Mannen,
leuk! Maar
je kunt
ook zonder
Dicht bij
leven van
de keizer
DIZZIE 33
MUZE
£L_
ONLINE
Jonas Jonasson niet uit
j de top weg te slaan
mogelijk overkomt, is het niet. AI wat schit
tert is op de eerste en de laatste plaats een
ingenieuze mysterieroman, welhaast op ne-
gentiende-eeuwse leest geschoeid. „Een te
genpool van Agatha Christie's Murder on
the Oriënt Express. Of zo je wilt het spiegel
beeld ervan. Waar Agatha Christie twaalf
personages opvoert die het allemaal heb
ben gedaan, heb ik twaalf mannen die on
schuldig zijn."
Bij dat idee is het voor Eleanor Catton ook
begonnen. „Ik verbaasde me altijd over de
rol van de detective in het thrillergenre. Al
tijd op het goede moment op de juiste
plek, Hercule Poirot of wie dan ook. Als je
alle Poirots leest - niet dat ik dat gedaan
heb - is het absurd bij hoeveel moorden hij
in de buurt is. En zelf hij is nooit verdacht.
Kon ik een mysterieverhaal schrijven zon
der detective?"
Bij het negentiende-eeuwse karakter van
de roman past dat ze het verhaal deels in
de we-vorm heeft geschreven. „Daar heb
ben lezers over geklaagd. Dat vonden ze sta
tig en zelfingenomen. Dat vind ik grappig.
En tekenend. Vergeleken met de negentien
de eeuw zijn wij anders gaan kijken naar
het individu ten opzichte van de groep.
Door individualisering, en daarin heeft het
kapitalisme een rol gespeeld, denken we
dat we onze identiteit kunnen kopen. We
kiezen onze eigen kleding, haardracht,
noem maar op. Omdat het allemaal kan,
zijn we bang dat bij een collectief'we' ons
deze kracht zal worden afgenomen."
Muze
Bloggen over boeken
voor studiebollen
50.000 boektitels op
voorraad in webshop
In Muze beschrijft journaliste en
radiomaker Esma Linnemann
een grote liefde die betoverend
begint, maar uiteindelijk teloor
gaat. Het is haar eigen verhaal,
waarmee ze wil zeggen dat vrou
wen hun torenhoge verwachtin
gen en romantische fantasieën
moeten inruilen voor geloof in
zichzelf.
Een jonge vrouw vindt in een Ameri
kaans gitaartalent een grote roman
tische liefde, terwijl ze ploetert op de
plaatselijke redactie van een streek-
krant. Dat meisje ben jij, toch?
„Er zijn veel meer overeenkom
sten dan verschillen tussen mij
en de hoofdpersoon in het boek.
Maar ik heb haar als een enorme
dromer neergezet, terwijl ik zelf
natuurlijk veel gelaagder ben. En
ik heb gebruik gemaakt van fic
tie-elementen. Het komt allemaal
uit mijn eigen geheugen en is dus
door mijn herinneringen ge
kleurd. Daarom - en om afstand
te scheppen - heb ik de namen
ook veranderd. Hoewel natuurlijk
makkelijk te achterhalen is wie
de Amerikaanse gitarist en produ
cer is die in Muze Daniel heet."
Laten we het maar meteen gehad
hebben. Wie is het?
„Nou vooruit. Thomas Brenneck."
Waarom wilde je over deze periode
schrijven?
„Ik leerde hem kennen bij een op
treden in Nederland. Hij was een
opkomend talent. Ik werkte bij
een regionale krant op een plaatse
lijke redactie ver van Amsterdam
en voelde me daar soms verloren.
Het was meteen grote liefde. We
begonnen een relatie op afstand.
Terwijl hij meer en meer succes
kreeg, werd muziek steeds belang
rijker voor hem. Toen ik uiteinde
lijk definitief naar New York en
hem ging, was het eigenlijk al
voorbij. Ik ontdekte dat hij tijdens
mijn afwezigheid ook andere
vrouwen had. Dat kwam niet
overeen met het ideaalbeeld dat
ik van de liefde had."
Je begint 'Muze' met het liefdesver
haal van jouw ouders. In hoeverre
zie jij parallellen?
„Zoals het meisje - mijn moeder
in de jaren zestig - voor dat po
dium stond, zo stond ik daar ook.
Verlangend naar een man tegen
wie ik kon opzien, die mij hele
maal zou veroveren. Mijn moeder
is met die muzikant, mijn vader,
getrouwd en ze zijn tot zijn dood
samen geweest. Toen ik de over
eenkomsten zag, voelde het als
een voortzetting van de traditie.
De relatie van mijn ouders is voor
mij heel vormend geweest. Dat
maakte het uiteindelijk voor mij
ook zo moeilijk om afscheid te ne
men van deze man en ons liefdes
verhaal."
Wat wil je met 'Muze' vertellen?
„Verliefdheid is een drug, een ver
slaving. Als je verliefd bent, be
staat er niets dan die ander. Als ze
voorbij is, moet er iets anders
voor in de plaats komen. Bij mijn
ouders heb ik gezien dat zij na on
getwijfeld vele ruzies en andere
verliefdheden steeds meer eikaars
vrienden werden. Pas toen ze alle
ideeën over een allesvervullende
romantische liefde overboord
gooiden, kreeg hun relatie enor
me diepte. Een prachtig verbond
dat het nastreven waard is.
