Zelfhulp voor angstige mensen BOEKEN 11 ÊMttmwtiiÊÊÊm Vaste vertaler van Paulo Coelho blijft bescheiden Met Rootz houd je interactief contact Champa de chauffeur zet koers naar vrijheid fftifmi iffif»i ff 11 tin '«fiüi fff ifii fiifllIIVffffll VVIBffllffflffffII VlfiilfIVfllVKIf! VVfffVIfVffVVfït IKVKIVIVIffflflVI fflffffVVfflIHlft llllflflIKflIlIffl ■mwwmwwr ff|ffui slommeringen van het leven met zijn ge zin en het manische schrijven, op z'n zachtst gezegd niet altijd even goed kon sa menbrengen. Pas in 2011 liet Linda Boström, inmiddels Linda Knausgard, opnieuw van zich horen. Toen kwam er een bundel met verhalen van haar hand. En vandaag, nu haar gelau werde roman De val van de Helios in veel landen is vertaald, is ze twee dagen in Am sterdam. Om journalisten te ontmoeten. Vragen te beantwoorden. Vragen. Al die vragen. Ze kijkt vertwijfeld en is stil, niet voor het eerst. „Ik vind dat niet vervelend. Helemaal niet. Maar.De vragen hangen aan de tekst als een last. Je snapt wel wat ik bedoel. Toch?" Inderdaad. Kort nadat ze het restaurant op de zevende verdieping van de bibliotheek binnenkwam - grote groene ogen, een sjaal houdt haar bruine haar uit haar gezicht, vrolijke sneakers onder een meisjesachtige rok die misschien nog het meest verwijst naar Pippi Langkous - probeert ze het uit te leggen. „Wat ik te zeggen heb, ligt alle maal besloten in de taal. Ik ben als schrij ver niet in de positie er een verklaring aan te geven. Het is wat het is en daar heb ik niets aan toe te voegen." Het gaat haar niet makkelijk af. Eigenlijk wil ze niets vertellen. Kan het niet, ook. „Verbazingwekkend", vindt ze, „dat andere schrijvers dat de hele tijd doen en er nog goed in zijn ook." Onderhoudende gesprek ken voeren en vertellen waar hun roman over gaat. „Ik wil dat mensen mijn boek le zen. Woord voor woord. En er hun eigen betekenis aan geven." Ze wil haar roman onder de aandacht brengen, maar er iets over zeggen? Liever niet. Een dilemma; ze komt er zelf ook niet helemaal uit. In De val van de Helios wordt Anna, een 12-jarig meisje, geboren uit het hoofd van haar vader. Meteen wordt ze van hem afge nomen en liefdevol in een pleeg gezin opgenomen, dat lid is van de Pinkstergemeente. Anna be gint in tongen te spreken en be landt in een psychiatrische inrich ting. Ze wil dood en lijdt aan waanvoorstellingen. Al die tijd doet ze haar best om in contact te komen met haar vader, die ook in een psychiatrische inrichting zit. De eerste drie regels van het boek; Linda Boström Knausgard weet niet waar ze vandaan kwa men: 'Ik word geboren uit een va der. Ik splijt zijn hoofd. Een ogen blik zo lang als het leven zelf staan wij tegenover elkaar en zien elkaar in de ogen.' „Ik had daarvoor van alles gepro beerd. Maar dat was het niet. Pas toen ik deze zinnen schreef kon ik verder. Ik vertrouwde het ver haal." Een verhaal in prachtige taal, helder en poë tisch, waar je verdrietig van zou kunnen worden. Toch was het de gelukkigste perio de uit haar schrijversleven. „Het eerste deel schreef ik tussen negen en twaalf. Het was niet lastig om te doen." Het tweede deel, waarin Anna in een inrichting zit, was an ders, zegt ze. „Het móest af. Vier, vijf da gen heb ik achter elkaar doorgeschreven. Zoiets had ik nog nooit meegemaakt. Magi sche dagen waarin ik in een soort haast be landde. Ik moest door. Dag en nacht. Ik wil de verder in de beweging waarin ik alles kon geven. Was bang om te stoppen. Bang dat als ik iets anders tussendoor zou doen, ik het verhaal kwijt zou raken." Het voelde niet als zwaar, vertelt ze. „Ik volgde Anna. En ik was mij er niet van be wust of haar leven een tragedie was of niet. Ik was nieuwsgierig hoe het zou gaan." Haar eerste roman. Het langste verhaal dat ze ooit schreef en toch maar zo'n honderd pagina's. „Alles wat je doet, vindt zijn ei gen vorm", zeg ze daarover. „Anna verliet de ene ruimte in haar leven en kwam in de andere terecht. Welke kamer ze vervolgens verkiest moet de lezer maar uitmaken." Terwijl ze het boek schreef, begreep ze het verhaal zelf ook niet helemaal. „Die vraag stelde ik mijzelf ook niet. Ik weet dat mijn moeder mij als kind een boek