Het einde van de mythe dat
Marianne Vos niet te kloppen is
Kimetto rekt marathonwereldrecord op
4 SPORT
WK WIELRENNEN
Jonge Pool blijft sprinters voor in
Ponfèrrada. De Nederlanders durven niet
genoeg pijn te lijden in de wegwedstrijd.
Van het resultaat op zich, een kari
ge tiende plaats, baalde ze wel.
„Normaal ben ik niet zo blij met
een zilveren plak, maar dan heb je
in ieder geval nog iets." Nu moest
ze het doen met de verzachtende
pijn van een wereldtitel voor haar
Franse Rabo-ploeggenote Pauline
Ferrand-Prevot. Dat ze de spurt
aantrok voor de 22-jarige blondi
ne uit Reims, was volgens Vos
puur toeval. Hoezeer de buitenwe
reld er ook een vooropgezet com
plot in zag. „Ik zag pas later op de
videobeelden dat ze uit mijn wiel
kwam, maar dat was zeker niet de
opzet", verweerde Vos zich fel.
Het paste zaterdag bij het onge
loof waarmee de wereld in Ponfèr
rada naar de ondergang van La
Vos keek. De mythe van de vrouw
die niet te verslaan is, werd er
doorbroken. De dame in kwestie
zegt dat dat in ieder geval voor
haar geen verrassing is. „Mijn con
currenten hebben wel vaker het
idee dat ik te kloppen ben. Alleen
had de buitenwereld dat niet
door. De mensen denken: Marian
ne Vos staat aan de start, dan zal
ze wel weer winnen. Zo is het is
het nooit geweest. Iedereen is te
kloppen. Soms moet ook ik de tru-
kendoos opentrekken/'
Zaterdag hielp ook dat niet. Nadat
de gehavende Nederlandse ploeg
het voorbereidende werk zo goed
als mogelijk had uitgevoerd, bleek
dat Vos in ieder geval sterk ge
noeg was om de strijd om het
goud aan te gaan. Vos sprong op
de slothelling fel als anders mee
met een aanval van de Zweedse
Emma Johansson. Elisa Longo
Borghini en Lizzie Armitstead slo
ten bij de twee aan. Met een klei
ne voorsprong reden ze naar de
boog van de laatste kilometer. En
toen stokte het. De vier keken el
kaar aan. Ze keken om. En ze za
gen de anderen terugkomen.
Een Vos in goeden doen had al
tijd doorgereden, wist ook bonds
coach Johan Lammerts. „Want ze
verliest bijna nooit de sprint van
Johansson en Armitstead." Het
was een verwondering, die de Bra
bantse kribbig counterde. Dat ze
slechts tiende eindigde in de
spurt om de zege, kwam volgens
haar ook 'bijna nooit' voor. Het
zei alleen alles over haar vorm.
Die was niet super en daarom aar
zelde ook zij toen de meute er
aan kwam.
In de fotofinishspurt kwam Jo
hansson na de Duitse Lisa Bren-
nauer als tweede over de streep.
„Marianne is nog steeds een ge
weldige renster, maar na acht
keer op rij op het podium te heb
ben gestaan, is het misschien niet
verkeerd dat de boel in de top wat
opgeschud wordt", zo gaf de
Zweedse aan dat de krachtsver
houdingen binnen het peloton
langzaam aan het veranderen
zijn.
Vos kan dat laatste als voorvecht
ster van het vrouwenwielrennen
alleen maar toejuichen. Met de
mythevorming liep het volgens
haar toch al een beetje uit de
hand. Glimlachend reageerde ze
daarom op de uitleg die de ken
ners gaven bij het feit dat ze in de
tweede ronde ongeschonden uit
de massale valpartij was geko
men. „Ik zou heel slim mijn fiets
dwars op de weg hebben ge
stuurd om erger te voorkomen.
Nou, het was gewoon remmen,
hopen en geluk hebben, hoor.
