Menner IJsbrand Chardon gefrustreerd en gesaboteerd
42 SPORT
Nederlandse springruiters pakken
wereldtitel en kwalificeren zich voor
de Olympische Spelen van 2016.
CAEN - De springsport is geen
sport van zekerheden. Een fout is
snel gemaakt en bijna net zo snel
is een toppaard verkocht. Maar er
moet ergens een houvast zijn.
Voor het Nederlands team is dat
geloof en vertrouwen van een
bondscoach én van eigenaren in
hun ruiters en paarden. Dat werd
gisteren op het WK uitbetaald.
Dit keer niet in geld maar in
goud. En in een Olympische kwa
lificatie.
Dat de Nederlandse springruiters
in Caen aantoonden dat Nederlan
ders wel degelijk wereldkampi
oen kunnen worden in een voet
balstadion, was misschien een
beetje een kwestie van geluk,
maar toch vooral van vertrouwen.
Zoals Maikel van der Vleuten dat
na zijn ongelukkige fout op de
laatste hindernis uitsprak in zijn
teamgenoot Jur Vrieling.
Dat was nodig want Oranje was,
doordat Jeroen Dubbeldam als eer
ste starter al 5 strafpunten had,
van de eerste plek getuimeld. „Jur
zat er dinsdag even flink door.
Maar hij toonde zich ook strijd
baar en zei tegen ons: morgen
maak ik het goed. Desnoods
neem ik mijn paard op mijn nek."
De manier waarop de Groninger
woord hield, was fenomenaal.
Met een verbeten blik leidde hij
de hengst die kort voor zijn pen
sioen staat, feilloos door het lood
zware parkoers.
„Ik had het mes tussen de tanden,
maar Bubalu had twee messen
tussen de tanden", zei hij met een
intens gelukkige grijns. Eindelijk
had de meest loyale dienaar van
Oranje op een groot kampioen
schap een essentiële bijdrage kun
nen leveren. Vier jaar geleden in
Kentucky deelde hij in de malaise
en twee jaar geleden in London
was hij het schrapresultaat.
Vrieling kreeg in Caen de voor
keur boven jongeling Frank Schut
tert omdat de Groninger zich hele
maal fixeerde op de landenwed-
strijd en zijn individuele klasse
ring ondergeschikt maakte. Dat
vertrouwen van bondscoach
Ehrens betaalde hij, na de dubbe
le misser van dinsdag, terug.
Dat moest. „Want ik heb serieus
op mijn kloten gekregen van Rob.
Dat ik na het wat lauwe begin en
de eerste fout van Bubalu te wei
nig had gedaan om hem aan te
sporen. Toen wist ik: dat gaat me
niet weer gebeuren."
Voor twee van de vier ruiters was
het de tweede keer dat ze met het
team op een WK op de hoogste
trede stonden. Jeroen Dubbeldam
en Gerco Schroder waren er in
2006 ook bij toen Nederland voor
het eerst (en het laatst) een me
daille pakte. Ook toen was Ehrens
bondscoach en ook toen was het
goud. Het gebeurde voor de flik
kers toen alleen met andere paar
den.
Schroder deed het nu op London,
het paard waarmee hij twee keer
Olympisch zilver won in London.
En het paard dat dankzij ruim
tien miljoen van wapenhandelaar
Glock in Nederland bleef.
Schroder kan die geste niet terug
betalen met vette geldprijzen,
want aan geld geen gebrek bij de
weldoener.
Maar wel met een gouden
WK-medaille? „Ja, dit is prachtig,
dat ik hen op deze manier voor
die geweldige investering kan te
rugbetalen. Zonder Glock had ik
hier nu niet met een gouden plak
gestaan. En het is ook niet de be
doeling dat hij nu weer verkocht
wordt. Dat vertrouwen van een ei
genaar is veel waard."
Gisteren viel alles op zijn plek
voor allevier ruiters en hun eige
naren. Voor goud en de eer, want
geld levert het niet op. Dat komt
als het goed is in Barcelona over
een paar weken, als Nederland
met exact dezelfde ruiters voor de
finale van de wel vet gedoteerde
Nations Cup aantreedt, zo maakte
Ehrens gisteren bekend. Van der
Vleuten: „Dat is denk ik wel een
beetje het terugbetalen van het
vertrouwen dat we Rob hebben
gegeven."
