Bonita is haar wilde
haren verre van kwijt
fe 1|||
m
Thema van het
Festival van
Zeeuwsch-
Vlaanderen is
200 jaar
Zeeland.
22 ZEELAND
FESTIVAL VAN ZEEUWSCH-VLAANDEREN
UITGELATEN
In Uitgelaten zet de krant elke
week een hond in het zonnetje die
in een dierenasiel met smart
wacht op een nieuw baasje. Van
daag: Bonita
Volgende week leest u of zij een
nieuw thuis heeft gevonden.
Voor de grap klap ik
op mijn schoot. Dat
is het signaal: Bonita
maakt een gekke bok-
kesprong en geeft
aan in actie te willen komen. Rap,
snel vlug, hup. De zesjarige hond
kijkt eens een paar keer achterom
op een manier van: waar blijf je
nou slome.
De gesteriliseerde kruising tussen
een herder en een collie is haar
wilde haren verre van kwijt. Na
de katten in het asiel de stuipen
op het lijf te hebben gejaagd, lie
pen we luttele minuten geleden
samen het Zierikzeese asiel uit.
Ze heeft een snelle tred die steeds
rapper wordt. Midden in haar ver
snelling versteent ze. Ze heft haar
kop de lucht in. Haar neusvleu
gels beginnen heftig te trillen. Ze
snokt aan de riem. We gaan rich
ting de sloot besluit Bonita. Daar,
aan de slootkant, staat ze stil. Alle
ledematen in haar lijf zijn gespan
nen. Haar kopje gaat schichtig
heen en weer. Ze kijkt naar bene
den de sloot in. Daar, onder in in
het water, zitten een aantal een
den. 'Welke ga ik pakken', zie je
de speelse hond denken.
Juist op het moment dat ze in het
water wil gaan springen, besluit
ik - vervelend genoeg voor haar -
dat het zo wel welletjes is ge
weest. Enigszins teleurgesteld laat
Bonita gehoorzaam de eenden
met rust. Vol overgave stort ze
zich weer op ons 'loopwedstrijd
je'.
In een zeker opzicht lijkt de grijs
zwarte teef net een mens; als ze
haar naam hoort reageert ze met
een. Commando's voert ze zon
der problemen uit. Door haar
trouwe glinsterende ogen lijkt het
af en toe net alsof ze begrijpt wat
je zegt. Des te onbegrijpelijker is
het dat deze leuke hond al voor
de tweede keer in het asiel zit.
De eerste keer dat Bonita kennis
maakte met het asiel was ze ge
vonden op het strand. In de da
gen die volgenden bleek niemand
haar te missen. Ze werd daarom
als zwerfhond bestempeld en bij
nieuwe baasjes geplaatst. Alleen
besloot het echtpaar dat haar had
geadopteerd dat ze niet voor el
kaar bestemd waren. Het stel ging
scheiden en de hond belandde
vervolgens terug in het asiel.
Bonita geeft een paar dikke leb-
bers over mijn gezicht. Neem me
alsjeblieft mee lijkt ze wel te zeg
gen.
radilf.
M -
ÏM
Het Festival van
Zeeuwsch-
Vlaanderen is
begonnen. Het
thema van de
viering van het
200-jarig be
staan van Zeeland werd overgeno
men. Ook het festival wil verbin
den en zocht naar de verbanden
tussen de muziek en de historie.
Het uitnodigen van het Nationaal
Orkest van België werd het feeste
lijke randje genoemd. Een dag eer
der speelde het Gaudi Kwartet in
Hengstdijk, maar diezelfde avond
speelde ook het Zeeuws Orkest
(HZO) het programma in Middel
burg dat zondag 12 oktober in het
festival gebracht wordt in de Kir-
ke in Westdorpe.
HZO nam die avond ook afscheid
van chef-dirigent loan Berkhemer
en bracht een aantrekkelijk pro
gramma. De Prélude a l'après mi
di d'un faune van Debussy met
de typische dromerige sfeer en
verzorgde soli door de blazers
werd iets te weinig sensueel ge
speeld. Het was een beetje een uit
gebluste faun, maar in Westdorpe
wordt iets bijzonders vertolkt: vol
gens het programmaboekje van
het festival wordt dan een vrou
welijke (onbestaande) faun ten to
nele gevoerd. De Sinfonia con
certante voor viool en altviool in
Es, KV 364 van W.A. Mozart met
als solisten Sjaan Oomen (viool)
en Dana Zemtsov (altviool),
kreeg een ietwat lome invulling.
k I
De warmte in de zaal was hier
wellicht debet aan. De twee solis
ten dialogeerden goed en de ca
dens in het Allegro maestoso
mocht er zijn. Het Andante werd
(te) langzaam vertolkt en kreeg
daardoor iets slepends waardoor
de sfeer van wanhoop erg dik in
de verf werd gezet. Het leek of
HZO tijdens de uitvoering van de
derde symfonie van Brahms, de
knop had omgedraaid. Er werd be-
Del Rey (1959) legt zich al meer
dan drie decennia toe op het re
construeren van de soundtrack
van de akoestische Amerikaanse
folk- en blues-, country- hillbilly-
en jazz-tradities. Dat doet ze voor
al door in dat verleden te graven
en vergeten tunes een nieuw le
ven te bezorgen. Met regelmaat
voegt ze eigen muziek en songs
in diezelfde tradities aan die on
uitputtelijke bron toe. 'Oldtime
roots music' waarmee ze thuis op
groeide en die haar, na een kleine
onderbreking als tiener, nooit
meer losliet. Met een kraakhelde
re stem en de ook al traditionele
Amerikaanse akoestische metalen
gitaar en ukelele toert ze alleen of
met gelijkgestemde geesten door
de States en de rest van de wereld
om die muziek uit te dragen. De
uitnodiging van Sjef Hermans is
begrijpelijk, want hij vist met zijn
band in dezelfde vijver als Del
Rey. Zij geeft ze colleges over de
muziek en speeltechnieken. Aan
de basis van die kennis ligt behal
ve een enorm muzikaal talent een
bijna wetenschappelijke speur
tocht naar die muzikale roots.
Van Memphis Minnie tot Missis
sippi John Hurt en van Apala-
chian folk tot jugband, niets bleef
verborgen. Ze documenteerde
haar ervaringen op onder meer
veertien albums. De laatste ver
scheen dit jaar onder de titel 'Art
Work' met 12 tunes en songs uit
de jaren '20 en '30 van de vorige
eeuw. „Van die traditionele mu
ziek gaat een enorme vitaliteit
uit. Dat inspireert me om het uit
te dragen. Het geeft me nog
steeds het gevoel dat ik naar ieder
optreden iets meeneem dat de
door Janneke Koster
Hond van vorige week
Buldog Denzei uit het Vlissingse asiel
zit nog steeds te wachten op een
baasje.
- >r
Feestelijk randje
door Jeanette Vergouwen
Del Rey in de Spot met
door René de Dreu
I Bonita foto Ronald den Dekker
MIDDELBURG - Frontman Sjef Her
mans van de band Champagne
Charlie heeft de Amerikaanse gita-
riste en zangeres Del Rey uitgeno
digd in de Spot. Zij heeft toege
hapt en treedt vrijdagavond 10 ok
tober op in dit Middelburgse pop
centrum.