Maar ach, mensen denken al snel
dat ik alles kan."
PONFÈRRADA - De sprinters voor
zijn. Het lukte de Pool Michal
Kwiatkowski gisteren beter dan
de Nederlandse kopman Bauke
Mollema. Beiden beseften in de
aanloop naar het WK dat het de
enige manier was om in Ponfèr
rada de regenboogtrui te verove
ren.
Samen met de tegenvallende Ne
derlandse ploeg was Mollema in
de natte Spaanse stad echter geen
moment bij machte om dat plan
ook uit te voeren. Kwiatkowski
had de benen en het lef wel om in
de laatste ronde alles en iedereen
te verrassen met een aanval in de
afdaling van de voorlaatste be
klimming. „Het was niet eens ge
pland. Ik zag gewoon een kans en
nam alle risico", gaf de pas 24-jari-
ge Kwiatkowski aan nadat hij zich
had laten huldigen als de eerste
Poolse wereldkampioen ooit.
Kwiatkowski werd in 2010 prof bij
het Spaanse Caja Rural. Na een
jaartje RadioShack brak hij door
bij Omega Pharma Quick Step.
Inmiddels geldt hij met Rafal Ma-
jka als de exponent van de ople
ving van het Poolse wielrennen.
„Deze titel sluit het jaar voor ons
geweldig af. Eerst Majka in de
Tour en dan nu dit", zei Kwiat
kowski.
Uitgerekend de Tour liep voor
Kwiatkowski uit op een fiasco.
„Misschien was ik nog te ver
moeid van het voorjaar. Achteraf
is het mijn geluk geweest. Ik heb
goed rust genomen en ben sterker
teruggekomen dan ooit, blijkt van
daag."
De jeugdige Pool sprak van een ti
telstrijd waarvan hij wist dat hij
de hele dag attent voorin moest
koersen. Precies dat laatste lukte
de Hollanders niet. „We reden
niet attent genoeg", sprak Molle
ma schuldbewust. De vorm was
er volgens hem wel, maar op het
moment dat het gebeurde zat hij
net te ver van achteren om te kun
nen reageren op de tegenaanval
van onder anderen Philippe Gil
bert en Alejandro Valverde. Ach
teraf kwamen ook zij te laat om
dat de sluwe vogel toen reeds
gevlogen was.
We waren met
zijn allen niet
goed genoeg. Niet
alert genoeg
vooral
Dat voor een marathonwereldre
cord Berlijn moet worden aange
daan, werd andermaal onder
streept. Voor de zesde keer in suc
cessie, en de zevende keer in to
taal, had de grensverlegging in de
Duitse hoofdstad plaats.
De Braziliaan Ronaldo da Costa te
kende in 1998 voor de primeur en
- nadat Berlijn eerst door Chicago
en vervolgens Londen was afge
lost - vervolgens kleurden de Keni
aan Paul Tergat, de Ethiopiër Haile
Gebrselassie (twee keer), de Ke
niaan Patrick Makau, diens land
genoot Wilson Kipsang en nu dus
Kimetto de status verder in. De
sprong besloeg in die zestien jaar
drie minuten en acht seconden.
Berlijn mag dan het snelste par
koers hebben, perfect is het traject
niet. Dat heeft alles te maken met
de belangrijkste insteek: stadspro
motie. Immers, de wegrace zet de
metropool dankzij de rechtstreek
se televisie-uitzending op de toe
ristische kaart, en dus is de route
doorgaans - net als bij collega-ma
rathonsteden - een veredelde
stadstoer voor de kijkers thuis.
De overheersende gedachte is daar
om dat de rek er nog niet uit is. Te
meer omdat het gros van de top-
lopers harder loopt dan 21,1 kilo
meter per uur. Sterker, het we
reldrecord op de halve marathon
staat op 58.23 minuten en liefst
104 atleten bleven al binnen het
uur.
