Bystrom maakt sloopwerk van Nederlandse beloften af
44 SPORT
WK WIELRENNEN
Costa: Ik heb
regenboogtrui
eer betoond
De wereldtitel in 1964 van Jan Janssen
werd overspoeld door zijn overwinning in
de Tour de France vier jaar later.
PONFERRADA - Rui Costa heeft er
van genoten om een jaar in de re
genboogtrui te rijden. De Portuge
se wielrenner wil zijn wereldtitel
morgen graag verlengen. „Ik denk
dat ik die trui alle eer heb aange
daan", zei Costa aan de voora
vond van de wegrace voor man
nen tegen de website Cycling-
news. „En als ik niet win, zal ik
mijn trui missen. Ik probeerde er
van te genieten, in de mooie en in
de mindere momenten. Het is
mooi dat ik later kan zeggen dat
ik de regenboogtrui gedragen
heb."
Hij kijkt met een goed gevoel te
rug op zijn seizoen. „Het was jam
mer dat ik ziek uit de Tour moest,
maar was wel sterk in de andere
koersen. Ik reed het hele seizoen
op niveau en ik heb de Ronde van
Zwitserland gewonnen." Costa
vindt het lastig zijn kansen op
het parkoers in het Spaanse Pon-
ferrada in te schatten. Er zijn zo
veel goede renners. Ik zal zeker Fa
bian Cancellara, Vicenzo Nibali,
Peter Sagan en Alejandro Valver-
de in de gaten houden. We zullen
wel zien hoe de koers verloopt."
De laatste renner die er in slaagde
zijn titel te prolongeren was de
Italiaan Paolo Bettini in 2007.
John Degenkolb verbijt de pijn als
hij morgen aan de start verschijnt
van de wereldtitelstrijd op de weg
in Ponferrada. De deelname van
de Duitse renner vap Giant-Shi-
mano was onzeker omdat hij na
de Ronde van Spanje zes dagen in
het ziekenhuis lag vanwege opge
zwollen lymfeklieren in de lies
streek. „Ik ben het aan de jongens
verschuldigd om mee te doen."
PUTTE-KAPELLEN - „De he-le dag re
gen, de he-le dag regen." Uitkij
kend over zijn zonovergoten tuin
in Putte-Kapellen schetst Jan Jans
sen de dag 'op 6 september 1964'
dat hij in het Franse Alpenstadje
Sallanches de wereldtitel won.
Niet alleen het weer van toen
staat hem in het geheugen gegrift.
„Kilometer voor kilometer kan ik
me die dag nog herinneren", zegt
de 74-jarige rasverteller met de
scherpte die hem als renner al ka
rakteriseerde.
Janssen weet heel zijn leven al
hoe de hazen lopen. Dus ook die
natte dag in Sallanches. „Ik had
dat jaar al Parijs-Nice en de groe
ne trui in de Tour gewonnen", zo
geeft Janssen zijn status als 24-ja
rig broekie aan. Na een laatste lan
ge gezamenlijk trainingsrit weet
zijn Pelforth-ploegmaat Henri
Anglade genoeg: 'Die titel is zon
dag voor jou.' Met Ab Gelder
mans als zijn belangrijkste helper
('Ik heb de hele dag aan zijn
broek gehangen'), kwam 'de be
brilde Nootdorper' in de finale te
recht van de 290 kilometer lange
wedstrijd. Anquetil, Simpson,
Adorni, Poulidor dat waren de
mannen met wie hij moest zien
af te rekenen.
Vijf ronden voor
het einde begon
het spektakel.
Links en rechts
demarreerden ze
Wereldkampioenen
„Vijf ronden voor het einde be
gon het spektakel. Links en rechts
werd gedemarreerd. In de laatste
ronde viel Poulidor aan op de
klim. Ik ging hem halen en naast
hem rijden." Een beetje bluffen
hoort bij Janssen, Adorni en Simp
son sloten zich bij de twee aan.
Tot grote opwinding van Poulidor
wachtte Anquetil wel erg lang
met zijn reactie. „We waren bijna
boven toen Poulidor daarom nog
een keer demarreerde. Simpson
moest eraf en voor ons lag de ge
vaarlijke natte afdaling. Ik zag Pou
lidor en Adorni met elkaar praten.
