REIZEN 21
Amsterdam
Rouen'
Saint-Malo
FRANKRIJK
Barcelona I
SPANJE
Portimao
Tanger
WAAR EN WAT
St. Peter Port
Antwerpen
Portoss
POR'flMAL
Lissabon Él
MAROKKO
Elegantie van de rustige soort
op een wat kleiner cruiseschip.
Van boord in Amsterdam, en
weer met de tram naar huis.
Avontuur bestaat nog.
De gordijnen schommelen
van links naar rechts. Van
uit het Spaanse La Coruna
naar St. Malo, zo luidt het
vaarplan. Maar het stormt.
De boeien die de vaargeuL
naar St. Malo moeten mar
keren, zijn verschoven. Het is niet veilig
naar de haven te koersen. Dan maar naar
onze volgende bestemming: St. Peter Port
op Guernsey. Maar helaas, de golven zijn te
hoog voor de bootjes die ons vanaf het
schip aan land moeten brengen. Dan maar
naar Rouen. Dat betekent een hele dag op
zee. Heerlijk, niks hoeven! Zo'n 6oo meter
water onder ons en metershoge golven
rondom. Verboden aan dek te gaan.
Veel passagiers hebben de Europese cruise
met de Quest geboekt vanwege de route. Er
zijn aardig wat Australiërs aan boord die
als kinderen in de jaren vijftig met hun Ne
derlandse ouders emigreerden. Zoals Her
man Smit. Hij was destijds 5 jaar. Nooit is
hij meer terug geweest in Nederland. Hij
verheugt zich nu op de twee dagen in Am
sterdam. Voor veel Amerikanen is deze
cruise een manier om met de D-Day-excur-
sie de stranden van Normandië te bezoe
ken.
De enige Nederlanders die ik kan ontdek
ken, zijn Lineke en Paul uit Bussum. Zij
maken voor de twintigste keer een cruise
met Seabourn. „Wij houden van deze inge
togen luxe. Rijk en rustig, zo kun je het pu
bliek het best omschrijven. Er zijn maar
een paar winkeltjes aan boord, geen casino
en je hebt geen gedoe met fooien of bonne
tjes aftekenen, alles is inclusief. Verder is er
het grote voordeel van kleine schepen: die
kunnen over rivieren varen, zoals de Seine
en de Schelde. Ze leggen aan in plaatsen
die niet worden overstroomd door cruise-
toeristen, zoals Amsterdam, Antwerpen,
Rouen, Parijs. Hoe kleiner het schip, des te
een klein schip. De echte joekels kunnen
bij IJmuiden niet door de sluizen. Wij ko
men er 's ochtends om zeven uur door
heen. Een oranje zon verjaagt het blauwe
ochtendlicht. De rook van Hoogovens trekt
recht omhoog. Het wordt een mooie dag.
Ik hoor kikkers en vogels, zie nette rijtjes:
huisje - boom voor de deur - auto voor de
deur, enzovoort. Daar is Eye al, het filmmu
seum in Amsterdam-Noord, een losgeraak
te brok ijsberg. En Nemo, een scheeps
romp van groen koper.
Herman Smit staat ook op het achterdek
en tuurt naar het centrum. „Is dat de Wes
tertoren daar" vraagt hij in het Nederlands.
„Daar was mijn opa koster..." Hij leest zijn
vrouw voor uit de reisgids. „Zuiderkerk,
Dam Square, Nine Streets..." Allemaal in de
mooiste stad van de wereld, want hier staat
mijn huis. En hoewel ik de hele dag nog
aan boord mag blijven, stap ik straks in de
tram, pal voor de cruiseterminal. Domweg
gelukkig.
De volgende avond fiets ik naar de kade
om te kijken naar ons schip, maar het ligt
er al niet meer. De terminal is gesloten.
Herman Smit is onderweg naar St. Peters
burg.
beter de cruise. Dit is premium, de top van
de markt: 450 passagiers, 350 bemannings
leden."
Het is waar. Geen hoekje zit los, geen rand
je is versleten, het personeel is goed gehu
meurd en enorm bereidwillig. Het eten is
steeds van sterrenkwaliteit, de dames wor
den aan de arm van de gerant naar hun ta
fel begeleid. Alles klopt en loopt geruisloos
op rolletjes. Dit is een perfecte wereld.
Het is een grijze dag met regen en zware
wolken. We liggen naar buiten te kijken
vanuit de spa, die gebouwd is over de volle
breedte van de achterkant van het schip.
Gehuld in dikke badjassen (afgebiesd met
satijn), in heerlijke relaxstoelen, thee en
koekjes onder handbereik. Buiten schuiven
de oevers van de Seine voorbij. Bloeiende
bomen, koeien en schapen die gelaten in
de regen staan, het achterwerk tegen de
striemende vlagen in. Een vrouw zit te
midden van deze grijzigheid buiten in de
dampende jacuzzi en heeft de hele middag
en het hele achterdek voor zichzelf.
Vandaag Rouen. Wij hebben ons ingeschre
ven voor de excursie naar de tuinen en het
huis van de impressionistische schilder Mo
net in Giverny. Daar is de vijver met de be
roemde waterlelies, een volop bloeiende
tuin, het Japanse bruggetje. Wie zou hier
niet gaan schilderen. En Monets huis, een
feest van kleur. Zijn compleet gele keuken
is als miniatuurinterieur in de souvenir
winkel te koop voor 800 euro.
De Schelde is zó breed, dat we ons aanvan
kelijk op zee wanen, maar na een paar uur
leggen we aan in Antwerpen. Het is zon
dagmiddag. Mensen staan op de kade te kij
ken naar onze aankomst. Voor we van
boord gaan, lunchen we nog. Cappuccino
van kokkels met schuim van koriander en
konijn op bonma's wijze (twee billen): de
kok past zijn menu aan de locatie aan.
Bij ons vertrek speelt op de kade The Ant
werp Street Band, oudere heren met rieten
hoedjes. 'Adieu' en 'Nou, tabee dan', wordt
geroepen. En zo maken we ons zwaaiend
los van de kade. Wij, de gelukkigen.
Om te weten hoe het is om thuis te ko
men, moet je eerst weggaan. Dat is mijn
doel van deze cruise. Ik wil weten hoe het
is om in Amsterdam per schip thuis te ko
men. Zoals de zeelieden vroeger, en de
Indiëgangers. Met nieuwe ogen naar je ei
gen stad kijken, met de ogen van een toe
rist. Daarom koos ik voor een cruise met
Seabourn is een Amerikaans gerunde cruisemaatschappij met vijf kleine schepen. In 2015
biedt Seabourn 50 cruises aan, variërend van 5 tot 32 nachten.
Meer info: www.seabourn.com.
Route van deze cruise, genaamd Gems of Western Europe: Barcelona-Tanger-Portimao-Lissa-
bon-Porto-La Coruna-St Malo-St. Peter Port-Rouen-Antwerpen-Amsterdam. Wij gingen mee
van La Coruna naar Amsterdam.
Foto's, van boven naar beneden:
De Quest van Seabourn met 350 bemanningsleden en plek voor 450 passagiers.
De spa is gebouwd over de volle breedte van de achterzijde van het schip.
Passagiers Terminal Amsterdam, plek van thuiskomst foto's Hollandse Hoogte en PR
ZATERDAG 27 SEPTEMBER 2014
door Willemijn Bos
