Woningbranche: nog
steeds last van krimp
Gezinnen betalen te veel
aan vloerverwarming
2
4
I
2 WONEN
J
EP
De woonbranche profiteert
nog niet van de oplevende
huizenmarkt. Toenemende con
currentie van bouwmarkten,
tuincentra en webshops zorgt er
voor dat de omzet van woonspe-
ciaalzaken nog steeds terug
loopt. Dat schrijft het econo
misch bureau van ING in een
donderdag gepubliceerd rapport.
In het eerste halfjaar daalde de
omzet in de branche met bijna 2
procent. ING voorziet voor heel
2014 een krimp in de omzet van
woninginrichters van 1,5 pro
cent, gevolgd door stabilisatie in
2015. „Consumenten kijken kri
tisch naar hun uitgaven. Retai
lers die zich niet weten te onder
scheiden krijgen het nog moeilij
ker", zegt ING-onderzoeker Dirk
Mulder. In steeds meer winkels
is het tegenwoordig mogelijk om
woonaccessoires te kopen. Neder
land kent nu ook nog een groot
aantal woonboulevards. Volgens
Mulder is sprake van een over
schot en dat helpt de branche
niet in haar concurrentiestrijd
met nieuwe spelers op de markt.
De meeste Nederlanders met
vloerverwarming kunnen 110
euro per jaar besparen als zij een
energiezuinige waterpomp ko
pen. Dat blijkt uit onderzoek in
opdracht van de kortingswebsite
HIERbespaart.nl
Veel mensen weten niet dat de
verwarming naast gas ook stroom
verbruikt. Er is namelijk elektrici
teit nodig om het warme water
rond te pompen. Met name bij
vloerverwarming kunnen de kos
ten fiks oplopen. Omdat de vloer-
verwarmingspomp meestal niet
in het zicht staat, zijn veel huis
houdens zich daar niet van be
wust. De meeste mensen met
vloerverwarming - blijkt volgens
de website uit een rondvraag on
der installatiebedrijven - gebrui
ken nog een oude pomp met
maar één stand. Die pompen
staan op vol vermogen aan, ook in
de zomer als het niet nodig is en
kosten volgens de site 130 euro
per jaar aan stroom. Een nieuwe,
zuinige pomp kost maar 20 euro
per jaar aan elektriciteit. De aan
schaf is in 2,5 jaar terugverdiend.
Al ruim 23 jaar wonen Adrie (80) en Maja (68) de Wolf in
één van de laatste voormalige keuterboerderijen op
Oost-Souburg. De boerderij, die dateert uit 1875 en op de
lijst van Rijksmonumenten staat, heeft in de 23 jaar een
aantal verbouwingen ondergaan, maar ademt nog steeds
de sferen uit van toen. „Alles is met zorg gedaan om de
identiteit van het huis te behouden."
door Maarten Back
Hoewel de rubriek de naam 'Ach
ter de voordeur draagt', is dat
bij dit huis misschien niet ge
heel toepasselijk. Ja, de voor
deur is er nog, maar doet geen
dienst meer als entree vertelt
Maja. „Iedereen die langskomt,
maakt gebruik van de achterdeur mede omdat
mijn man en ik veel in de tuin bezig zijn."
Het voormalig boerderijtje kan worden gezien
als schakel tussen de Burchtstraat en de Rit-
themsestraat en doet best een beetje denken
aan een klein museumpje.
Maja en haar man sparen allerlei oude voorwer
pen, van tegeltjes tot kerkelijke beelden. Alles
heeft een waardig plekje gekregen, aan de
muur of op de kast, en alles is op elkaar afge
stemd. Bij binnenkomst werkt het huis daarom
ook als een magneet. Maja: „Er staan twee nieu
we stoelen en een bank, de rest is allemaal
tweedehands, het huis leent zich daar namelijk
prima voor."
Voordat familie De Wolf het huis 23 jaar gele
den kocht, woonden zij er feitelijk om de hoek
vertelt Maja. „Met onze vier kinderen woonden
wij een paar huizen verder in de Ritthem-
sestraat. Wij hadden altijd goed contact met de
toenmalige bewoner van het huis en mijn echt
genoot was ook familie van de man." Na het
overlijden van de toenmalige bewoner werd
het huis geveild en weer te koop gezet. „Zo heb
ben wij het kunnen kopen", legt Maja uit.
Met drie van de vier kinderen uit huis, namen
Adrie, Maja en jongste dochter intrek in het
boerderijtje. „Het ging allemaal heel snel. Aan
gezien ons oude huis grensde aan de tuin van
ons nieuwe huis, werd alles door de tuin ver
huisd."
Na twee jaar begon Adrie aan de heidense klus
om de boerderij te verbouwen vertelt zijn
vrouw. „Het huis is achttien meter lang en zes
meter diep. Het was opgesplitst in twee delen;
deels woonhuis en deels schuur." Adrie, die
toen nog werkte als bouwkundig uitvoerder,
wist wat hem te doen stond: Iets moois maken,
maar wel zo authentiek mogelijk. De stal werd
omgebouwd en daar bevindt zich nu de keuken
en dé slaapkamer. Maja: „De keuken hebben we
zelf gebouwd, omdat nieuw hier niet past in
het plaatje." De deurposten zijn verhoogd,
want vroeger werden de mensen niet zo groot,
maar de bedstee is daarentegen wel twee meter
lang en dat is bijzonder volgens Maja. „Vroeger
waren deze meestal ook kleiner, omdat de men
sen natuurlijk niet zo groot waren en meestal
zittend sliepen."
Waarom deze bedstee dan wel twee meter lang
is? Waarschijnlijk om de ruimte te benutten,
want eronder zit de kelder. „En hoe gek het ook
klinkt", vertelt Maja. „De kelder is misschien
wel het fijnste onderdeel van het huis. Het is er
altijd heerlijk koel en in de winter gebruik ik
de kelder altijd als opslagruimte voor mijn pot
ten jam die ik zelf maak." Het huis, dat bestaat
uit veel kleine vertrekken, heeft ook nog het ori
ginele enkelglas in de kozijnen. Een lust voor
het oog, maar bij winterse temperaturen af en
toe wel koud. Maja: „We zouden er voor kun
nen kiezen om voorzetglas te laten plaatsen,
maar dat doet afbreuk aan de buitengevel."
Ook buitenshuis, zijn indirecte eigenschappen
van een boerderij nog goed te merken, want
wat de Enkhuizer Almanak was voor vissers en
schippers, dat was vruchtbare grond voor de
boeren. Maja: „Alles hier in de tuin groeit als
kool."
De voortuin, waar voor de intrek van familie
De Wolf nog aardappels gerooid werden, is nu
volop in bloei met struikgewas en bomen. De
achtertuin is een klein doolhof, met een groot
kippenverblijf, tuinhuisjes en ja; zelfs een echt
museumpje.
m
EP'
foto HH
I
1
Tl
11
Wonen in monument:
De keuterboerderij
Maja: „Er staan twee nieuwe stoelen en een bank, de rest is allemaal tweede
hands."
