Sprookjes voor een nieuwe generatie Gerrard geeft in haar romans een stem aan ge wone mensen. In Huis van her inneringen krijgt een hoogbejaar de vrouw een speciale band met een stu dent 10 DIZZIE "izzie I Volg het laatste nieuws op Dizzie Wat lezen andere boekenliefhebbers? Ontrafel het mysterie 'Jongetje van Uitgeest' In sprookjes kun je best geloven. Het kan dat je het van een zoon van een arme schoenlapper schopt tot een onsterfelijk wereld beroemd schrijver. De sprookjes van Hans Christian Andersen (De nemarken, 1805-1875) zijn minder bekend dan die van de Duitse ge broeders Jacob en Wilhelm Grimm. Dus is het prachtig dat ze zo nu en dan opnieuw worden vertaald, zodat ze meegroeien met de tijd en de taal. NIEUWE KLEREN In 1992 vertaalde Anne- ïies van Hees de 156 sprookjes van H.C. An dersen al eens voor uit geverij Lemniscaat, 22 jaar later deed ze dat .nog eens. Weer zoekt ze het evenwicht tus sen trouw aan de oor spronkelijke teksten en de verwachtingen van de jonge lezer van nu. Hoe heerlijk dat we blij vend de sprookjes kun nen lezen waarvan sommige zich diep heb ben geworteld in onze taal. Het lelijke jonge eendje dat uitgroeit tot een prachtige zwaan; de keizer die zo ijdel is dat hij niet ziet dat zijn nieuwe kleren letter lijk niets om het lijf hebben en het arme meisje dat zich op kerst avond in de sneeuw warmt met de zwavelstokjes die ze moet ver kopen, maar uiteindelijk dood- vriest. De sprookjes van Andersen kennen soms een tragisch slot, maar altijd is er de suggestie dat het goed komt. In deze nieuwe uitgave moet het spotlicht op jan Jutte, die de klas sieke sprookjes een nieuwe inter pretatie heeft gegeven. Hoe ga je om met een klassieker die al zo vaak is vormgegeven? Ian Jutte is erin geslaagd om de sprookjes zó te verbeelden, dat ze een nieuwe generatie kinderen aanspreken. Hij gaat in de gruwelijkheden die in taal worden verteld, voor de suggestie. Het meisje dat door de rode schoentjes wordt behekst en moet blijven dansen, wordt gehol pen door de beul die haar voeten eraf hakt. Bij Jan Jutte geen bloed, maar een blauwe man met een bijl. Haar man Sean French moet deze ochtend maar boven blijven, er gens in hun heerlijk hok- kerige huis in het noor den van Londen. Ze brengt hem een kop kof fie. Dat moet het zijn. 'Solo' is Nicci Gerrard (56) geen thriller schrijfster. Haar zesde roman, Huis van her inneringen, gaat over ouderdom, familieban den, herinneringen en de eeuwige jeugd die liefde heet. „Mijn roman is geïnspireerd op mijn ouders", zegt ze. „Ze leven nog. Oud en breekbaar zijn ze. Mijn moeder is blind en invalide. Maar ze denkt dat ze jong is, ze is flirterig. Ze doet zoals ze zich voelt. Heerlijk vind ik dat. Vroeger was ze een heel knappe vrouw. Mijn vader is de ment. Hij is bijna uit zijn leven verdwenen. Het breekt je hart. Zo'n sterke, trotse man. Er is slechts een wrak van over." Met 24-uurszorg probeert Nicci Gerrard haar ouders zolang mogelijk bij elkaar in hun eigen huis te houden. „Het lukt nog net. Het wordt steeds moeilijker." Haar zus vond een paar jaar geleden in een kast in hun ouderlijk huis een filmspoel. Geen idee wat daar op stond. Ze liet er een dvd van branden. „Die hebben we toen met kerst bekeken, Het bleek een film te zijn van de trouwdag van onze ouders, ge schoten met een handcamera. Wat een vreemde gewaarwording. Geweldig en treurig tegelijk. Mijn mooie vader in de kracht