Robin de Kruijf is het
gezicht van Oranje
Van Dijk nu minder zelfverzekerd
34 SPORT
KNVB-BEKER
Amsterdamse
hoofdklasser
voetbalt woensdag
in de tweede ronde
van de KNVB-beker
tegen Ajax.
m
n
Robin de Kruijf zal vanochtend
en de komende dagen steeds als
aanvoerster de hand schudden
van de scheidsrechters en colle
ga-captains op het WK in Italië.
Een rol die ze begin dit jaar heeft
gekregen nadat haar voorganger
Maret Grothues met een zware
blessure (afgescheurde achil
lespees) aan de kant kwam te
staan.
Het was, zo zegt De Kruijf eerlijk,
niet een taak waar ze direct om
stond te springen. Bij haar club
teams vervulde ze die rol ook
nooit. „Ik ben het alleen bij Jeugd
Oranje een keer geweest en dat
was verschrikkelijk. Het liep toen
met het team heel erg slecht en
toen had ik het gevoel dat ik daar
alles aan moest doen, in en bui
ten het veld. Ik was enorm aan
het stressen."
Dat ze nu toch inging op het ver
zoek van bondscoach Gido Ver
meulen, was omdat het haar ego
streelde. „Ik vind het een voor
recht om gevraagd te worden als
aanvoerster van Oranje. Dat is een
enorme eer. Als het team en de
begeleiding denken dat ik ze kan
helpen, dan kan ik dat niet weige
ren."
Toch viel het haar ook dit keer
niet altijd mee. „Het was, vooral
in het begin, lastig. Je moet afwe
gen wat het team nodig heeft en
op welk moment, vooral als het
niet lekker loopt. Gaat het om en
thousiasme of moet je agressief
zijn? Op sommige momenten
was ik te veel daar mee bezig en
te weinig met mijn eigen spel."
Dat daar dan ook onder te lijden
had. „Het kostte gewoon heel veel
energie. Je wilt op dat moment
het team er doorheen slepen. Ik
ging soms als een dolle tekeer, be
zig om andere meiden erbij te
trekken, maar ook met agressie to
nen naar de tegenstander. Je bent
dan heel veel met externe zaken
bezig en ik kon me daar weieens
in verliezen. Waardoor ik na een
wedstrijd echt helemaal kapot
was en met hoofdpijn op bed
lag"
Die tijd is geweest. „Ik heb ge
leerd dat het op zo'n extreme ma
nier ook helemaal niet nodig is.
Door er veel over te praten en
door veel naar Manon Flier te kij
ken, die er nu weer bij is. Hoe
doet zij dingen, hoe pakt zij be
paalde zaken aan? En er is een aan
tal meiden dat bepaalde taken
ook oppakt. De beleving van Ju
dith Pietersen, de agressie van
Myrthe Schoot, onze motor. Maar
ook Celeste Plak speelt daar, on
danks haar jonge leeftijd, op be
paalde momenten al een rol in. Ik
ben daardoor zelf rustiger gewor
den, ga meer op mijn gevoel af en
ben weer wat meer de persoon
die ik wil zijn. Ik focus me nu
meer op mijn spel dan op mijn
emoties. Ik heb van mijn voorgan
gers ook gehoord dat je erin moet
groeien, moet leren hoe je de rol
len van speelster, aanvoerster en
persoon goed combineert."
Op deze manier is de in Schalk
wijk geboren en getogen De
Kruijf uitgegroeid tot wat Ver
meulen noemt 'het gezicht van
het team'. Vooral naar buiten toe.
„Ze was er klaar voor. Ze staat
voor deze jonge lichting van speel
sters, loopt al een aantal jaartjes
mee en ze gaat bij de beste club
van de wereld spelen", zegt de
bondscoach, verwijzend naar de
transfer van deze zomer van Pia-
cenza naar het Thrkse Vakifbank.
Die kocht haar nog doorlopende
contract in Italië - waar ze na
twee jaartjes Duitsland pas haar
eerste seizoen speelde en meteen
de dubbel won - voor veel geld af.
„Ik hoefde niet zo nodig weg uit
Piacenza. Ik had het idee dat ik er
nog genoeg kon leren. Maar als
dan de trein Vakifbank langs
komt, dan kun je die kans niet la
ten lopen, dan moet je op die
trein springen. Dat is een team
waar je alleen door het hoge ni
veau op de trainingen al veel be
ter wordt. En als serieuze topspor
ter mag je zo'n mogelijkheid ge
woon niet laten schieten."
Het zegt veel over het sportieve le
ven van De Kruijf dat zich in de
hoogste versnelling omhoog be
vindt. De verwondering daarover
is nog steeds met bakken van
haar gezicht te scheppen. „Dat is
begonnen toen ik als vijftienjari
ge meteen in het eerste van Tau
rus terechtkwam en sindsdien is
het maar doorgegaan. Waar het
eindigt? Geen idee. Ik ben blij dat
ik nog steeds uitgedaagd word en
stappen kan maken. Voorlopig ge
niet ik er maar volop van."
AMSTERDAM - „Bij ons heeft hij
het vak geleerd." Het is in Amster
dam-Oost nog altijd een mooi ver
haal. Rinus Michels, de man die
Ajax richting de eerste internatio
nale successen coachte, startte
zijn trainersloopbaan om de
hoek.
Bij JOS. „Maar hier was het nog
een heel andere Rinus dan later
bij Ajax of Oranje. Bij ons was hij
geen Generaal, maar dronk hij
nog gewoon zijn borreltje na de
training." Niet voor niks noemde
Michels zijn club in die dagen gek
scherend 'Jenever Ons Streven'.
