'Als ze de kust maar niet volbouwen met betonnen bunkers'
BUITEN
In deze rubriek volgen we de aanleg en achter
gronden van Waterdunen bij Groede. Kustver-
sterking en aanleg van een groot natuurgebied
gaan van Breskens tot Groede hand in hand.
Vandaag: gebruikers van de gote parkeer
plaats aan de Walendijk.
Ach, mooi is een parkeerplaats natuur
lijk nooit. Maar het is wel fijn dat je
direct onder het duin kan parkeren
en in nog geen vijf minuten op het strand
staat. En de plannenmakers zijn in elk ge
val zo slim geweest om al het verkeer te
concentreren op twee grote parkeerplaat
sen, zodat het schots en scheef parkeren in
bermen tussen Breskens en Groede voor
goed tot het verleden behoort.
William en Christianne ('zeg maar Chris')
Anthuenis uit Lokeren komen wel zo'n
tien keer per jaar naar de West-Zeeuws-
Vlaamse kust. Ze verafschuwen de Vlaam
se stranden, vanwege de 'lelijke hoog
bouw', de overvloed aan beton en de 'over-
commercialisering' van de kust. William:
„En dan hebben we het er nog niet eens
over dat je bij een beetje weer uren kunt
aanschuiven op de E40 om tot bij het
strand te geraken. Vervolgens kun je nog
een tijdje rondrijden om uiteindelijk voor
veel geld een parkeer plaats je te vinden."
Nee, het echtpaar Anthuenis keutelt liever
over landweggetjes van Lokeren naar de
West-Zeeuws-Vlaamse kust. „Heel relaxed
over rustige wegen door pittoreske dorpjes
rijden is een genot op zichzelf. In een uur
tje zijn we aan het strand." De Anthuenis-
sen komen niet alleen in de zomer. Uit
waaien aan het strand is het hele jaar door
fijn en als echte bourgondiërs strijken ze
graag neer in een uitspanning waar lekker
wordt gekookt. Chris en William zijn dan
ook blij dat de paviljoens langs het strand
de afgelopen jaren fiks aan kwaliteit won
nen. Of de kwaliteit van de omgeving ook
toeneemt, wachten ze de komende twee
jaar met wat angst en beven af. „Eerlijk ge
zegd waren we nog niet bekend met Water
dunen. We weten wel hoeveel consternatie
het elders veroorzaakt als land wordt opge
slokt door zeewater. Doel, de Prosperpol-
der, het Zwin, jullie Hedwigepolder. Velen
lopen te hoop tegen het ontpolderen."
Als William van de parkeerplaats aan de
Walendijk met zijn rug naar het duin over
het geschonden landschap uitkijkt, is hij
aanvankelijk niet blij. „Ik hield wel van de
agrarische omgeving, die in België direct
aan de kust helemaal is verdwenen. Ik kan
me dan ook voorstellen dat het boeren aan
het hart gaat als vruchtbare akkers verdwij
nen. Maar als er geen woontorens, hotels
en andere betonnen bunkers terugkomen,
ben ik enigszins gerustgesteld."
Christianne en William vonden het jam
mer dat camping Napoleonhoeve ver
dween. Nu ze horen dat er een natuurcam-
ping terugkomt, zijn ze wat positiever.
„Als er een echt natuurgebied komt met
een aantal recreatieve mogelijkheden zou
den wij dat wel toejuichen. Maar het zou
zonde zijn als er veel hoogbouw komt. Hoe
lelijk het dan wordt, is tussen Knokke en
De Panne wel te zien."
Een asfaltvlakte voor duizend parkeerplaat
sen is ook niet echt mooi, geven beide ech
telieden grif toe. Lachend: „Maar kilome
ters lopen naar het strand wil niemand,
wij ook niet. En de parking is netjes aange
legd, met aparte stenen voor de parkeer
plaatsen. Als er een laagje zand over stuift,
past het redelijk in het landschap."
WOENSDAG 17 SEPTEMBER 2014
Nazomer op de dijk bij de Keihoogte foto's Chiel Jacobusse
door René Hoonhorst
Zeepokken.
Zeekraal in tegenlicht.
2
