iïL^ PZC
Alles in het belang van de patiënt
I
m
Fotograferen
Landjepik in
ziekenhuisland.
Zorg over zorg.
22 ZEELAND
te gast door Frans Westerbeek, voorzitter cliëntenraad ZorgSaam
zaterdag
ff
Wat is dat toch dat
steeds meer
mensen fotogra
feren als hobby
hebben? De een na de ander in
mijn omgeving kom ik ineens
tegen met een joekel van een ca
mera. Mannen, vrouwen, van
jong tot oud, iedereen doet het.
Zit je op een verjaardag en
komt het gespreksonderwerp
op liefhebberijen, reken maar
dat er minimaal één tussen zit
die zegt: „Ik fotografeer."
Ik vind het prima, maar ik heb
er wel een hekel aan als er ge
wichtig over gedaan wordt,
want nu gun ik iedereen zijn
hobby, maar in dit digitale tijd
perk is fotograferen het fotogra
feren van vroeger natuurlijk
niet meer.
Op de lagere school kwam ik
weieens bij Jeroen thuis. Zijn
vader fotografeerde ook voor
de lol. Nou ja voor de lol, hij zat
iedere avond in zijn doka te
worstelen met zijn belichting
en ademloos zagen wij hoe het
papier in bad ging om er als fo
to uit te komen. Het was ma
gisch. Waagde het niet om on
verwachts de donkere kamer
binnen te komen. Het getier
dat volgde was niet van de
lucht. Dat is voorbij. Nu stopt ie
dereen zijn geheugenkaart in
zijn computer of levert hem in
bij de fotoshop en de mooiste
prenten worden afgedrukt. Het
gaat er alleen nog om dat je ze
goed neemt En daar wordt te
genwoordig een sport van ge
maakt. Dus moet ik nu op va
kantie toezien, terwijl ik met
mijn dochter van vier in het
zwembad zit, hoe een vader
voor mij halfliggend, met één
knie op de grond, het andere
been gestrekt, met een joekel
van een telelens, bijna zijn lie
zen overstrekt en zijn kont in
mijn gezicht duwt, om maar zo
goed mogelijk zijn zoontje die
van de glijbaan komt, te fotogra
feren. Alsof hij daar bijna een
kiekje van de zeldzame wit vin
papegaai te pakken heeft.
Gisteravond bij de kinderdisco
had ik bijna een elleboog van
de papa van Elske uit Dwinge-
loo in mijn gezicht, omdat vast
gelegd moest worden hoe leuk
Elske bij de Hokie Pokie wel
niet vooraan stond te dansen.
Ik doe er niet aan mee. Laat mij
maar, met mijn klein cameraa
tje.
O*** CK*e\ Luuk
neder
vAn
/Oari»
1930-1931
O.B.S. Schengehof
's-HeerArendskerke
Scholen schrijven geschiedenis
De PZC maakt, een boek over 200jaar
Zeeland in samenwerking met leerlingen
van 74 basisscholen.
U krijgt dagelijks een voorproefje.
Bestel het boek nu voor 25 euro
op www.200jaarzeeland.nl
e betreuren de on
rust die is ont
staan, want on
rust is niet goed
voor de cliënt. Maar veel is er ei
genlijk niet aan de hand. Mensen
in midden-Zeeland die al kozen
voor de dienstverlening van
ZorgSaam worden nu dicht bij
huis geholpen, dat is klantvrien
delijk. Ze hoeven niet meer door
de tunnel. Voor de Zeeuws-Vla
ming heeft het ook voordelen. Er
komt immers meer ruimte in de
poli-bezoekmogelijkheden in Ter-
neuzen, Oostburg en Hulst.
Niets bijzonders, we houdën ge
woon rekening met de belangen
van onze cliënt. De cliëntenraad
van ZorgSaam is zich er tegelij
kertijd van bewust dat voor som
mige onderdelen van de zorg sa
menwerking zeer wenselijk is. Sa
men met de cliëntenraad van
ADRZ sporen wij onze raden
van bestuur aan om, juist in het
belang van behoud van zoveel
mogelijk specialismes in Zee
land, voor de Zeeuwen samen te
werken. Dit gebeurt op bepaalde
gebieden. We hebben er het vol
ste vertrouwen in. Het zijn ver
standige bestuurders en de spe
cialisten zijn verantwoordelijke
mensen die dienstbaar zijn.
Geen grote woorden, handen aan
de ploeg en gewoon goede en ver
antwoorde zorg met zoveel moge
lijk keuzevrijheid voor de cliën
ten. Laten we niet bang zijn voor
verandering en blijven zoeken
naar bereikbare zorg voor alle
Zeeuwen. Wij kiezen voor sa
menwerking daar waar dat nodig
is voor verbetering van dienstver
lening en kwaliteit. Dit moeten
organisaties aan kunnen en is in
ieder geval in het belang van
cliënten. Het is goed wonen in
Zeeland, het is prachtig wonen
in Zeeuws-Vlaanderen waar goe
de ziekenhuiszorg bereikbaar is,
goed bediend op de flanken door
voorzieningen in Hulst en Oost
burg en academisch geborgd met
het UZ Gent.
Laten we eerlijk bekijken waar
welke ziekenhuisorganisatie de
dienstverlening zelfstandig goed
gestalte kan geven en waar er
juist noodzaak is om elkaar te ver
sterken door samenwerking waar
de kwaliteit dit vereist.
ff
We moeten buiten
de deur kijken en
niet alleen willen
vasthouden aan
wat we hebben
VLISSINGEN - De een verwondert
zich - na het voorzitterschap van
de raad van toezicht van het Anto-
niusziekenhuis in Nieuwegein -
al jaren over de gang van zaken in
de Zeeuwse (ziekenhuis)zorg. De
tweede snapt als oud-onderne
mer niet waarom het er in de
zorg zo inefficient aan toegaat en
laat met de door hem opgerichte
zorgorganisatie Zeelandcare zien
dat het anders kan. Hans Adriaan-
sens uit Veere en Henk van Koe-
veringe uit Middelburg.
Is de stap van Zorgsaam wijs nu bin-
ZORGSAAM
Maikel Harte
Voor meer columns: WAVw.pzc.nl/columns
•Veel patiënten
UNIVERSITY
v«[bindt
W
Ziekenhuiszorg, thuiszorg,
ouderenzorg en ambulance
zorg.
Een greep uit de behande-
lingen in 2013:13.582 op
namen, 69.254 verpleegda-
gen, 77.924 eerste polikli-
niekbezoeken, 10.491 ope
raties.
Specialismen: 45, zie
wAvw.zorgsaam.org/speciali
smen
Zorgsaam heeft contracten
met CZ, Achmea, VGZ,
DSW/ASR, Menzis en Mul-
tizorg
Omzet in 2013 (voorlopige
cijfers):
ZorgSaam 175.872.000
Ziekenhuis 121.868.000
Hans Adriaansens, oud-dean
University College Roosevelt
De ziekenhuiszorg van
ZorgSaam wordt op drie lo
caties in Zeeuws-Vlaande
ren (Terneuzen, Oostburg,
Hulst) aangeboden.
Medewerkers ZorgSaam
totaal: 3088
Medewerkers ziekenhuis:
1614, aantal specialisten:
111