van zijn leven. En mijn moeder, een beetje nerveus. Hun passen, hun bewegin gen. Ach." Een film van haar ouders in een tijd vóór haar geboorte. „Zoiets zie je zo zelden. Ik zag ze als jonge mensen en besefte dat ze eigenlijk zowel oud als jong zijn. We zijn INTERVIEW NlCCl niet onze leeftijd nu, we zijn alle leeftijden die we zijn geweest. Dat wilde ik de lezer laten zien. Daar komt dit boek vandaan." Eleanor in Huis van herinneringen is 94 jaar. Haar kinderen vinden dat het tijd wordt dat ze naar een verzorgingshuis gaat. On der één voorwaarde gaat ze akkoord: eerst moet iemand haar archief opruimen. Zo komt Peter in haar leven, een student. Hij stuit op liefdesbrieven en weet Eleanor zo ver te krijgen hem de geheime geschiede nis achter deze brieven te onthullen. „Ik ben met haar verhaal begonnen, maar ik miste tegenwicht. Zo kwam Peter erbij. Ondanks het leeftijdsverschil van zeventig jaar wilde ik dat ze iets in elkaar herken den. Zij is weg van de wereld, eenzaam in haar oude huis buitenaf. Maar hij is net zo goed verloren. Steeds meer jonge mannen voelen in deze tijd van crisis dat er geen plek voor hen is in deze wereld. Daar komt Peter vandaan. Tegelijkertijd mocht het niet te zwaarmoedig zijn. Hij is een jonge man die nooit iets met oude mensen heeft gehad, maar bij haar iets van bescherming vindt. Eleanor is niet sentimenteel. Op een bepaalde manier is Peter soms ouder dan zij is. Dat contrast moest ik hebben." Oudere mensen zichtbaar maken, dat is wat Gerrard altijd heeft voortgestuwd. In de jaren dat ze bij The Observer werkte, een Engelse zondagkrant, kreeg ze de bij naam 'de correspondent van het verdriet'. „Ik kwam altijd terug met verhalen over uitgebuite prostituees en vermiste men sen. Ik moest daar weg voor mijn eigen bestwil. Maar die betrokkenheid ben ik nooit kwijtgeraakt en ik schrijf daar eigen lijk altijd over. Ik denk dat ik geobsedeerd ben door het idee dat mensen niet gezien worden, verdwijnen, niet worden erkend, herkend." Om deze reden vond ze Stoner, de succesro man van John Williams, zo goed. „Ook een roman over een ongezien leven. Stoner laat zien dat je ook een goed leven kunt heb ben zonder dat het wordt gezien. Zoals zo velen van ons overkomt. Een gewoon, goed leven." Maar daarmee niet automatisch een gelukkig leven. „Ik geloof niet in geluk. Aan gelukkige boeken klopt iets niet. Alle maal leugens. Ie kunt niet alleen maar ge lukkig zijn." Ze vertelt hoe ze voor de krant destijds een Dizzie is hét online boekenplatform van deze krant: vol nieuws, recensies, interviews en informatie over boeken en schrijvers. Lees de recensies van andere Dizzie-leden en koop boeken in de Dizzie-webshop Ca naar Dlzzie.nl. ETALAGE PRIJSVRAAG Bekijk op Dizzie.nl wat andere boe kenliefhebbers lazen. Er zijn recen sies geplaatst van onder meer De zwemmer van Joakim Zander, Zeik van Herman Brusselmans en Het in teressegebied van Martin Amis. Wie helpt het verleden te ontrafelen van vondeling Aak, het jongetje van Uitgeest? Je kunt er een hoofdrol mee winnen in het boek De vloek van het zwarte water van Hans Kuyper. Lees er alles over op Dizzie.nl. H.C. ANDERSEN door Marjon Kok LELIJK EENDJE RODE SCHOENTJES Andersen Sprookjes en verhalen Illustraties Jan Jutte Vertaling Annelies van Hees 629 blz. Lemniscaat 24,95 euro 'Je kunt niet alleen maar door Theo Hakkert 7'

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 10