zeeuws
tintje aan het album", zegt Peter
Slager. „Ik zat laatst in restaurant
De Kromme Watergang. Werd ik
voorgesteld aan een meisje in de
bediening. Dat bleek Lieke, die de
strandfoto heeft ingestuurd die
voor de hoes is gekozen."