SPECTRUM 5
66
een bubbel, maar de bezuinigingen
waren dat ook. Die liepen toch al. En
die waren nodig om wat rotte appels
op te ruimen. Schiet één keer op de
boom en ze vallen er zo uit."
Allemaal boekhoudkundige trucs,
zegt het tweetal lachend. „De gemeen
te kocht voor tien miljoen agrarische
grond, zette er een bordje 'bouw
grond' op en ineens was het tweehon
derd miljoen waard. En toen er niks
werd verkocht, stond ze dus ineens
tweehonderd miljoen in de min. Maar
alleen op papier. Dat weet de provin
cie heus wel, maar die moet ook er
gens heen met haar geld."
Veertig kilometer bij Apeldoorn van
daan, aan de Duitse grens, ligt Millin-
gen aan de Rijn. Een dorp met zesdui
zend inwoners met een Limburgs dia
lect, met een gigantische katholieke
kerk en waar alles De Duffelt heet. De
apotheek, de rondvaartboot, de aanne
mer, de sporthal. Die laatste heeft een
metamorfose ondergaan, maar dat is
nog niets vergeleken bij de andere
sporthal van het dorp, SC Millingen.
„Net een schouwburg", zegt meneer
Van Kesteren, als hij van de super
markt terugloopt naar huis. Iedereen
heeft het erover, vertelt hij, dat het
zo'n schande is, zo'n luxe sporthal.
„Het kan allemaal weer. De gemeente
verkeerde in zwaar weer en dat is niet
zo gek. Dit dorp is klein, maar heeft
van alles twee: twee schutterijen,
twee muziekverenigingen, twee fanfa
res, twee voetbalclubs. Clubs moesten
fuseren. Nu is er meer eenheid. Al
leen ja, sportclub Millingen, wat die
op het veld hebben staan..."
Niet alle clubs zijn getroffen. Rikie
Pouw, ook onderweg naar huis, is pen
ningmeester bij verschillende vereni
gingen, waaronder de kunstcommis
sie en de muziekschool. Ze graaft in
haar geheugen. „Nee, we hebben het
nergens met minder geld moeten stel
len. Misschien dat het komt als-ons
dorp eenmaal is gefuseerd met Groes-
beek en Ubbergen. Maar niet door de
artikel-12-status."
En ook het dorp zeifis er de laatste ja
ren niet bepaald op achteruit gegaan.
Nieuwe rioleringen, nieuwe straatste
nen, nieuwe glasbakken en nieuwe
lantaarns, van die sjieke. „De artikel-
12-status heeft Millingen juist in de
goede richting geduwd", zegt Wil
liam Giebels, technicus bij streekradio
WFM. „Er is een zak geld onze kant
op gekomen. En verder hebben we er
eigenlijk niet veel van gemerkt." Zijn
broer Marcel, toevallig op bezoek in
de studio, knikt instemmend. „We
hebben nu ook ineens bloemen in
plaats van die vreselijke onderhouds-
vriendelijke struiken."
Achterin de studio zit de eigenaar van
het pand, Leon Hanssen. Vroeger was
hij postbode en in de tijd dat Millin
gen artikel-12-status aanvroeg en
Er is een zak
geld onze
kant op
gekomen.
We hebben
nu ook
ineens
bloemen in
plaats van
die vreselijke
onderhouds-
vriendelijke
struiken
kreeg, was hij raadslid voor de PvdA.
„De schulden waren relatief klein,
maar de gemeente kon ze niet meer
aan. Het onderhoud bleef liggen. Dan
kun je beter een artikel-12-status heb
ben, opperde de WD, want dan be
taalt de provincie het. Op die manier
is hier veel afgemaakt en tot stand ge
komen."
Gesneden is er niet echt, vertelt Hans
sen. „De toezichthouders kwamen er
al gauw achter dat hier geen geld over
de balk werd gegooid. Gespeculeerd
werd er al helemaal niet. We hebben
weliswaar veel verenigingen, maar die
hebben hun eigen gebouwen die ze
zelf onderhouden. Het enige wat is af
geknepen, is de bieb. En dan ook nog
maar een beetje. Want bepaalde voor
zieningen gaan ze echt niet wegstre
pen. Nee, ik denk dat de artikel-12-sta-
tus Millingen alleen maar veel goeds
heeft gebracht. Juist omdat hier eigen
lijk niet zo veel mis was."
situatie
gewijzigd
ZATERDAG 4 OKTOBER 2014
Millingen aan de Rijn, klein dorp met een groot aantal verenigingen. En een artikel-12-status. En een spiksplinternieuwe sporthal (inzet), foto's Flip Franssen/Hollandse Hoogte
