Dizzie Tegen de tijdgeest in Ultrakort en soms absurd interview Het werd Hollands Siberië genoemd: Veenhuizen. Schrijfster Mariët Meester situeerde haar nieuwe roman in het dorp van haar jeugd. „Hier is alles door men sen gemaakt." DIZZIE 15 Lezers vinden elkaar op boekenplatform Dizzie Met zijn nieuwe uitgeverij geeft Robbert Ammerlaan critici van katoen er hoef* ACTIE Win vrijkaarten voor VOL CÖNFE'TI t'oe'<verf''ming Treur 'De kraamhulp' van Verhoef naar bioscoop THEOHAKKERT ij leek al geen man voor gera niums of andere bosschage om achter te verdwij nen. Maar dat Robbert Ammer- g laan op zijn 70e nog aan een nieuwe uitgeverij begint, is een verrassing. Ammerlaan is de man die eind jaren negentig directeur werd van De Bezige Bij en het amechtige uitgeefhuis van nieuw elan voorzag. Het succes van mannen als hij is af te me ten aan de roddel en achter klap die over hen wordt ver spreid. Ammerlaan zou auteurs - elders hebben weggekocht, hij zou hebben gesmeten met be spottelijke voorschotten en - ja wel - hij zou zelf amper een boek lezen. Hoe vileiner, hoe groter de jaloezie bij de bron. En wat geeft hij de kwaadspre kers van katoen. Met Hollands Diep, zoals zijn uitgeverij heet, belooft hij een klein, scherp fonds met het beste dat aan ver se literatuur voorhanden is. En het moet gezegd dat hij dat waarmaakt met het eerste boek op zijn planning. Gewaag der kun je niet beginnen. Hij durft het aan A girl is half-for med thing van Eimear McBride te laten vertalen. Een ontzag wekkende klus voor vertaal ster Gerda Baardman. Ik heb het hier eerder over het boek van McBride gehad. Het is lastig en tegendraads, maar de debutante, die tien jaar met het boek moest leuren voordat iemand het waagde uit te ge ven, heeft er al ladingen prij zen mee gewonnen. Met zo'n roman beginnen, dan krijg je iedereen stil. Robbert Ammerlaan is niet de enige die het vertrouwen in de kracht en toekomst van de lite ratuur heeft behouden. Begin oktober verschijnen de eerste boeken van uitgeverij Meridi aan, het volgende avontuur van Nelleke Geel, die Neder land voorzag van Charles Le winsky, Carlos Ruiz Zafón en Hilary Mantel. Het zijn initiatie ven tegen de tekenen des tijds in. Ontlezing, vergrijzing, best- selleritis en illegale downloads leiden snel tot somberheid. De tegenbeweging zit in de creati viteit. Schrijvers zijn nog altijd net zo in de slag met vorm en inhoud als vroeger. Gelukkig zijn er uitgevers die dat op waarde schatten. Van Armando wordt gezegd dat hij een dubbeltalent is, maar hij is veel meer: beeldend kunstenaar, violist, dichter en televisiemaker. Gisteren is hij 85 jaar geworden. Ter gelegenheid daarvan ver scheen Ter plekke, een dikke bun del met 'de ultrakorte verhalen tot nu toe'. Want ook verhalen schrijven heeft hij zijn hele werk zame leven gedaan. In Ter plekke zijn de zes bundels samengebracht die sinds 2003 zijn verschenen, aangevuld met nog eens 140 verhalen. De getal len mogen niet de indruk wekken dat Armando hier eventjes zijn mappen leegschudt; de verhalen zijn afgerond en verzorgd. De langste gaan net over een pagina heen, de kortste zijn twee regels. Toch zijn die laatste meer dan een aforisme. Ook achter de kortste observaties zit de suggestie van een lang verhaal. Nu kleeft aan Armando de schijn van donkere ernst, mede door zijn donkere schilderijen en zijn fascinatie voor 'schuldige plek ken' zoals Kamp Amersfoort, in de nabijheid waarvan hij zijn jeugd heeft doorgebracht. Maar hij heeft ook altijd een absurdisti sche kant gehad, denk aan de tele visieserie Herenleed die hij maakte met Cherry Duyns, en die geeft de verhalen een relativerende toon. Zo komt in Benen een man niet vooruit, omdat hij zijn benen heeft weggegeven. 'Maar dat bete kende dat ik verder moest leven zonder benen. Nou, dan maar zon der benen.' Een prachtige verzameling. Om el ke dag door te bladeren en er wil lekeurig een paar van te lezen. Wat een weelde. Van de drie vreemde man nen in de tuin schrikt ze niet. Gedetineerden. „Ze doen niks", zegt Mariët Meester. Dat ze buiten de gevangenis werken, is in deze vergeten hoek van Nederland normaal. Veenhuizen geldt al talloze decennia als plek waar zwaargestraf- ten worden ondergebracht. „Een strakke grens tussen goed en kwaad heeft in dit dorp nooit bestaan. In al die maanden dat ik hier werkte, ben ik maar één keer bang geweest: op de dag dat die tuinmannen er niet waren." Veenhuizen. Ooit in de stijl van Johnny Cash bezongen als het St Quentin van Drenthe, maar op deze dag eerder een idyl lisch oord in het bos. Slechts een klein deel is nog als gevangenis in gebruik. Mariët Meester (1958) heeft de beslotenheid van vroeger meegemaakt. „Een wereld apart. Meer dan 3.000 hectare veengrond vol met hekken en 300 bordjes met 'verboden toe gang'. Als we thuis logees kregen, moesten we een vergunning vragen." De gevangenen waren overal in het dorp. „Binnen de beperkingen genoten ze een be paalde vrijheid. Dat hebben de latere Drie van Breda ook gemerkt. Die zaten aanvan kelijk in Veenhuizen. Iemand hier herin nerde zich nog dat Fischer, 'Juden-Fischer', bij zijn ouders de tuin onderhield. Toen hij later in Breda zat, sprak hij met weemoed over zijn tijd in Veenhuizen." In het dorp, het paradijs van haar jeugd, kent ze elke vierkante meter. De bomen, de ijskelder in het bos, de titels van de hui zen, stuk voor stuk van stichtelijke aard: Or de en Tucht, Arbeid en Zegen, Werk en Bid. „Let wel: het werken eerst. Bewust. Van het omgekeerde zou mogelijk een ver keerd signaal uitgaan." Ze groeide er op, zat er op school en keerde er na het schrijven van vele boeken en ro mans terug. Hollands Siberië, zoals haar nieuwe boek heet, is behalve een psycholo gische roman vooral ook een portret van Dc kraamh VRIJDAG 19 SEPTEMBER 2014 Dizzie is hét online boekenplatform van deze krant en staat vol nieuws, re censies, interviews en informatie over boeken en schrijvers. Dizzie ver bindt enthousiaste lezers. Schrijf je ei gen recensie of koop er je boeken Ca naar Dizzie.nl VERFILMING Wie wil, kan twee gratis kaartjes winnen voor Dorsvloer vol confetti die sinds gisteren in de bioscoop draait. De film is gebaseerd op het gelijknamige boek van Franca Treur. Kijk op Dizzie.nl Producent Eyeworks heeft de filmrech ten gekocht van de recente bestseller De kraamhulp van Esther Verhoef. Dit wordt het tweede boek van Verhoef dat een filmversie krijgt. De opnames voor Ren- dez-vous zijn deze maand begonnen. VERHALEN door Theo Hakkert Armando - Ter plekke. 537 blz. Atlas Contact, 25 euro. door Herman Haverkate

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2014 | | pagina 14