Beoordeling
4 UIT
Filodeeg en peren
Nadia Berkelder
kent je van krakend filodeeg. Bla
derdeeg zoals wij het kennen, is
een vrij vet Frans deeg waartus
sen flinterdunne laagjes boter
zijn gevouwen. Als je het bakt, ko
men al die laagjes los van elkaar.
Je kent dat wel van de gelaagde
zoute koekjes of appelflappen. Fi
lodeeg is juist een heel droog, flin
terdun uitgetrokken deeg van wa
ter en bloem en een heel klein
beetje olie. Het wordt veel ge
bruikt in Turkije, Libanon, Marok
ko en het Midden Oosten, bijvoor
beeld om baklava mee te maken.
Tot voor kort gebruikte ik filo
deeg niet graag. Ik vind het on
weerstaanbaar, daar niet van,
maar de bevroren vorm waarin
de gemiddelde supermarkt filo
deeg verkoopt, bevalt me hele
maal niet Je moet uren van tevo
ren bedenken dat je ermee wil
werken, want het moet eerst ont
dooien. Dat staat een spontane
bakactie danig in de weg. Door
het invriezen droogt het deeg bo
vendien onnodig snel uit, waar
door het sneller scheurt. En dan
zijn het ook nog van die lullige
kleine velletjes. Waarom filodeeg
niet (koel)vers verkocht, op een
rol? Net als in de Franse super
markten? Gelukkig wees een bak-
vriend mij op de verse filo-
deeg-rollen, die je bij vrijwel elke
Turkse en Marokkaanse bakker
kunt kopen, onder andere van
het merk Au Blé d'Or. Zoek maar
in de koeling, naast de yoghurt.
Ideaal! Voor 2,25 euro heb je einde
loos veel bakplezier. Onhandig:
ze hebben het vertaald met bla
derdeeg, wat dus niet klopt. Als
er ook Yufka of Fillo op staat, zit
je goed.
De culinaire mogelijkheden zijn
eindeloos. Je kunt er zoete of har
tige strudel mee maken, een
mooie moot zalm in verpakken
of heerlijke Turkse sigara böregi
van rollen. Dat zijn een soort
knapperige sigaren met geiten
kaas- of gehaktvulling. Of Griek
se Spinakopitas vouwen: envelop
jes, meestal driehoekig, met spi
nazie en fetavulling. Wil je de
zoete kant op, probeer dan zelf
baklava te maken met tanden
knarsend veel suikerstroop en
Bediening
Zodra de bladeren kleu
ren, krijg ik zin in bak
sels van knisperend goud
bruin filodeeg. Niet zo
vreemd, want filo is afgeleid van
phyllo, wat blad betekent in het
Grieks. Toch moet je filodeeg niet
verwarren met ons bladerdeeg.
Het is ook niet oorspronkelijk
Grieks. In grove vorm werd het
eeuwen voor onze jaartelling al
gebruikt in het Assyrische rijk
(nu Noord-Irak). De Grieken ver
fijnden het, dat wel. En de Tur
ken zorgden later voor de ver
spreiding, tot in Wenen aan toe.
De beroemde Apfelstrudel is bij
voorbeeld gewikkeld in een la-
Het is een kroeg
met historie en
naam: zo'n brui
ne kroeg waar je
de vaste gasten
op vaste tijdstip
pen aan de bar
treft. Waar iedereen elkaar kent,
zeker in de winter als Zierikzee
weer voor de Zierikzeeënaren is.
Sinds het voorjaar kun je er ook
eten.
En dat heeft wel wat voeten in
de aarde gehad. Het biljart dat
achterin stond, is verdwenen.
Daar staan nu tafeltjes voor de
eters. Wij zijn er op één van de
laatste zomeravonden van het
seizoen. We zitten tegen de ge
vel, aan een tweepersoonstafel
tje in de avondzon. Aan de over
kant van de straat is nog meer
terras, achter een glazen wand.
Binnen heeft De Biet een echt
kroeginterieur met een mooie
houten bar, een houten vloer, ca-
féstoelen, emaille reclamebor
den aan de wand en kaarsen op
tafel. Tegen één van de wanden
achterin hangt een groot
scherm: het is vanavond Cham
pions League Voetbal.
Dat De Biet een echte bruine
kroeg is, blijkt ook uit de drank-
kaart: er zijn zestig bieren, op de
tap en in de fles, een flinke keu
ze whisky's en óók nog een as
sortiment hippe frisdrankjes. Op
de menukaart, die er sinds He
melvaartsdag van dit jaar is,
staan niet zo heel veel gerech
ten: er zijn vooral veel hapjes en
een paar hoofdgerechten voor
wie echt honger heeft.
