'Hospice is eigenlijk een knus woonhuis' 1' I Onbekend eten en vrolijke muziek versterken Slowaakse vriendschap Extra banen bij PTS Machinery in Hulst I I I 20 SCHOUWEN-DUIVELAND NUL PROCENT Jeugdsoos De Pul in Bruinisse hield afgelopen weekend een nul procent avond om meer jongeren te trekken. 66 Sommige gasten nemen spulletjes mee en richten de kamer in zoals thuis Simone Muller (17) Amy Stoutjesdijk (17) Julian Duinhouwer (16) „Ik denk dat ik hie'r op een gege ven moment ook terecht kom", zegt de 84-jarige bezoekster Ineke van Keulen. „Een paar jaar gele den heb ik darmkanker gehad. Ik zit nog steeds niet in de veilige zo ne." Haar kinderen wonen niet in de buurt en ze wil hen later niet 'opzadelen' met de zorg voor hun moeder. „Mijn man is overleden aan een hersentumor. We hebben toen tot het einde toe thuis voor hem gezorgd. Dat wil ik mijn kin deren niet aandoen." Ze is onder de indruk van alles wat ze tijdens de rondleiding van Dörre ziet. De benedenverdieping heeft vier kamers. Drie zijn bezet, één staat leeg. Die perzikroze ruimte heeft, net als de andere ka mers, een eigen douche, wat meu beltjes, een televisie en twee klap deuren die naar een soort terras leiden. „Heel smaakvol inge richt", vindt Ineke van Keulen. „Sommige gasten nemen allerlei spulletjes mee", vertelt Dörre. „Ze richten de kamer in zoals thuis. Er ontstaat dan een persoonlijke sfeer. Dat is leuk om te zien." Carien Cankrien is coördinator bij het Kaaskenshuis. Volgens haar is het voor terminale men sen een heel moeilijke stap om over de drempel te komen. „Ze weten dat dit hoogstwaarschijn lijk de laatste plek is waar ze zul len leven. Toch hoeft dat niet per se zo te zijn. Eén op de twintig gasten gaat levend de deur uit. Ze krijgen vierentwintig uur per dag aandacht en verzorging. Dat is thuis niet haalbaar. Sommigen be ginnen weer te eten. Ze kunnen zover aansterken dat hun levens verwachting langer wordt en ze het hospice kunnen verlaten." Cankrien wijst erop dat de gasten het vaak ook moeilijk vinden om in het Kaaskenshuis op bezoek te komen. Zwart, droevig, somber en eng. Dat beeld hebben ze vaak van het hospice, maar eigenlijk is het gewoon een knus woonhuis. De familie kan eventueel ook op de bovenverdieping blijven sla pen. Onlangs waren hier twee kin deren die zich helemaal thuis voelden. Ze sloften rond op hun pantoffels en stonden lekker in de keuken te kokkerellen." BRUINISSE - De bestuursleden van De Pul zitten op hoge krukken in een kring rond de bar. In hun hand een pilsje. Het is een paar minuten voor openingstijd. Jarno Bal is nog geen achttien en zit zonder biertje tussen zijn maten aan de bar. Hij is mede brein ge weest achter deze avond, waar al coholvrije 'volwassen' drankjes ge schonken worden. „Ik hoop dat het een succes wordt", zegt Jarno lichtelijk gespannen. „De Pul is bedoeld voor jongeren, maar veel van mijn vrienden komen hier niet meer. Zij gaan op zoek naar plekken waar ze nog wel alcohol kunnen krijgen of ze gaan thuis zitten drinken. Dat vind ik heel jammer." De 20-jarige Indy Wessel, tevens bestuurslid, ergert zich kapot aan kroegen die zich niet aan de mini mum alcoholleeftijd houden. „Ik vind het oneerlijke concurrentie. Zij kunnen zo'n boete wel beta len. Als wij dat zouden flikken en we een paar keer een boete zou den krijgen, is het snel gedaan met De Pul." „Zet de muziek maar aan", klinkt het opeens. De krukken worden aan de kant geschoven, de E)I be gint te draaien, de discoverlich ting wordt aangezet en de rook machine begint te blazen. Het duurt even voordat de eerste jon geren binnen komen druppelen. „Het is hier eigenlijk nooit meer zo heel erg druk", roept stamgast Amy Stoutjesdijk over het geluid van de muziek heen. Met een plas tic bekertje fris in haar hand staat ze aan de bar. Indy Wessel kan zich de betere tij den nog goed herinneren. „Voor mij en veel andere jongeren uit de omgeving was de soos in Bru de eerste kennismaking met het stappen. Onderweg ernaartoe zag je daarom ook een sliert van rode fietslampjes. Iedereen was op weg naar De Pul. Nu is dat wel an ders..." Buiten staat een jongen tegen de muur te roken "Als de verschillen de acties van deze soos niets uit halen, is het binnenkort einde ver haal voor de soos", mompelt hij. „Ik sta ervan te kijken dat ze dit seizoen nog open zijn gegaan." „Ik ga bijna elke week wel een keer