Poupou was de traagste, maar wil
de uiteraard niet dat iemand van
een andere Franse ploeg won."
Poulidor trok de spurt aan voor
de Italiaan, maar (gniffelt Jans
sen) konden die twee weten hoe
fris die Hollander er nog bij zat.
Met ruim verschil ging hij zege
vierend over de streep.
Vijftig jaar later beseft Janssen,
dat die wereldtitel van toen veel
minder impact had dan het win
nen van de Tour vier jaar later.
„Het WK in 1964 was mijn grote
doorbraak, maar de Tour-zege
heeft die titel overspoeld. Ergens
ook wel logisch. De Tour winnen
is het hoogste wat je kunt berei
ken. Het is een wedstrijd die ze
ker zes maanden van het jaar in
de picture staat. Ga maar na: de
aanloop, de wedstrijd zelf en we
ken er na. Vergelijk dat eens met
het WK. Dat maakt ook dat de ere
lijst van bijvoorbeeld Hennie Kui
per zwaar onderschat wordt. Wat
hij heeft gewonnen! Alleen de
Tour niet."
Op 32-jarige leeftijd stopte Jans
sen in 1972 met koersen. „Ik had
een lekkere bankrekening, maar
dacht ook: 'moet ik nu tot mijn
65e op mijn lauweren gaan rus
ten.' Zo zit ik niet elkaar." In een
café in Roosendaal liet hij zich
1978
1979
1985
door de toenmalige baas van
Flandria overhalen om fietsen te
gaan verkopen. De overeenkomst
werd neergepend op een biervilt
je. „Achthonderd fietsen per jaar."
Janssen stond er al snel niet hele
maal achter en op advies van zijn
maat Koos Tacx besloot hijzelf
fietsen te gaan bouwen. „Ik was al
tijd al een materiaalfreak. Mijn
boerenverstand filosofeerde dat
mensen in die jaren meer vrije
tijd kregen en dus meer konden
gaan sporten. Waarom geen Jan
Janssen-fiets op de markt ge
bracht? Ik wilde vooral op maat
gemaakte fietsen leveren. Die wa
ren er nog niet."
En zo geschiedde. De man die
ooit voor 110 gulden een Jo-
co-fiets kocht van zijn leraar op
de ambachtschool in Nootdorp
ging in zaken. „Ik heb het aange
pakt alsof ik of de fiets zat. Hard
werken en lange dagen maken.
Cora deed de administratie, ik zat
veel op de weg en mijn beide
zoontjes hielpen mee in het maga
zijn. 'Kinderarbeid' zeggen we
nog altijd." Toen hij vijftig was
kwam Union ('op de beurs in de
RAI') met een overnamebod. Jans
sen ging akkoord. „De jongste
(Pierre) studeerde en de andere
(Jan) had een goede job. Dus waar
om niet. Ik moest alleen nog vijf
jaar blijven werken in de zaak.
Vanwege mijn naam uiteraard. Ik
dacht: 'nog vijfjaar werken en
dan gaan we genieten van het le
ven.' Nou, het werd een complete
ramp."
Janssen kon zich niet vinden in
de aanpak van zijn overnemer.
„Na die vijfjaar heb ik er zonder
een woord te zeggen voor de laat
ste keer de deur achter me dicht
getrokken." Ondertussen werkte
ook Jan junior bij Union. „Op een
gegeven moment kwam hij thuis
met de mededeling dat de zaak
ging sluiten. Dat was in 1995."
Kort erop werd Janssen verrast
met een volgende mededeling:
Pierre en Jan wilden de zaak, die
ooit van hun vader was, terugko
pen. Vol trots vertelt Janssen over
de doorstart van 'Jan Janssen indi
vidual bikes'. „Het is het werk
van die jongens. Ik heb ze alleen
een beetje op weg geholpen. Ik
kijk nog altijd mee. En af en toe
doe ik een klusje voor die jon
gens. Een fiets wegbrengen naar
een klant of zo." Lachend: „Staat
men toch te kijken dat Jan Jans
sen zelf voor de deur staat."