heeft gege ven met Griekse mythen. Ik weet dat ik vooral werd gegrepen door het verhaal van Pallas Athene, die uit het hoofd van Zeus wordt geboren. En ik snap dat je alles wat je als kind meemaakt, in een rugzak mee neemt naar de toekomst. Maar ik weet niet zeker of dit boek uit die gedachte is gebo ren." Toen het af was, voelde het bijna alsof een vreemde het had gemaakt, zegt ze. Vond ze het goed? Ze kreeg er immers een belangrijke literatuurprijs voor. Linda Boström Knausg&rd aarzelt. „Ik was verheugd. Maar goed?" Ze zou het gênant vinden er 'ja' op te zeggen. „Het verraste me. En de mensen die belangrijk voor mij zijn, vonden het goed. Ik hoop dat het me ooit weer zal overkomen dat ik zo kan schrij ven", zegt ie. Maar eerst nu weer haar gezin, haar kinderen en Karl Ove, die zijn lezers het gevoel gaf dat we zijn vrouw Linda goed kennen. „Maar dat is natuurlijk niet zo." En nee, ze vindt het niet naar dat hij ook over haar schreef. „Hij schrijft zo waanzinnig prachtig dat ik me altijd beschermd heb ge voeld door zijn taal. En ik voel mij vrij om mijn eigen boeken te schrijven." Het is een machtig gegeven. Mads Wester (12) is net verhuisd. Ouders gescheiden, vader weg, nieuwe stad, nieuwe school, nieu we kinderen met wie hij best vrienden zou willen worden. Maar Mads is uit het lood gesla gen. De nieuwe omgeving past nog niet en hij is bang. Bang om naar de verjaardag van dat leuke meisje uit de klas te gaan. Bang n* dat hij uit de toon zal vallen. Bang voor het leven eigenlijk. Hij loopt weg voor zijn angsten. Dan in eens, als hij op de vlucht voor een ontmoeting met andere kinderen op een schommel zit, kantelt het boek. Een vreemde man som meert hem mee te komen naar zijn school waar Mads góed bang zal leren te worden. De jongen be landt in een wonderlijke wereld waarin hij zich keer op keer ver gist in de manier waarop hij zich denkt te moeten aanpassen. We kennen Robert Wolfe - hij be dacht het verhaal - van Joshua Jos hua Tango, waarin hij volledig aan nemelijk maakt dat een jongen vriendschap sluit met een schild pad. Een oerkinderboek, waarin Wolfe op zo'n vanzelfsprekende manier fantasie door de werkelijk heid vlecht, dat het waar wordt. In Bangschool probeert hij dat op nieuw. Maar na een prachtig be gin raakt Wolfe de weg kwijt in het labyrinth dat hij zeifin elkaar sleutelde. Hij maakt omwegen, loopt dood en moet opnieuw be ginnen. Je vraagt je af of dit boek niet beter een film had kunnen zijn. Wolfe neemt zo veel tijd voor be schrijvingen, dat het gevoel zich opdringt dat de beelden beter waren geweest. Maar de oplossingen die de schrijver biedt, zijn een uit komst. Bang zijn we allemaal. Maar als het je belemmert, moet je naar Bang school. De plek waar je, als je een goede leerling bent, je ang sten leert om te zet ten in wensen. Een zelfhulpboek voor de angsthaas die we alle maal in ons hebben. MAANDAG 13 OKTOBER 2014 INTERVIEW Piet Janssen (foto), vertaler van zeventien boeken van de Braziliaanse successchrij ver Paulo Coelho, heeft geen honger naar roem. Is vertaler een ondankbaar be roep? Lees het interview op Dizzie.nl Onlangs verscheen Overspel van Coelho. NIEUWE APP Rootz heet de nieuwe app voor de Ipad die voorlezen op afstand met behulp van videobellen mogelijk maakt. Zo kan men leuk en nuttig interactief contact met el kaar houden. Naast honderd kinderboe ken biedt de app ook educatieve spellen. ondraaglijke droomwereld r Champa ei chauffeur RECENSIE De weg naar vrijheid is bepaald niet ge makkelijk, oordeelt een Dizzie-lid over De ondraaglijke droomwereld van Champa de chauffeur van Chan Koonchung. Champa legt de lange weg af van Lhasa naar Beij ing. Lees meer recensies op Dizzie.nl #SS"» Sfp."» ■bra üiiiiü i"J ÜïliiKSL" I Linda Boström Knausgard: gemaakt." foto Mare Brester Joen dit boek afwas, voelde het bijna alsof een vreemde het had De val van de Helios Linda Boström Knausgard Vertaling Maydo van Marwijk Kooy 125 blz. World Editions 15,95 (hardcover) YOUNG ADULT door Marjon Kok BANG BENG BANGSCHOOL 176 blz. De Harmonie 14,90 euro (paperback) Bangschool Robert Wolfe

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 11