Hij is de beste vierspanmenner
van zijn tijd, met twaalf wereldti
tels (acht met het team, vier indi
vidueel) achter zijn naam. Soms
lijkt het wel alsof hij daarmee zo
veel jaloezie heeft opgewekt dat
ze hem moeten hebben. Vier jaar
geleden in Kentucky was hij het
slachtoffer van heuse sabotage:
zijn wagen bleek vlak voor de ma
rathon moedwillig beschadigd.
Zover ging het gisteren niet, maar
Chardon ervoer de behandeling
die hem te deel viel voor zijn dres-
suurproef wel als sabotage. „Wat
hier is gebeurd, is schandalig. Dit
kan echt niet", foeterde de man
uit Den Hoorn.
Wat was het geval? Chardon was
als allereerste van de 46 deelne
mers aan de beurt, om 09.30 uur.
Dat alleen al ergerde hem. „Ik
vind dat de betere menners aan
het eind moeten zitten. Bij de
dressuur is dat van groot belang
omdat de juryleden bij de eerste
deelnemers voorzichtig zijn met
de punten. Na Kentucky hebben
we daar al wat van gezegd maar
de FEI doet er niets aan."
Doordat hij zo vroeg aan de beurt
was, moest hij ook vroeg zijn paar
den losrijden en klaar maken
voor de wedstrijd. Met zijn team
was hij al voor zes uur bij de stal
len. Maar toen was het daar nog
pikkedonker.
„Als je mensen zo vroeg wilt la
ten starten, moet je daar ook voor
zieningen voor treffen. Maar er
was geen verlichting, we moesten
de paarden inspannen onder het
licht van onze camper. Dat is toch
krankzinnig?"
Het zou nog erger worden, nadat
hij onder begeleiding van een au
to voor en een auto achter de on
verlichte koets de twee kilometer
van de stallen naar het wedstrijd
terrein had afgelegd. „Ik had om
zes uur al het terrein opgewild
om los te rijden. Maar de sup
poost die daar stond, weigerde
het hek open te doen. Ik mocht er
pas om zeven uur op. Nou, toen
was mijn hele voorbereiding naar
de haaien. Mijn zoon Bram heeft
nu twee paarden gedaan en ik de
andere twee."
Dat was voor hem de druppel. De
dag ervoor, nadat de loting be
kend was, had hij bepaalde proble
men al voorzien. Bondscoach Har
ry de Ruijter en de Nederlandse
delegatie hadden er op aangedron
gen om de start met bijvoorbeeld
een half uur uit te stellen.
„Dat had al een hoop problemen
voorkomen. Maar ze waren onver
murwbaar. Dat vind ik onbegrij
pelijk en onaanvaardbaar. Dit mag
op een WK niet gebeuren. We
hebben er zelfs nog over gedacht
om het hele team terug te trek
ken. Je werkt twee jaar naar een
WK toe en dan worden op deze
manier je kansen om zeep gehol
pen."
Bondscoach De Ruijter prees
Chardon om het feit dat hij er
zijn proef niet door had laten ver
pesten. „Hij kan zich als geen an
der concentreren, gelukkig." Maar
het resultaat stemde Chardon
niet tevreden. „Ik heb de beste
proef van het hele jaar gereden,
maar ik had zeker vier punten be
ter moeten krijgen dan de 42.15
van nu."
uitbetaald in goud
Vertrouwen
door René Banierink
Het gouden Nederlandse springteam, met van links naar rechts Jeroen Dubbeldam, Gerco Schroder, Maikel van der Vleuten, Jur Vrieling en bondscoach Rob Ehrens.
foto Jacob Melissen/Hollandse Hoogte
door René Banierink
CAEN - De stoom kwam IJsbrand
Chardon nog net niet uit de oren
aan de rand van de renbaan in
Caen. Maar veel scheelde het gis
termorgen niet toen het eerste wa
terige zonnetje de ochtendmist ver
dreef. De organisatie van de We-
reldruiterspelen moest het ontgel
den in de tirade van de levende
vierspanlegende. Die had hem ge
frustreerd en gesaboteerd, zei hij.
„Als ik er nu nog eentje voor de wa
gen krijg, rij ik door."
