Katelijne ontsnapt
aan keurslijf camera
'Je schakelt je gevoel uit, als je bezig bent'
Kaartenhuis
Wijffels:
Zeeland
moet zich
laten horen
commentaar
ZEELAND 27
Een boekverfïlming ver
beeldt, maar fnuikt te
gelijkertijd vaak de ver
beelding. De diffuse beelden
in het hoofd van de lezer leg
gen het af tegen de dwingen
de blik van de regisseur, te
gen het keurslijf van de came
ra. Het woord wordt al te zeer
vlees.
Film by the Sea maakt het
zichzelf met de nadruk op
boekverfilmingen niet makke
lijk. Onvermijdelijk wordt de
film naast het origineel ge
legd en zelden valt de vergelij
king in het voordeel van de
eerste uit. De filmversie van
Dorsvloer vol confetti - gister
avond de uitgelezen opening
van het festival - is echter een
meer dan verdienstelijke po
ging van Tallulah Schwab om
de bestseller van Franca Treur
recht te doen.
Dat is een krachttoer, want
het boek kent geen kant-en
klaar plot, maar volgt vooral
de meanderende gedachten
van Katelijne, die met zes
broers opgroeit in een ortho
dox boerengezin in Zeeland.
Ze is 'anders', kijkt met licht-
rebelse verwondering naar
haar omgeving en zoekt haar
heil in andere lectuur dan het
Boek der Boeken.
De keuzes van Schwab - con
cessies vaak - schuren soms
met de Zeeuwse werkelijk
heid en de dramatiek wordt
met slowmotionbeelden en
de muziek van Fons Merkies
hier en daar net iets te zwaar
aangezet, maar de beelden
zijn ronduit prachtig.
En het belangrijkste: de film
treft de juiste toon, de subtie
le ironie en humor van het
boek. Dat is vooral de verdien
ste van hoofdrolspeelster Hen-
drikje Nieuwerf, die met haar
veelzeggende blikken de ma
gie van het boek van Franca
Treur intact laat. In haar
hoofd woedt de verbeelding.
De Terneuzense arts in opleiding Eli-
se Beket bericht in een serie over
haar vrijwilligerswerk in Gaza.
Mijn laatste week is inge
gaan. Ik probeer elke
dag één of twee zieken
huizen te bezoeken om inter
views af te nemen met patiënten
uit Gaza die in Egyptische zieken
huizen liggen. Aangezien de mees
te patiënten al een tijd in Egypte
zijn, vertrekken ze één voor één
weer terug naar Gaza. De afgelo
pen dagen sprak ik opvallend veel
mensen die vertelden dat de am
bulances geen toegang tot het ge
troffen gebied kregen van Israëli
sche grondtroepen. De gewonden
lagen daardoor bloedend tot wel
tien uur te wachten, voordat ze
medische hulp kregen. Over het
algemeen lijkt het patiëntenver-
voer goed geregeld in Gaza. Tij
dens het conflict circuleerden er
constant ambulances door de ge
troffen wijken (als ze daarvoor
toestemming kregen). Als een zie
kenhuis vol was, werd een patiënt
naar een ander ziekenhuis in een
andere stad vervoerd. Dit was
niet zonder gevaren: het is verbo
den om met een ambulance van
de ene naar de andere stad te rij
den. Ik heb veel respect voor deze
hulpverleners.
Afgelopen week is een groep van
42 kinderen via Egypte vanuit Ga
za naar Duitsland gevlogen voor
verdere behandeling. Ik was er he
laas niet bij, maar heb de foto's ge
zien. De meeste kinderen zijn vol
ledig verminkt. Mijn vertaler liet
me een foto zien van een meisje,
voor en nadat haar gezicht volle
dig verbrand was. Tijdens mijn in
terviews heb ik een meisje gespro
ken die haar oog verloor toen een
bom op haar huis viel. Een ander
meisje verloor haar beide benen,
terwijl ze aan het bidden was en
een raket insloeg. Haar buurman
reed haar in zijn auto naar het zie
kenhuis. Het is verschrikkelijk
om deze verwondingen te zien,
toch went het. Als je bezig bent
schakel je je gevoel uit, maar als ik
de foto's terugkijk, kan ik me am
per voorstellen dat ik die foto ge
nomen heb. Bijna alle patiënten
hebben nog kleine raketfragmen
ten in hun lichaam zitten. De
stukjes zitten onder de huid en
worden niet verwijderd. Het voe
len aan de stukjes in iemands
lichaam, maakt de oorlog heel erg
tastbaar: letterlijk en figuurlijk.
