6
I
Jongeren die naar Syrië
vertrekken en vrees voor
|erroristische aanslagen:
de onrust'ligt in Den Haag
op straat. Nederland verliest
zijn openheid, zegt de
Haagse wethouder Rabin
Baldewsingh, zelf migrant.
m
6 SPECTRUM
interview
Profiteur!" en „Ga
terug naar je ei
gen land!" Het
zijn verwensin
gen die Rabin Bal
dewsingh meer
dan eens naar zijn
hoofd geslingerd krijgt. „Ik ontvang af
en toe ook niet-vriendelijke mailtjes",
zo houdt de wethouder van Den Haag
zich aanvankelijk op de vlakte.
Tijdens onze afspraak in lunchtijd
heeft de stadsbestuurder van Suri-
naams-Hindoestaanse afkomst een
van thuis meegenomen oer-Neder-
lands, blauwe broodtrommel naast
zich staan. Het is een karige lunch
voor iemand die uit een cultuur komt
waar rijst en roti de hele dag klaar
staan. „Ik eet die Hollandse boterham
men dan ook niet altijd op", bekent
de wethouder van Sociale Zaken,
Werkgelegenheid, Wijkaanpak en
Sport. „Ik heb nog wel mijn eigen ge
woonten, hoor. De warme maaltijd is
bij mij favoriet. Dan eet ik af en toe
met mijn hand of kauw ik op een bot
je"
Hij noemt Den Haag 'mijn vaderland'.
„Mijn slogan is altijd geweest: daar
waar je het goed hebt, is je vader
land." Het lukt de overige 510.000
stadsbewoners, van wie praktisch de
helft van allochtone afkomst is, aardig
zijn naam goed uit te spreken. Al was
dat in het begin nog wel eens lastig.
„Een tongbreker? Nou, doe eens je
best. 'Bal' kun je zeggen. En 'meeuw'
ook; daar maak je dan 'deeuw' van. En
'sing', dat is makkelijk hè."
Stellig, rechtstreeks en gepassioneerd,
Baldewsingh is al ruim acht jaar de
enige niet-blanke wethouder in het
college. De op twee na grootste stad
van het land maakt een onrustige pe
riode door. Nergens anders is de op
komst van de internationale terreuror
ganisatie IS zo voelbaar als in de Haag
se straten. Recent liepen pro- en an-
ti-IS demonstraties in de Schilders
wijk behoorlijk uit de hand. Ook
heerst er vrees voor aanslagen door
(teruggekeerde) jihadisten; er zijn uit
Den Haag afkomstige jihadverdachten
opgepakt.
„Er zijn krachten in deze stad die pro
beren een sfeer van wij-zij te creëren,
maar dat zal ik niet toestaan", verze
kert Baldewsingh in zijn werkkamer
op de zevende etage van 'Het Ijspa
leis', het hagelwitte Haagse stadhuis.
„Als enige niet-blanke wethouder sta
ik hier voor eenzelfde uitdaging als
mijn andere niet-zwarte collega-wet
houders in Den Haag."
i
1 h
J
Toch brengt de politicus een extra
component in: die van migrant. Hij
voelt aan den lijve hoe het klimaat in
Nederland ten aan zien van nieuwko
mers is verslechterd. Wat doet hij bij
voorbeeld met de discriminerende
e-mails die hij krijgt? Nog steeds af
houdend: „Het zou van grote zwakte
getuigen om je te laten meeslepen in
dit soort discussies."
De spanningen in zijn
stad zijn volgens hem
wel te verklaren. „Wat
in de rest van de we
reld gebeurt, heeft hier
impact. Maar ook de manier waarop
een deel van Nederland tegen multi-
culturaliteit aankijkt, heeft een grote,
negatieve invloed."
13 was Baldewsingh toen hij, in zijn
eentje, vanuit Suriname in Nederland
aankwam. „Op 3 oktober 1975 landde
ik op Schiphol. Ik reisde daarna met
een gele NZH-bus naar Leiden. Daar
stapte ik uit op het Stationsplein. Het
was er een en al feest. 'Wat is dat nou,
is dat voor mij?', dacht ik, naïef en
jong als ik was. Ik wist niet dat die fan
faremuziek bedoeld was voor de vie
ring van Leidens Ontzet."
Zijn komst naar het 'paradijs van
Oranje' was geregeld door een van
zijn broers, die in Nederland studeer
de. Die stuurde een vliegticket naar
het broertje dat het thuis behoorlijk
slecht had. Het was armoede troef
voor het gezin met tien kinderen. Bal-
dewsinghs vader, opzichter op een
boerderij in Reeberg ten zuiden van
Paramaribo, koos op het moment dat
zijn moeder van hem in verwachting
was voor een vaste 'buitenvrouw'. Dat
veroorzaakte veel huiselijke proble
men. „Nu zou je zeggen: 'Wat zielig'.
Maar zie hier de kracht van migratie.
Migranten zijn energieke mensen. Mi
gratie is geen zwakte, zoals wel wordt
beweerd. Je verliest weliswaar, want
je laat je familie en je geborgenheid
achter. Maar je wint ook: je stapt uit
de armoede, kunt studeren en een be
tere toekomst opbouwen."
Volgend jaar, als hij veertig jaar in Ne
derland is, wil Baldewsingh opnieuw
het einde van de belegering door de
Spanjaarden in Leiden vieren. Zijn eer
ste stappen in Nederland liggen ook
na vier decennia nog vers in zijn ge
heugen. De Surinaamse tiener had
het alleen op een kamertje niet ge
makkelijk, afgesneden als hij was van
zijn cultuur. Hij dreigde te vereenza
men, maar werd ook aan alle kanten
geholpen. „Ik trof in de jaren zeventig
een samenleving aan die solidair was,
zeer krachtig ook. Mensen zagen naar
elkaar om, ze groetten en spraken met
elkaar."
Een voorbeeld? „Als ik twee tassen
vol boodschappen bij me had van Si
mon de Wit, de supermarkt van des
tijds, was er altijd wel iemand die
vroeg: 'Zal ik je even helpen?'. Dat ge
beurde echt. Nederland fungeerde
Rabin
Baldewsingh,
Paramaribo,
26 juni 1962
1975 aankomst
in Nederland
1980 verhui
zing naar Den
Haag
1986 redacteur
en programma
maker migran-
tenomroep Den
Haag
1986 lid PvdA
1991 directeur
Omroep Mo
zaïek, migran-
tenomroep Rot
terdam
1998-2006 lid
van de Haagse
gemeenteraad
2006 wethou
der Den Haag
Baldewsingh is
getrouwd
Hij schreef di
verse dichtbun
dels en toneel
stukken
door Dora Rovers
1
'Angst dri j ft