Een marathon is daarentegen geen
optelsom van twee halve afstan
den. In fysieke en psychologische
zin vergt het een andere benade
ring. Niet alleen het energievraag
stuk speelt een rol, maar eveneens
de discipline om driekwart van de
wedstrijd zuinig te lopen. Want
als het aanvangstempo ook maar
iets te hoog ligt, kan dat in het slot
deel funeste gevolgen hebben. Zo
doende blijft de klassieke afstand
een uitdaging vol mysterie.
Niettemin: dat recordraces kun
nen worden geregisseerd, is bewe
zen. Tempomakers zorgen voor
een gelijkmatige snelheid, waarbij
ze vanaf een motor door de wed
strijdregelaar vaak worden opgejut
of juist afgeremd. Daarnaast is de
bonus voor de coryfeeën meestal
niet op de klassering maar op de
eindtijd afgestemd. Hoe sneller er
wordt gelopen, hoe hoger de pre
mie. Eigenbelang wordt zo ge
meenschappelijke relevantie bij de
concurrerende deelnemers.
Kimetto, die aan de vooravond al
op een besttijd zinspeelde, merkte
onderweg dat hij met zijn benen
sprak. „Ik zag de tussentijden en
besefte dat een wereldrecord erin
zat", aldus de nieuwe held.
De triomftocht voor de dertigjari
ge Kimetto was ook een zegepraal
voor Gerard van de Veen. De atle-
tenmakelaar, sinds vorig najaar
met de onttroonde recordhouder
Wilson Kipsang de man in bonis,
heeft tevens de nieuwe heerser in
zijn 'stal' zitten. Dat achter de Afri
kaanse loopwonders Nederlandse
manager schuilgaan, toonde ook
nummer twee Emmanual Mutai
aan. De Keniaan die eveneens on
der de oude recordtijd liep (2.03.13
om 2.03.27 uur), wordt begeleid
door Hulstenaar Michel Boeting.
MARATHONRECORD
Kwiatkowski
toont wél lef
in slotfase
door Ad Pertijs
PONFÈRRADA - Marianne Vos is
haar wereldtitel kwijt. Voor het
eerst in negen jaar eindigde ze
zelfs naast het podium. „Ach, dat
moest toch een keer gebeuren", zo
wil de 27-jarige Brabantse geen dra
ma maken van het feit dat er zater
dag in Ponfèrrada een einde kwam
aan een unieke reeks van drie gou
den en vijf zilveren medailles.
door Ad Pertijs
Tom Dumoulin
m Marianne Vos verbijt de teleurstelling na haar tiende plaats in Ponfèrrada. foto Wouter Roosenboom/Hollandse Hoogte
door Marco Knippen
BERLIJN - De Keniaan Dennis Kimet
to heeft gisteren historie geschre
ven: als eerste atleet raffelde hij de
42 kilometer en 195 meter binnen
twee uur en drie minuten af. De re
cordscore van 2.02.57 doet de
vraag rijzen hoeveel harder het nog
kan. Wanneer wordt de magische
barrière van twee uur doorbroken?
Het aftellen lijkt begonnen.
De laatste tien verbeteringen:
2.06.50 uur, Belayneh Dinsamo
(Eth), Rotterdam, 1988
2.06.05 uur, Ronaldo da Costa
(Bra), Berlijn, 1998
2.05.42 uur, Khalid Khannouchi
(Mar), Chicago, 1999
2.05.38 uur, Khalid Khannouchi
(Mar), Londen, 2002
2.04.55 uur, Paul Tergat (Ken), Ber
lijn, 2003
2.04.26 uur Haile Gebrselassie
(Eth), Berlijn, 2007
2.03.59 uur, Haile Gebrselassie
(Eth), Berlijn, 2008
2.03.38 uur, Patrick Makau (Ken),
Berlijn 2011
2.03.23 uur, Wilson Kipsang
(Ken), Berlijn, 2013
2.02.57 uur, Dennis Kimetto
(Ken), Berlijn, 2014