Liefst zag hij het allemaal wat se
rieuzer worden bij JOS.
Maar, hoewel Michels in zijn eer
ste jaar direct kampioen werd
met het eerste, tweede, derde én
het hoogste jeugdelftal, JOS is en
bleef volgens voorzitter Joop Vlug
altijd dat „typisch Amsterdamse
pleziercluppie." Een cluppie waar
het overigens begin jaren zestig
wel veel beter geregeld was dan
bij Ajax. Toen Michels wegge
plukt werd bij de buur werd na
melijk niet alleen opgegeven over
de didactische vaardigheden van
de trainer, maar ook over de orga
nisatie bij JOS. Ajax-voorzitter
Jaap van Praag zag het model
graag gekopieerd worden aan de
Middenweg.
Vijftig jaar later ligt het allemaal
net even anders. Ajax is een multi
national geworden, JOS Water
graafsmeer is - een handvol fusies
later - gelukkig dat het niet verder
dan de hoofdklasse kwam. „Over
de financiële gevolgen van de Top
klasse willen we hier al niet eens
nadenken."
Voorzitter Vlug zegt het eerlijk.
Hij heeft, met de bekerwedstrijd
JOS Watergraafsmeer-Ajax van
woensdag (18.30 uur) voor de
boeg, eigenlijk geen tijd voor een
gezellig praatje. „Gezellig, gezel
lig, aan een bekerwedstrijd tegen
Ajax is niks gezelligs meneer. Het
gaat over veiligheid, over geld."
Liefst had hij de KNVB-bekerwed-
strijd uit de tweede ronde woens
dag op eigen terrein afgewerkt, op
sportpark Drieburg, niet ver van
De Meer, daar waar Ajax voor het
eerst furore maakt. Daar waar
Ajax nog een club was, en niet
het bedrijf van vandaag de dag.
Maar FOX stelde tv-coverage ver-
„Misschien was ik na die dag in
Florence iets te gemakzuchtig ge
worden", zegt de 27-jarige atlete
over de moeizame manier waarop
ze dit jaar haar chronoritten af
werkt. Na haar nederlaag op het
NK (waar ze nipt verloor van An-
nemiek van Vleuten) zei Van Dijk
zich zelfs een beetje te schamen
voor haar prestatie. Ze stelde vast
dat de focus van 2013 een heel an
dere was geweest. Iedere dag was
ze toen met de wereldtitel bezig.
In alle vroegte had ze begin dat
jaar in Florence het parkoers gere
den en gefilmd. „Omdat je op dat
tijdstip nog het minste last hebt
van het verkeer." Iedere dag keek
ze de film'terug.
Op 24 september kwam alles
vervolgens tezamen. De Noord-
Hollandse renster rondde daar op
fantastische wijze het project 'we
reldkampioene worden' af.
Na het WK van 2011 ging Van Dijk
serieuzer leven voor haar sport.
„Vroeger was ik chaotisch", zei ze
onlangs. Het was een wielerleven
van 'we zien wel'. De knop ging
helemaal om na de Olympische
Spelen van 2012, waarbij Van Dijk
niet verder kwam dan de achtste
plaats. De huidige kopvrouw van
Boels koos voor een systematische
aanpak en die structuur bleek de
houvast die ze nodig had. Tegelij
kertijd viel ze flink af. „Voor vrou
wen is dat vaak het laatste waar ze
aan willen werken. Maar als je alle
andere laatjes al heb geopend, is
dat ook iets waar je uiteindelijk
aan moet geloven", zei na het WK
van 2012.
Na het mislukte NK van dit jaar
besloot Van Dijk terug te vallen
op het maken van een duidelijk
plan. „Ik heb heel veel tijdrittrai
ningen gedaan. Ik heb de kracht
trainingen opgepakt en ben nog
beter op mijn voeding gaan let
ten", vertelde ze zondag na het
WK ploegentijdrit, waarbij ze met
Boels op de vijfde plaats eindigde.
Van Dijk moest zich inhouden om
in ieder geval met drie ploeggeno
ten te kunnen finishen. Zelf voel
de ze macht in haar benen. „Maar
die aanloop van vorig jaar was wel
wat anders."
Toen won ze met Specialized het
WK ploegentijdrit om vol zelf
vertrouwen twee dagen later aan
de grote klus te beginnen. „Nu is
het meer zoeken. Het is moeilijk
in te schatten waar ik sta ten op
zichte van de anderen. Vorig jaar
won ik alle tijdritten en wist ik op
het WK dat ik ging winnen als er
niks raars zou gebeuren onder
weg."
door René Banierink
VERONA - Eigenlijk, zegt Robin de
Kruijf, verbaast ze zich nog elke
dag welke vlucht haar carrière
heeft genomen. „Ik ben pas 23
jaar, ga bij de beste club van Euro
pa spelen en ben aanvoerster van
het nationale team op het WK. Dat
is toch eigenlijk te bizar voor woor
den?"
JOS, de club waar
door Edward Swier
door Ad Pertijs
Robin de Kruijf begint vandaag als aanvoerster van Oranje aan het WK.
foto Ronald Hoogendoorn
PONFERRADA - Ellen van Dijk gaat
vanmiddag weer voor goud op het
WK tijdrijden. Maar zo zelfverze
kerd als ze vorig jaar in het hartje
van Florence van het startpodium
wegstoof, zo vol vragen begint
ze in Ponferrada aan de verdedi
ging van haar wereldtitel.