Film by the Sea opende
gisteravond in een uit
verkocht huis. Met de
galapremière van Fran
ca Treurs Dorsvloer vol confetti
zette het festival zijn beste
beentje voor. Het lukt Film by
the Sea steeds beter om zich in
de kijker te spelen. Ook lande
lijk. Bovendien slaagt directeur
Leo Hannewijk er goed in een
breed publiek aan te spreken
en daarbij tevens hoogstandjes
te vertonen. Dat is knap.
Achter het decor tobt Film by
the Sea. Het mag dan het zes
tiende festival zijn, maar nog
steeds is er kunst en vliegwerk
nodig om het rond te krijgen.
Minder sponsorgeld en onze
kerheid over subsidies maken
het steeds lastiger. Daar weegt
het goede culturele onderne
merschap van Hannewijk niet
eindeloos tegenop.
Film by the Sea is een wankel
geheel. Dat moeten alle huidi
ge subsidiegevers en sponsors
goed begrijpen. De kleinste ver
andering kan het kaartenhuis
doen instorten. Dit mooie festi
val verdient een beter lot.
De oud-Rabobanktopman werd
in een bomvolle zaal geïnter
viewd door PZC-verslaggever
Ernst Jan Rozendaal.
Het gesprek ging over Zeeland,
economie, duurzaamheid, maar
ook over Wijffels' eigen leven. Dit
jaar publiceerde financieel-econo-
misch journalist Jan Smit de bio
grafie 'De opdracht of de vele ge
zichten van Herman Wijffels'.
Wijffels - die uit het gehucht Tlir-
keye op Zeeuws-Vlaanderen
komt - liet horen dat hij over veel
verschillende onderwerpen een
mening heeft. Zo pleitte hij voor
meer duurzaamheid. „De mens is
de aarde aan het uitputten. We le
ven alsof we anderhalve planeet
hebben, maar we hebben er maar
één. We leven nu van de rente
van ons natuurkapitaal, maar moe
ten straks gaan interen op onze
hoofdsom."
Het interview met Wijffels was
de seizoensopening van een reeks
interviews en lezingen die de
krant en boekhandel de Drukkery
samen organiseren. Komende vrij
dag houdt Rudi Westendorp,
hoogleraar ouderengeneeskunde,
een lezing in de Kloveniersdoe
len. Aanvang 20.00 uur.
Auteur Adriaan van Dis wacht samen met de Vlaamse acteur Jan De-
deir op de rode loper van Film by the Sea. Van Dis is dit jaar voorzit
ter van de jury. Decleir, die vorig jaar de Grand Acting Award van
het festival ontving, is nu jurylid, foto's Lex de Meester
RECENSIE
DORSVLOER VOL CONFETTI
door Rolf Bosboom
Tallulah Schwab, regisseur van
Dorsvloer vol confetti, met part
ner Martin Koolhoven.
'Dorsvloer vol confetti' is dage
lijks volop te zien op Film by the
Sea. Zie: www.filmbythesea.nl.
Voor nieuws over het filmfesti
val: www.pzc.nl/filmbythesea.
MIDDELBURG - Zeeland moet meer
van zich laten horen in Den Haag.
En ontpoldering van de Hertogin
Hedwigepolder is een slecht - maar
onomkeerbaar - plan. Dat zei Her
man Wijffels gisteren in de Kloven
iersdoelen in Middelburg.
ZATERDAG 13 SEPTEMBER 2014