„Maar veel vrouwen willen een
prins die hen helemaal in bezit
neemt, een liefde die vanuit toren
hoge verwachtingen en een ideaal
beeld is ontstaan. De man als le
vensvervulling. Die fucking ro
mantische verlangens worden be
vestigd in tv-series en bouquet-
reeksachtige boekjes.
„Het verlangen naar een man aan
wie ik mij kan optrekken, tegen
wie ik kan opzien, liefst een kun
stenaar, heb ik achter mij gelaten.
Ik wil open staan voor wat er om
mij heen gebeurt en een man met
wie ik het gezellig heb en waar
mee ik ook kan praten. Hij hoeft
niet enorm succesvol te zijn of
knap. Hoewel... Een beetje om
aan te zien mag wel. Haha."
Maar dat verlangen kan toch ook
heerlijk zijn?
„Nou, het doet ook veel pijn als
het mislukt. Ik heb die wens losge
laten. Want wat streven wij vrou
wen eigenlijk na? Dat een leven
pas gelukt is als het privé gewel
dig gaat? Mannen relativeren veel
meer. Die vinden hun carrière
ook belangrijk. Hun vrienden
groep óók. Hun sport óók. Op die
manier sta ik nu in het leven. Het
is echt heel fijn om gewoon tevre
den te zijn. Om geen ander nodig
te hebben om gelukkig te zijn.
Mannen zijn heel erg leuk, maar
je kunt ook zonder!"
In 1973 werd aan John Williams
de National Book Award toege
kend voor wat zijn laatste roman
zou blijken te zijn: Augustus. Dat
het boek nu pas is vertaald, heeft
uiteraard alles te maken met het
eclatante succes van Williams' ro
man uit 1965: Stoner.
Gaat Stoner over een doorsnee do
cent op een doorsnee universiteit
die een doorsnee leven leidt, bij
Augustus draait het om de eerste
Romeinse keizer Augustus, die
rond het begin van de jaartelling
heerst over het grote rijk. Een gro
ter contrast is amper voorstelbaar,
maar op een dieper niveau zijn er
wel degelijk overeenkomsten tus
sen beide romans. Tüssen het spel
rond de macht op een kleine uni
versiteit of op het Romeinse Fo
rum blijkt geen fundamenteel ver-
schil, alleen de maatschappelijke
gevolgen zijn groter. Bovendien
zijn er parallellen op privégebied.
Waar Stoner wordt geconfron
teerd met een dochter die niet ge
lukkig is en jong zwanger raakt,
ziet Augustus zich genoodzaakt
- als onderdeel van het machts
spel - zijn dochter Julia te verban
nen omdat zij zijn strenge zeden
wetten had overtreden.
Augustus is een brievenroman. De
hele geschiedenis van de keizer
wordt in briefvorm verteld. Dat
heeft voor- en nadelen. De betrok
kenheid van de verschillende brie
venschrijvers - vrienden en vijan
den van Augustus - brengt de le
zer dicht bij de feiten. Maar het
doet hier en daar geforceerd aan.
Ook alle uitleg moet dan ergens
in een brief worden verstopt. Aan
het eind blikt een al verzwakte
Augustus in een lange brief terug
op zijn leven. Williams ontkomt
er niet aan de historische ontwik
kelingen in het latere leven van
keizer Augustus daar in onder te
brengen.
De brieven geven de roman de
schijn van authenticiteit. Alsof Ci
cero en Maecenas echt aan het
woord komen. Het is jammer dat
Williams vrijwel iedere scribent
in dezelfde stijl laat schrijven. Een
gemiste kans. De roman blijft des
ondanks fascinerend om te lezen.
VRIJDAG 22 AUGUSTUS 2014
INTERVIEW
ADVIES
Met de 100-jarige man die uit het raam
klom en verdween staat Jonas Jonasson nu
al 180 weken achtereen in de bestseller
lijst. Wekenlang zelfs met twee boeken.
Lees een interview met de Zweedse au
teur op Dizzie.nl.
wilde'
0*
Esma Linnemann
256 blz.
19,99 euro
Atlas Contact
Koop dit
boek op
Dizzie.nl
Augustus
John Williams
Vertaling
Edzard Krol
430 blz.
19,95 euro
Lebowski
Koop dit boek
op Dizzie.nl
Scholieren zitten weer met hun
neus in de studieboeken. Welke ro
mans raad je ze aan om in.hun
vrije tijd te lezen? Blog mee op diz-
zie.nl over de boeken ze zeker niet
mogen missen.
Alle vakantieboeken uit? Surf dan
eens door de boekwinkel van diz-
zie.nl. Je kunt er kiezen uit meer dan
50.000 titels. Met een paar klikken
bestel je zowel romans als e-books.
Je hebt ze razendsnel in huis.
INTERVIEW
door Marjon Kok
Esma Linnemann: „Verliefdheid is
een drug." foto Merlijn Doomernik
RECENSIE
door Theo Hakkert