De oud-wereldkampioen om
schrijft de in Hoogerheide geves
tigde fietsfabriek, als 'niet heel
groot, maar wel gezond.' Dat zijn
naam er nog altijd toe doet, doet
hem goed. „Uit een enquête naar
naamsbekend bleek vorig jaar dat
wij van de 35 merken in Neder
land op de vijfde plaats staan." En
dat allemaal vanwege die wereldti
tel? Janssen lacht. „Tot op de dag
van vandaag heb ik nog voordeel
van het winnen van de Tour. Er
zijn nog altijd mensen die me
schrijven en vragen om een foto.
De jongens hebben daarom laatst
een nieuwe laten ontwerpen en
drukken. In de gele trui uiteraard,
maar ook met de afbeelding van
de regenboogtrui erbij."
Ik wilde vooral op
maat gemaakte
fietsen leveren.
Die waren er nog
niet
„Ik heb dit jaar nog niets gewon
nen, dus dit is wel een mooie af
sluiting van mijn seizoen", luidde
het nuchtere commentaar van de
aanstaande Katoesja-coureur na
dat in Ponferrada het Noorse
volkslied voor hem geklonken
had. Bystrom was uiteindelijk de
enige die in er slaagde de gevrees
de Australische sprinter Caleb
Ewan te slim af te zijn. Op de slot
klim viel hij aan, waarna de topfa
voriet met zijn eindschot nog
slechts het zilver kon binnenrij
ven. Het brons ging naar een an
dere Noor; Kristoffer Skjerping.
Mathieu van der Poel was de bes
te Nederlander in de eindsprint.
Hij finishte als tiende. Samen met
zijn ploegmaats Sam Oomen en
Lennard Hofstede probeerde Van
der Poel op drie ronden van het
einde het Australische blok met
Ewan te slopen. De aanval leek
veelbelovend omdat de drie het
gezelschap hadden van nog een
aantal sterke renners. Twintig ki
lometer verder konden de Aussies
de vlucht alsnog neutraliseren.
„Achteraf heb ik geen spijt van
die aanval. We moesten iets doen
om de sprint met Ewan te ontlo
pen. Ik heb het liever zo dan met
het gevoel te blijven zitten dat je
niets hebt geprobeerd", liet Van
der Poel weten.
Oomen was het helemaal met
hem eens. „Dit was ons plan en
als je dan aanvalt, moet je dat niet
halve bak doen. We wilden bom
men gooien en dat hebben we ge
daan", aldus de Tilburger, die in
de grote groep achter Bystrom op
de dertigste plaats eindigde.
In de finale had alleen Van der
Poel nog de moed en kracht om
in de slotklim achter Bystrom aan
te gaan. „Maar ik zat daarbij wel
tegen het flauwvallen aan. Dat
heb ik nog nooit eerder gemaakt",
zo gaf hij aan dat het beste er op
dat moment al af was.
Amalie Dideriksen heeft zich
gisteren gekroond tot de nieuwe
wereldkampioene bij de juniores.
De achttienjarige Deense klopte
in een sprint met een beperkt
groepje de Italiaanse Sofia Bertiz-
zolo en de Poolse Agnieszka Skal-
niak. De Deense was vorig jaar
ook wereldkampioen geworden.
In april won Dideriksen twee
etappes in de Omloop van Borse-
le.
Saartje Vandenbroucke was met
de negende plaats de beste Neder
landse.
Rui Costa
'Ik heb nog elke dag
voordeel van m'n naam'
door Ad Pertijs
Jan Janssen
Jan Janssen is één van de zeven
Nederlandse wereldkampioenen op
de weg. Onder hen twee Zeeuwen:
Theo Middelkamp en Jan Raas.
f 1947
1964
1969
1975
Theo Middelkamp
Jan Janssen
Harm Ottenbros
Hennie Kuiper
Gerrie Knetemann
Jan Raas
Joop Zoetemelk
Jan Janssen
door Ad Pertijs
PONFERRADA - Dat je geen win
naarstype hoeft te zijn om je te la
ten kronen tot wereldkampioen,
bewees de Noor Sven-Erik Bystrom
tijdens de mondiale titelstrijd voor
renners jonger dan 23 jaar.
I Mathieu van der Poel
