Nieuwe raadkaart De straat die twee keer verdween De bewoners uit de polders konden alleen bij eb naar het dorp BUITEN 7 Hansweert Nieuwen Wijk De winnaars van de waardebonnen zijn deze week: C. Quakkelaar, Hansweert; A. Oele, Hansweert; A. Stevense, Schore. De foto van de Nieuwen Wijk in Hansweert op de raadkaart van vo rige week is genomen in 1916, mel den ook de meeste inzenders van de goede oplossingen. „Volgens ons is het de toenmalige Julia- nastraat in Hansweert-Oost", schrijft Fam. E. Rijsdijk-de Poorter uit Hansweeert. „Een straat waar veel sluispersoneel woonde en waar ook schoenmaker Lokerse woonde met zijn gezin. Ook Guust Strijdonk, een kleermaker, woonde er destijds." „Het werd steeds drukker met de scheep vaart. Dus werden er huizen gebouwd voor overwegend sluispersoneel", aldus Bertus Verijzer uit Kruiningen. „Deze straat is ge bouwd als z.g. hofje." „In het meest rechtse huis woonde mijn opa Frans v.d. Hart, opzichter bij de sluis- werken", meldt Cees Quakkelaar uit Hans weert. „Aan de linkerkant woonde een oom en tante van mij, de familie Wiskerke-v.d. Hart. Ook aan de linkerkant de familie Wil- lemstein." 'De straat die voor de tweede keer ver dween', schrijft Kees Stevense uit Middel burg boven zijn inzending. „Het dorp schijnt zijn naam te hebben ontleend aan een zekere Hans de Waard, die hier in vroe ger tijden een roemruchte herberg uitbaat te. Ook wordt de naam Hannekynswaerde genoemd. Vanwege de vele herbergen en ca fés kreeg het dorp ook het stempel Te petit Anvers' opgedrukt. Als gevolg van de Wa tersnoodramp van 1953 verdween deze straat van de kaart en kwam er later een nieuwe straat voor in de plaats. Maar ook die straat verdween uit het dorp, toen Hans weert-Oost moest wijken voor verbreding van het kanaal en aanleg van nieuwe grote re sluizen en alles werd afgebroken. Zo ver loor Hansweert voor de tweede keer z'n Julianastraat." De Schepen van Havenzaken in Ant werpen heeft de laatste maanden een paar filippica's gehouden te gen de Zeeuwen, omdat ze de af gelopen eeuwen veel te veel hebben inge polderd rond de Westerschelde. „Boven dien is er wateroverlast op de Schelde, zijn de kosten sterk gestegen en is Antwerpen slecht bereikbaar. Dus moet er verdiept worden." Tja, het lijkt een fraaie redenatie in het belang van de Antwerpse haven, maar of het ook klopt? Als je de historie van de Schelde eens goed naloopt, kom je tot heel andere conclusies. Ik moest de eer ste keer dat ik het verhaal van de havenba ron hoorde, onmiddellijk denken aan het eiland Stuivezand. Dat was bijna driehon derd jaar lang een eiland ten zuiden van Baarland en Oudelande. Het eiland be stond uit zeven polders en was bijna 2000 gemet groot. Van 1350 tot ongeveer 1620 heeft het bestaan. Het dorp Stuivezand lag midden op het eiland in de Oude Polder en had een mooi kerkje. De stroom De Die- rik, een zijarm van de Honte, stroomde tus sen het vasteland van Zuid-Beveland en het vruchtbare eiland. De afstand naar Baarland en Oudelande bedroeg hemels breed zo'n 3,5 kilometer. Maar om er te ko men, moest je dus over het water. Al gauw werd dat een tocht van meer dan een uur. Je kon bijna even snel naar Zeeuws- Vlaan deren. Het eiland lag zo ver in de Honte dat je ter hoogte van Ossenisse was. De Honte - de Westerschelde - was toen zo smal dat het hier en daar een kleine ri vier leek. De stroming nam echter steeds meer toe in de Honte. Dat kwam vooral omdat de bodem uit lossig zand bestond en bestaat. Dat zand werd steeds meer weg gevoerd. Daardoor versterkte de stroom zichzelf. De Dierik, de zijstroom van de Honte, werd steeds gevaarlijker. Het water stuwde hoog op in de nauwe stroom zodat de dijken steeds weer bezweken. Een stout plan om de Dierik halverwege af te dam men zodat de stroom gebroken werd en het eiland een schiereiland, werd uitge voerd, maar dat mocht nauwelijks baten. Zelfs de Oude Polder met daarin het dórp en de kerk liep regelmatig onder water. Zo doende konden de bewoners uit de andere polders alleen naar het dorp, de school en naar kerk bij eb. Die absurde en moeilijke situatie werd almaar erger. In het begin van de 17e eeuw ging het echt mis. Lang zaam ontvolkte het eiland. De steeds snel ler stromende Honte heeft de vruchtbare polders geleidelijk aan herschapen, tot een met zand bedekte bank... Ging het bij dit eiland alleen om Zeeuws belang? Welnee, de Vlamingen, hun geld, hun investeringslust hebben mede het jon ge, deels onontgonnen Zeeland tot was dom gebracht. Iedere Antwerpenaar, iede re Antwerpse bestuurder zou eens kennis moeten nemen van het boek 'Geld in het water', geschreven door prof. Kees Dekker (Zeeuw) en prof. Ronald Baetens (Belg). Daarin wordt uiteengezet hoe Zeeland kon aanwassen en groeien vooral dankzij Ant werps en Mechels kapitaal. Dat er na 1530 (de grote stormvloed) zo snel weer werd in gedijkt, hebben we te danken aan juist het grote Antwerpse en Mechelse geld. Dat is heel wat anders dan de drogredenatie die de havenbaronnen omwille van de mam moetscheepvaart nu ten tonele voeren. WOENSDAG 15 OKTOBER 2014 het water De Nieuwen Wijk in 1916. Een nieuwe opgave uit de collectie kaar ten en foto's van Hans Lindenbergh. Onze vraag: waar is deze foto genomen? We zijn benieuwd naar de locatie en le zen graag anekdotes of verhalen over deze plek. Stuur uw oplossing naar: redactie@pzc.nl of postbus 5046, 4380 KA Vlissingen. Drie inzenders van goede antwoorden ontvangen een waar debon. door Gerard Smallegange

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 47