naar De Pul. Eerst dronk ik gewoon alcohol, maar toen kwam die nieuwe wetgeving. Nu kun je in de soos geen alcohol krijgen on der de achttien. Dat is wel jam mer. Sommige kroegen houden zich niét aan die regel. Zo'n nul procent- avond vind ik daarom een goed idee. Op die manier wordt er een beetje reclame ge maakt voor De Pul." „Drankjes met nul procent alco hol is gewoon iets dat tussen de oren zit. Er zit geen alcohol in; het is puur frisdrank. Ik houd het in De Pul daarom ge woon op een ijsthee. Mijn tijd komt nog wel. Ik kom hier uitein delijk toch voor de gezelligheid en niet om te drinken. Het is ge woon leuk om samen met je vrienden aan het einde van de week ergens samen te komen." „Drie maanden voor ik zestien werd, kwamen ze met die rare wet. Het is toch vreemd dat je eer der mag autorijden dan drinken?! Ik zie het wel gebeuren dat het hier straks hetzelfde wordt als in Amerika; dat je pas op je eenent wintigste wat mag drinken. Ik ben hier daarom ook niet om de nul procent- avond te supporten, maar om mijn vrienden te ont moeten." „De bedoeling van deze bijeen komst is het verstevigen van de vriendschapsbanden tussen onze gemeenschappen", legt John Bijl, voorzitter Stichting Namestovo, uit. Deze banden zijn gebaseerd op een uitwisseling die ieder jaar plaatsvindt tussen leerlingen van basisschool De Kirrewie en jonge ren uit Namestovo. Om het jume- lage te vieren, zijn een aantal Slo- waken speciaal naar Burgh-Haam- stede afgereisd. Zo ook Veljacikova Zdenka, docen te op de basisschool in Namesto vo. Zij is al langere tijd nauw be trokken bij het uitwisselingspro ces tussen de twee scholen. „Ik vind het een goede leerschool. Door kinderen tijdelijk bij een ge zin in huis te plaatsen, leren ze écht kennismaken met de cultuur en het dagelijkse leven in een land." De Slowaakse ambassadeur Jaroslav Chlebo sluit zich bij de le rares aan. „Het is belangrijk om te weten wat er speelt bij kinderen en scholen in een ander land. Daarom moeten we dit soort acti viteiten vooral ondersteunen." Mientje Bliek is ook aanwezig bij de viering. Zij ging in 1992 met de eerste groep mee naar Namesto vo. Destijds ging het om een uit wisseling in het beroepsleven. „De enige barrière was toen eigen lijk de taal. Bijna niemand sprak Engels", blikt ze terug. De 14-jari- ge Nienke Zwetsboot herkent dit probleem. Zij is drie jaar terug in Slowakije geweest. „Ik zat bij een gezin dat amper Engels sprak." Toch vond ze de uitwisseling wel geslaagd. „Je wordt er socialer en zelfstandiger van." „De uitbreiding levert 15 tot 30 man aan extra werkgelegenheid op voor praktisch geschoold en technisch personeel uit de directe omgeving", vertelt directeur Henk van den Brande. „Hulst is voor ons een centrale en goed be- reikbare vestigingsplaats in West-Europa van waaruit we de markt wereldwijd bedienen," Het bedrijf zit op de huidige locatie sinds 2008. Van den Brande: „We dachten eigenlijk dat we hier lan ger vooruit zouden kunnen. In middels is de markt verschoven en zitten we steeds meer in een innovatieve markt voor de bouw van offshore installaties. Om aan de vraag uit de industrie te kun nen voldoen, willen we nu op on ze huidige locatie gaan uitbrei den. PTS Machinery heeft op dit mo ment ruim dertig productiemen sen in vaste dienst. EP I Carien Cankrien (rechts) geeft uitleg aan bezoekers op de open dag van hospice Kaaskenshuis. foto Dirk-Jan Cjeltema door Janneke Koster ZIERIKZEE - Aan de grote eettafel in de huiskamer van hospice Kaas kenshuis wordt zaterdag tijdens de open dag gezellig gebabbeld. „Het is hier absoluut geen groot rouw- huis", benadrukt vrijwilligster Mar- got Dörre. „Dat beeld hebben veel mensen van het hospice, maar ei genlijk is het gewoon een soort thuis-huis." Soos niet meer door Janneke Koster Margot Dörre, vrijwilligster door Janneke Koster BURGH-HAAMSTEDE - Onverstaanba re gesprekken, onbekend eten en vrolijke muziek. In dorpshuis De Schutse in Burgh-Haamstede is za terdag de stedenband met de Slow aakse stad Namestovo gevierd. door Eugène Verstraeten HULST - PTS Machinery in Hulst gaat haar vestiging op het bedrij venterrein Hogenweg in Hulst uit breiden. Het bedrijf dat machines maakt voor de scheepsbouw, offs hore, chemie en natte werktuig bouw doet dat vanwege de grote toegenomen vraag uit de industrie.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 50