Leuk is de daghap, de early bird:
wie om vijf uur komt, betaalt
vijf euro: hoe later het wordt,
hoe duurder de daghap. Vandaag
is het rode curry met rijst. En er
zijn trouwens ook mossels met
frieten, omdat het het seizoen is
voor mossels. We zien ze passe
ren naar andere tafels, in won
derlijke aluminium wegwerp-
mosselpannetjes.
Omdat er geen voorgerechten
zijn, kiezen we wat hapjes: een
boerenbordje en de 'kaaskroket
ten van Jac' om te beginnen.
„Wie dat is?",vraagt de jongen
die ze brengt, „Iemand die hier
in de vakantie werkt en creatief
is in de keuken. Hij verzint de re
ceptuur."
Het boerenbordje is gevuld met
spul van lokale leveranciers, zegt
de menukaart. Dat klopt voor
het heerlijk gebraden spek van
slagerij Ornée Bolier uit Zierik
zee, maar de oude Reypenaar
kaas komt uit Woerden en de
groene knoflookolijven zijn on
getwijfeld ergens ver vandaan
geïmporteerd. Lokaal of niet: het
smaakt, al is het inderdaad meer
een stevige borrelhap dan een
voorgerecht.
De kaaskroketten zijn erg goed:
knapperig van buiten, zacht
smeltend en pittig aan de bin
nenkant. Ze zijn best groot, de
kroketten lijken meer op souf-
flé's, ze zijn plat en rond; ook dit
is een machtige starter voor een
diner. We weten nu al dat we
vanavond veel meer eten zullen
-krijgen dan we op kunnen.
Ik eet de bietburger als hoofdge
recht: een knapperig en een beet
je bros broodje met een hambur
ger ertussen. Die is belegd met
gebakken ui, gesmolten kaas, ge
bakken spek en plakjes biet. De
groenten zorgen voor een zoetje;
het gehakt is een beetje droog,
maar goed gekruid.
Mijn tafelgenote eet Fish and
Chips: gefrituurde vis in een
deegkorstje met friet in een
puntzak van namaak-krantenpa-
pier en twee sausjes. De vis is
wat droog en het korstje kan wat
brosser dan het is, maar al met al
is het in orde. De frietjes zijn
wonderlijk: ze zijn in een boogje
gesneden, alsof ze met een spe
ciaal soort mes bewerkt zijn. De
friet is bestrooid met paprikapoe
der.
Het is relaxed eten, een beetje
los; het bestek wordt in een ser
vet aangereikt; gasten kunnen
kiezen wat ze willen, zelfs een
zak friet bestellen, is mogelijk.
Aan nagerechten doen ze niet
bij De Biet: teveel gedoe. „We
hebben wel taart", glimlacht de
jongen in de bediening. „Maar
geen ijscoupes ofzo." We slaan
beleefd af en drinken nog een
kop goede koffie en een verse
muntthee met een klein stroop
wafeltje.
Café de Gekroonde Sui
kerbiet, De Biet voor het
gemak, is een begrip.
Het is een oud café, dat
naar verluidt in 1892
zijn naam kreeg, in de
tijd dat de suikerbieten-
schippers nog aanlegden
aan de kade in Zierik
zee. Zelf noemen ze het
nu 'de bruinste kroeg
van Zierikzee', en bruin
is het.
KOKEN MET PUCK
Puck Kerkhoven
Relaxed eten in Café de Biet
Prijs-Kwaliteit
Echt eetcafé-eten, het eten heeft veel
van het Britse pubfood: we betaalden
voor alles bij elkaar vijftig euro, voor
twee personen.
Losjes. Meer op drinkers dan op eters
gericht, en dat is niet zo erg.
Entourage
Op één van de leukste plekjes van
het havenstadje, binnen is veel sfeer.
Conclusie:
Graag nét een beetje meer ambitie
en oog voor detail. Bij De Biet kun je
ontspannen een hapje eten.
Café De Gekroonde Suikerbiet, Nieu
we Haven 141, 4301 DL Zierikzee.
www.cafedebiet.nl.
Telefoon: 0111-413 825
De Biet is dagelijks open vanaf 12.00
uur. Het café sluit tussen 24.00 en
2.00 uur. De keuken is open zolang
die open is: in ieder geval voor lunch
en diner.
De Biet is niet geschikt voor mensen
in een rolstoel: het toilet is onbereik
baar door een steil trapje.
In Eten doen de
redacteuren Edith
Ramakers en Nadia
Berkelder beurtelings
verslag van een bezoek
aan Zeeuwse
M eetgelegenheden.
Aan de overkant van de straat is nog meer terras, achter een glazen wand. foto Dirk-Jan Gjeltema
